Pieces of Pastiche

Epilogue

This is the last part of the story. Thank you for making it this far. Thank you for supporting the third installment for the Lost Girls Series. See you in the fourth!

--

Epilogue

"Tigilan mo siya, Elijah. Hindi ka na nakakatuwa."

Bored akong tumingin sa pinsan kong pumunta nanaman dito sa bahay para lang pag sabihan nanaman ako. Binalik ko lang ang tingin ko sa nilalaro kong play station. Mapapatay ko na yung kalaban nung biglang namatay ang nilalaro ko. Napaawang ang labi ko roon.

I look at my cousin who's hodling the outlet. Nagigting ang panga ko. The fuck.

"Stop bullying Quinn. I will really tell Tito you bullshit-"

I smirked.

"Selos ka? Na ako crush ng crush mo?"

Nakuha ko ang atensyon niya. Tinignan niya ko ng masama na mas ikinangisi ko. He got his crush's slambook and surprisingly, crush ako ng batang yon.

Sorry, bro. Ako raw ang gusto.

Magmula nung malaman kong crush ako ng babaeng yon. I kept on bullying her to get her attention and of course, to piss my cousin. Since siya naman paborito ng lolo namin, better yet, bwisitin ko na lang siya.

"Bakit pinanganak kang panget?" pangaasar ko sa babae kahit ang totoo, nagagandahan ako sa kanya. She glared at me with her hands turning into fists. Natawa ako. Ang cute niyang nagtatapang tapangan.

"Sira ulo ka!"

Ngumisi ako nung malasahan ko ang dugo sa labi ko. The metallic taste says I was punched by my cousin real hard. Galit na galit siya, nakakatawa.

"You made her cry you asshole!" sigaw pa niya.

"Duwag ka eh, bakit di ka na lang magtapat? Kasi ako gusto?" pangaasar ko lalo.

"I will tell Tito and Tita to send you abroad!" pangbablackmail niya. Natawa ako lalo. Duwag.

"Inggit ka lang." Susugurin na dapat niya ko kung hindi lang kami napigilan ni Gianna. The lady who told me Quinn gave me the chocolate.

"P-pwede ba kitang makausap, Archer?" tanong niya. Tumango naman ako kaya iniwan na kami ng pinsan ko. Masama pa rin ang tingin nya sakin habang nakangisi ako. I wiped the blood out of it.

"Ano yun?" I asked her. Medyo mamula mula nag pisngi niya ngayong kinakausap niya ko.

Alam ko na iyon. Maraming naghahayag sa akin ng pagtingin nila at ganito ang mga itsura nila.

Reaksyong hindi ko nakikita kay Quinn kapag nasa paligid ako. Tanging pagkaasar lang.

"A-Ako talaga ang may crush sayo. N-Niligtas lang ako ni Quinn kaya s-sana wag mo na siyang asarin."

Mula nung araw na iyon, hindi ko alam pero pakiramdam ko ay niloko niya ko. Damn, bata pa lang marunong na manloko? Hindi pala ako gusto? Paasa.

Bakit, gusto mo na ba siya Archer? Gago ka talaga.

Magmula nung naramdaman kong nagkakagusto na ko sa babae, I started to rethink my decisions in life. Kahit gago ako, hindi ko aagawin ang babaeng gusto ng pinsan ko.

Kaya lang, palagi na lang kaming nagkakasama sa mga booths and presentations. Hindi mapigilan ng nararamdaman ko ang gustuhin siya. That's when I realized everthing is real shit.

"Pa, I'll agree to study in England."

--

Years have passed and I became a Neurosurgeon. A lot has happened. Nagmature ako, pati na rin ang pinsan ko.