FUBU 6
Week later
Lana
DI parin nagpapakita si Max. Alalang alala na ako. Saan yun nag sususuot! Di na sya pinakawalan ng rapist nya? O baka naman napatay na sya ng lalaking yun? No wag naman sana. Para akong tanga at baliw na tahimik at nakatulala habang binabagtas ko ang daan pauwi sa bahay namin. Simula ng malaman ko ang nangyayari sa kanya ay di na ako mapakali. Nawala pa sya! Ano nalang ang mangyayari sa kanya.
"Ahhh!!" May humawak pulsuhan ko at hinila ako kung saan. Napatingin ako kung sino yun. Isang seryoso at walang emosyong si Amon. Ilang linggo na rin kaming di nag uusap. Simula ng makita nya kami ni Anthony sa kusina nila.
"Amon bakit ba?" Tanong ko pero di nya ako sinasagot hanggang makarating ni sa bahay nila. Nakita ko Anthony na naroon rin at kasama naman si tito Jeff.
Kinakabahan ako. Lalo na at napakaseryoso nilang mag ama. Pinaupo nila ako. Katabi ko si Amon at si tito Jeff naman ang kay Anthony
"May hindi kayo sinasabi samin." Nagkatinginan kami ni Anthony. Sasabihin ba namin? Fuck nakaka asar na!!
"Ano!? Matagal ko ng nararamdamang may mali sa anak ko! Sabihin nyo sakin! Nawala na ang asawa ko. Ayokong pati ang unica ija ko ay mawala rin sakin." Umiiyak na sabi ng papa ni Max. Napabuntong hininga ako.
"Ano!? Di ba kayo magsasalita!? Kayo lang ang malapit kay Max. Paki usap sabihin nyo na!" Galit na sabi ni Amon. Napaiyak nalang ako. Di ko na rin maitago ang sakit na nararamdaman ko. Di lang dahil sa nawawala si Max. Dahil na sa nakikita kong sakit kay Amon. Di ko sya kayang makitang umiiyak at nasasaktan.
"Sorry tito.. Wala kaming magawa." Ako . Di ko na kayang di magsalita. Nakita kong pasabunot si Anthony sa buhok nya. Kaylangan na nilang malaman. May karapatan sila.
"Ano ibig nyong sabihin?" Si Tito Jeff. Napayuko ako. Di ko kayang simulan.
"Almost 3 w-weaks." panimula ni Anthony. Di ko na mapigilan ang luha ko. "Nalaman kong 3 linggo na pala syang nare rape." Natahimik sila. Maya maya pa ay nagwala na ang mga ito. Napaiyak nalang ako. Halos dilubyohin ang buong bahay nila. Dahil sa tindi ng galit nila.
Hinigit ni Amon ang damit ni Anthony at marahas syang itinayo. Gusto ko mang pigilan sya pero di ko magawa katulad kay Max. Wala akong magawa para tulungan sya.
"Bakit ngayon mo lang sinabi!! Dapat natulungan natin si Max!" Galit nyang sigaw at binagsak nya rin ito sa upuan nito.
"Nung araw na namatay si tita Mylyn doon ko lang din nalaman ang lahat. I tried to tell you but she stopped me. Pinilit kong tulungan sya pero ayaw nya. I'm sorry...."Paghingi nya ng tawad.
Puno ng iyakan ang buong bahay na dati ay puro halakhak at biruan lang ang naririnig. Dati napakasaya ngayon. Ano na ngayon? Ano na nangyari? Bakit naging ganito?
"Kilala nyo ba ang hayop na yun?" Si Amon na nagpupuyos sa galit. Napa iling kami. Kung alam ko lang talaga. Kung alam ko lang talaga!
"Di samin sinabi ni Max. I'm sorry Amon." Sabi ako. Napaupo nalang sya sa tabi ko at umiyak.
"My wife is gone and my daughter is in danger. No. Not my child. No her."
"We will call the police." Naalarma ako ng kunin ni Amon ang phone nya. Mabilis kong hinawakan ang mga braso nya para mapigilan sya. Tumingin naman sya sakin na may galit sa mga mata. "What the fuck Lara!" Singhal nito.
"Mapapahamak lang sya. Wag na please. Wag." Pagmamakaawa ko. Naguguluhan naman sya
"what do you mean?" Tanong nito.
