FUBU 32
LANA
"They are fine. Seven months na si baby of course may kakayahan na syang sum---"
"Ohhh" napadaing ulit ako ng gumalaw sya sa loob ko. Napatingin ako kay doktora na sobra ang ngiti sa aming dalawa ni Amon.
"As I've said my kakayahan na syang sumipa. Pero wag mo nang uulitin ang ginawa mo kanina. Too much stress may harm your pregnancy. Mr. Lazerna. Take good care of them. Two months nalang naman." Sabi nito. Napangiti naman kaming dalawa at tumango. Wahhhh excited na ako lumabas ka!! Alam kong masakit pero kakayanin ni mama. Basta healthy ka ok.
"Uhhh, dok. Pwede bang isama ka namin sa bahay ngayon. May mga pamangkin kasi ako na kaylangan i check up. Di namin sila mailabas cause napaka sensitive nila. Sana pwede pong dalawin nyo sila."
Wala ng mahabang usapan at sumama naman sya samin. Buti nalang. Mula kasi ng mapunta samin ang triplets di pa sila na che check up. Maganda na rin siguro yun para matignan na rin si Max.
----
"Hi" bungad ko kay Max ng buksan ko ang pinto ang kwarto nya. Mapaka lamlam ng mga mata nya at nangingitim ang ilalim nito. Halata rin ang sobrang kapayatan nya. Ngumiti sya sakin. Pinapadede nya sa kanya ang isa sa mga anak nya habang nakaupo sya sa kama nya.
"Hi tapos na practice nyo?" Tanong nya. Tumango naman ako at lumapit sa kanya.
"Yes, may kasama ako. Doctor sya. Titignan alang nya yung mga baby, you know. Mula nung mapunta kayo dito di pa sila ma che check up." Ngumiti naman sya. Inayos nya ang damit nya at hinayaang matulog si Jace sa kanya habang nasa tabi nya ang dalawa pa.
"Ok lang. Papasukin mo sya." Sabi nito. Mabilis naman akong tumayo at pag bukas ko ng pinto naroon na sila ni Amon.
"Good afternoon, I'm doctor Eliza Cabrera. You can call me Tita Eli if you want." sabi nya. Napangiti naman si Max.
"Maxine po. This is my triplets. Jazz panganay ko. Si Jace ko and Jade. Che check upin mo po sila diba?" Tanong nya. Tumango naman si Tita at umupo sa tabi ni Jade.
Naka masid lang kami habang ch ne check up nito ang mga bata. Mabilis lang naman ang nangyari at tumabi na ito kay Max na di na hawak ngayon si Jace.
"Maayos naman ang mga bata. Nakakatuwa na kahit triplets sila ay napakalulusog nila. Karamihan kasi sa mga napapanganak na kambal or mas marami pa. Kinakailangan na ma incubator ng isang buwan pero sila. Mapaka lalakas." Nakahinga kami ng maluwag. Buti naman ayoko rin naman na merong di maganda sa kanilang tatlo. Ayoko nang dagdagan pa ikinakasama ng loob ni Max.
"Ikaw, mukhang di ka nakalatulog. Ok ka lang ba?" Tang nya kaya Max. Ngumiti naman ito ng tipid.
"Ok lang po ako." Sagot nya. Ganyan naman lagi. Puro sya ok. Ok. Pero di naman talaga. Halata naman sa kanya. Bumuntong hininga si tita Eli. Di rin sya naniniwala sa sinasabi nito. Di naman kasi talaga kapani paniwala.
"Anak, Max. Pangalagaan mo sarili mo. Isipin mo nalang ang mga anak mo kung saka sakaling magkasakit ka. Paano sila. Paano buhay nila. Ina ka na. Alam mo naman na yun diba? Pangalagaan mo sarili mo para mapangalagaan mo rin sila ng maayos." Pangaral nito kay Max. Di napigilan ni Max na mapaiyak. Napaka emosyonal na talaga nya,
"Sorry." Sabi nito habang pinupunasan ang mga luha nya na naglalandas sa mga pisngi nya. "Mahirap po kasing maging maayos." Sabi nito, napatingin naman samin si Tita.
"Kamamatay lang po kasi ng tatay ng mga bata." Sagot ko.
"Sorry." Si tita.
"No, I'll be better. I know I can."
