FUBU 17
"Nasaan ang anak ko!?" Humahangos na sabi ng ina ni Lana ng makarating sila Sa E.R ng hospital na pinagdalhan kay Lana.
Halos himatayin ang mga ito ng malaman nila na nasa hospital ang kanilang nag iisang anak dahil nasagasaan ng isang kotse. Napatayo naman si Amon at yumuko sa harap ng mga ito. Narito rin sila Gavin at Patrick na nag aalala rin para sa dalaga. Narito rin ang nakahagip kay Lana na nangakong aakuin ang lahat ng expenses.
"Maayos naman na po sya. Tita, tito. Kasalanan ko po. Sorry." Si Amon na nanginginig pa sa takot at pangamba. Kung kaya lang sana nya na ibalik ang lahat. Sana, di sya magpapadala sa inis at selos. Di nya sana hinayaang masaktan ng ganon si Lana.
"Ano ba nangyari?" Tanong papa nito na halatang nagpipigil ng galit.
"Sir kasi nagkakaselosan yung dalawa ayun." Pat..
"Shut up!" Sigaw ni Gav at Amon. Mapatingin naman sa dalawa ang mga magulang ni Lana. Kita sa mukha ng dalawa ang rambulang ginawa ng mga ito. Napabuntong hininga naman ang ina ni Lana.
"Amon, pinagkatiwalaan ka namin para kay Lara namin. Pero sa nangyari ngayon----." Naalarma si Amon. Ngayon lang sya nakaramdam ng ganitong patong patong na takot sa buong buhay nya. Ng makita nya kaninang nabundol si Lana. Parang tumigil sa pag ikot ang mundo nya. Di na nya kaya. Kung ilalayo ito sa kanya. Di na nya kakayanin ang lahat.
"S-Sorry p-po t-talaga. Di ko po sadya. W-wag nyo syang ilayo sakin please. Mas magiging mabuti po ako. Di na ako mag seselos ng wala sa lugar. Please she's the only one I have now. Tita, tito please. " Then he cry in front of Lana's parent. Nanlaki ang mga mata ng mga taong nakapaligid sa kanya lalo na ang dalawang nakaka away nya. Di nila akalain na kayang umiyak ng isang Amon Lazerna para sa isang babae.
"Ano bang ginagawa mong bata ka!" Tanong ni tatay ni Lana. Para syang bata na naka hawak sa dulo ng damit nya habang nakayuko at umiiyak. Parang bata na pinapagalitan at nagpipigil ng malakas na pag iyak. Basta luha at impit na hikbi lang ang naririnig ng lahat mula rito.
"I love Lara. Please tito mahal na mahal ko anak nyo. Don't take her away from me. I love her please believe me. I really really do. I can't tito, tita. I can't continue my life without her. Sya nalang po nagpapa natili sa katinuan ko. Please. Parang awa nyo na." pinunasan ng nanay ni Lana ang luha nito. Para itong bata na nagmamaka awang wag layuan at iwan. Sa nararanasan kasi ni Amon ngayon. Di na nya kakayanin kung may isa pang mawawala sa kanya. Halos mabaliw na sya sa paghahanap sa kapatid nya. Sa pagkamatay ng mama nya at sa lahat ng nangyayari sa buhay nya. Si Lana nalang ang nagpapanatili ng kakayahan nyang mag isi ng tama. Si Lana nalang ang bumubuo sa nawawasak mundo.
Awang awa ang mga magulang ni Lana sa binata. They always see him as a strong man. Na mataas ang bilib sa sarili na mataas ang pangarap para sa pamilya. He's always look proud and empowered with confidence but now. They don't recognize the man infront of him. The man he was, was gone.
Kanina lang nya na realize kung gaano nya kamahal si Lana. Na ayaw nyang mawala ito sa kanya. Na kaya ganoon nalang sya kaseloso, ka possessive ay dahil ayaw nyang makuha ito ng iba.
"Amon,"
"I lost everything tita." They all see a broken man. Na unting unti nalang ay may tuluyan ng magkakabitak bitak
"Amon, huminahon ka muna." Sabi ng nanay ni Lana. Samantalang nakipag usap na ang papa ni Lana sa nakasagasa rito..
"She's awake!" Sabi ni Pat. Napatingin naman sila sa kinalalagyan ni Lara at nagmadaling pumunta roon. Maliban kay Amon. Pakiramadam nya kasi sya ang may dahilan ng pagkakaaksidente nito...
