You're Not My SISTER

Chapter 14:Reason why we broke up

Brithney P. O. V

Lumipas ang mga ilang linggo at hinayaan kong mahalin si Kuya. Pero hindi kona ramdam ang pagmamahal niya.

Kahit wala akong laban sa babaeng yun, dahil magkapatid tayo... Lalaban parin ako hanggang kaya ko, dahil ayokong mawala ang isang tulad mo, Kuya...

Dapat kobang panindigan ang sinabi kong ito? Lalaban ba ako? Nakakapagod na. Lalaban ako hanggang kaya ko, pero hindi kona kaya. Pagod na ako. Hindi kona siya ramdam. Kahit masakit... Hindi kona paninindigan ang mga binitawan kong salita... Ayoko na.

"Saan ka pupunta, Kuya?" Tanong ko kay Kuya Bright. Bihis na bihis siya at alam kong may pupuntahan siya. Bumaling siya saakin ng tingin. Ngumiti siya bago ako bigyan ng smack kiss sa aking labi. Bahagya pa akong nagulat pero ngumiti nalang ako.

"May importante lang akong pupuntahan, Baby." Napatango tango naman ako. Pero anong importante? O kaya sinong importante ang tinutukoy niya? Kailangan kong malaman.

"Ano naman iyon?" Tanong kong muli sakanya. Gusto kong malaman kung ano ba ito o kaya sino?

"Baby. Hindi mona kailangan malaman, okay? Babalik naman ako before lunch, hmm? Huwag kang lalabas ng bahay ah? Masama ang panahon ngayon." Ani niya. Tumango lang ako at nanatiling nakatingin sa mga mata niya. Pero wala akong makitang sagot mula rito.

"Alright. I have to go." Hinalikan niya ako sa pisngi at nakangiting tinalikuran ako. Napatingin ako mula sa pintuan at tinitigan siyang sumakay ng kotse. Kinuha ko ang bag ko at hinayaan munang makalabas ng gate si Kuya.

Nang makalabas na ito ay natanaw ko siya sa di kalayuan. Kailangan ko siyang sundan. Kailangan kong bantayan ang bawat kilos niya. Hindi sa nagdududa ako pero gusto kolang talagang malaman kung saan siya pupunta. At kung ano o sino yung importanteng sinasabi niya.

Saktong may dadaan na Taxi, agad ko itong pinatagil at sumakay doon. "Sundan niyo po yung kotseng itim na iyon." Ani ko. Tumango naman ang Driver at nagsimula nang mag-drive. "Huwag niyo pong hahayaang maalis siya sa paningin niyo po." Dagdag ko.

"Opo Ma'am." Tugon ni Manong Driver. Hindi rin nawala sa aking paningin ang likod ng kotse ni Kuya. Kung ano man o sino ang pupuntahan ay gusto kong malaman. Baka doon mahanap ko ang dahilan para patuloy kona siyang iwasan kahit alam ko sa sarili ko na masakit iyon.

Bumigay man ako sa sarili kong kapatid, pero hindi ko hahayaan na masaktan ako ng dahil sakanya. Na kahit ang gusto ko akin lang siya, pero hindi ko hawak ang buhay niya. Hindi ko hawak ang nararamdaman niya. Hindi ko siya masisisi kung mahulog siya sa iba. Kahit na magmukha na akong tanga. Pero alam kong ang katangahan na iyon ay magtatapos din. Mawawala rin.

Nung una sabi ko sa sarili ko, ayaw kona. Pero noong muling nagsalo kami sa aming mga katawan ay hindi ko kayang mawala siya. Pero kahit naman anong mangyare... Magkapatid kami. Sa tingin ko at sa tingin ng iba... Mali... At yun ang masakit doon. Nahulog ka sa taong kadugo mo. At ang nakakainis hinayaan niyang mahulog ako sakanya.