23.03.2019 (TEXTING)

XXIII.

Yâr olmayan insan, yara olup kalıyor içinizde.

Ahlat'tan

''Duydun değil mi Çağan? Duydun. Ben de duydum. Evet duydum ki. Asla unutmam. Adını unutmuştum ama bu sefer unutmam değil mi Çağan? Çağıl dediği kişi aslında kirazım. O benim kirazım biliyor musun Çağan? Biliyorsun. Senin de ikizin. Siz ikizsiniz. Deliriyor muyum Çağan? Hayır delirmiyorum. Onu görmeden deliremem. Delirmem ki. Ben seviyorum onu. Gelsin buraya değil mi? Her şey eskisi gibi olsun. O hep konuşsun. Ben dinlerim onu değil mi Çağan? Sence gelir mi Çağan? Gelir gelir. Beni unutmamış, duydun mu? Unutmamış. Ben öldü sanmıştım Çağan. Sen de öyle mi sanmıştın? Sanmamıştın değil mi? Ölmemiş çünkü yaşıyor. Çağan be- ''

Yanağıma atılan tokatla sözüm yarıda kesildi.

Çağan gözleri kızarmış bir şekilde bana bakıyordu.

''Sus artık, sus! Yalvarırım sus! '' dedi sesi iyice kısılarak.

Yutkundum.

Ama kirazım ölmemişti. Nasıl susabilirdim ki?

''Aptalsın sen. Önce onu mahvettin. Gitmesini sağladın. Şimdi de durmuş geri gelecek diyorsun. Bok gelir! O gelmek istese bile ben onu senin yanına getirir miyim ha? Onu bir daha incitmene izin verir miyim? ''

Boğazı patlayacakmış gibi bağırıyordu.

''Ben hatalarımı telafi edeceğim. Ben onu artık üzmeyeceğim. '' dediğimde histerik bir kahkaha attı.

''Tabii her hata yaptığında aynı şeyi söyleyip işin içinde sıyrılıyorsun. Ben onu iki yıldır görmüyorum. İki. Her gün acaba yaşıyor mu yoksa bir yerde acı mı çekiyor diye üzülüyorum. Senin yasını tuttuğun kişi Hale, Çağıl değil. Şimdi def ol onun hayatından. ''

Kan beynime sıçramıştı.

Hızla yerimden kalkıp yakalarından tuttum.

''Onu sevdiğimi biliyorsun. '' diye tısladım dişlerimin arasından.

''Ama onun seni sevdiği şekilde değil. '' dedi sertçe.

Ellerim kaydı. Dizlerim beni taşıyamaz hale geldi. Diz çöktüm önünde. Haklıydı.

''Tekrar onun hayatını mahvetmene izin vermem. Bunu kabullen. '' dedi yumuşak bir sesle.

''O senden kaçtı. Çünkü sen onun gitmesini istedin. Sen öldün benim için dedin. Gözünün içine baka baka onu öldürdün Ahlat. Şimdi onu geri isteyemezsin. Yapamazsın. Sen bu kadar şerefsiz değilsin. ''

Bakışlarım donuklaştı. Gözlerim karardı. Bir çöp gibi yere yığıldım, ardımdan gelen olmadı.