Ch-13

19.3K 1.6K 51
                                    

Unicode

"ဘာဆိုဘာမှမသိရသေးဖူးဟုတ်လား.."

မျက်ဝန်းကမီးဟုန်းဟုန်းတောက်ကာ ဓားဖျားလေးကိုတစ်တောက်တောက်နဲ့ ဆော့နေတဲ့ Xiao Zhan!

Lan Yuu တကယ်လန့်နေပြီ။
သူ့ကိုလာပို့သွားတဲ့လူအ​ကြောင်းစုံစမ်းခိုင်းတာဘာမှမသိရခဲ့။
Blank က CCTV မှတ်တမ်းကလည်း ဝင်ကြည့်ချင်တိုင်းကြည့်လို့ရအောင်ကလည်း အင်အားကြီးလွန်းသည်။
ဦးလေး Xiao Yung တောင်မနည်းကြိုးစားရမှာ။
အိမ်ရှေ့ကCCTV ကပျက်နေသည်။
ဦးလေးရိလုံကလည်းသေချာမမြင်လိုက်ဖူးသာဆိုသည်။

ဘာသဲလွန်စမှမရှိပဲသူဘယ်လိုစုံစမ်းရမလဲ။

^Xiao Zhan ကကိုယ်ချင်းစာစိတ်ကိုမရှိဖူး^

ဒါတွေကိုတော့စိတ်ထဲကပဲပြောရတာပေါ့နော်။
အပြင်မှာသာထုတ်ပြောလိုက်ရင် သူ့လည်ဝမှာ Xiao Zhan လက်ထဲက ဓားဖျားလေးလာစိုက်နေမယ်!

"ကျစ်...သွားတော့ကွာ...သွားတော့.."

စိတ်တွေရှုပ်နေကာ အလိုမကျတော့ပဲ နှင်ထုတ်နေတော့လည်း အလိုက်သိစွာပင်
ကမန်းကတမ်းပြေးထွက်လာလိုက်သည်။

....................

Next Day....

"Lan Yuu..."

"အွန်း...Xiao Zhan..."

"Blank ရဲ့လူအဝင်အထွက်စာရင်းကိုငါလိုချင်တယ်...အဲ့တာတော့ရအောင်လုပ်ပေးနိုင်မယ်မလား.."

"ငါလုပ်နိုင်ပါတယ်...
မင်းနေမကောင်းဖူးလား.."

ဖြူဖျော့နေတဲ့မျက်နာကြောင့် မေးလိုက်တော့
ခေါင်းခါပြသည်။

"ဒါနဲ့..မနက်ဖြန်...ဦးလေးXiao Yung လာမှာနော်.....မင်းကိုယ်တိုင်သွားကြိုမှာလား...ငါကြိုပေးရမှာလား..."

"မင်းပဲကြိုလိုက်...ငါမသွားချင်လို့.."

"အင်းပါ...ဟို...Yibo လေးလည်းပါလာမယ်လို့ပြောတယ်.."

Yibo ရဲ့နာမည်ကိုကြားတော့ Xiao Zhan နောက်ပြန်လှည့်နေတဲ့ ခြေလှမ်းတွေခနတာရပ်သွားသည်။

Lan Yuu ကိုလှည့်ကြည့်တယ်။
ခနတာနှုတ်ဆိတ်နေပြီးနောက် ခေါင်းငြိမ့်ပြကာပြန်ထွက်သွားလေရဲ့။

⚠ Call Me Baby ⚠Where stories live. Discover now