Daddy (Book 1) ✓

Kabanata 57

Ashton

"Where are we going?" Takang tanong ko kay Zie, kanina niya pa ako pinipilit na magbihis para makaalis na raw kami pero hindi niya naman sinasabi sa akin kung saan kami pupunta.

"You forgot already?" Hindi makapaniwalang tanong ni Zie na nagpakunot sa aking noo.

"Birthday mo?" Hindi siguradong tanong ko.

"What? No." Mariing tugon nito.

"Um, it's your company's anniversary?" Muling tanong ko at napalunok ng laway nang tumingin sa akin si Zie ng sobrang seryoso.

"You're horrible at remembering things." Walang buhay nitong sambit.

"Pero wala talaga akong matandaan kung anong mayroon ngayong araw." Sambit ko at napakamot na lamang sa aking ulo, pinipilit kong balikan ang mga nangyari sa akin sa nakalipas na araw pero wala talagang pumapasok sa isip ko kahit na katiting na clue. Dinig ko ang mahinang paghinga ni Zie na para bang sumusuko na ito sa pagpapahula sa akin kung anong mayroon sa araw na 'to.

"You have an appointment with Doc Ramon today." Matter of fact nitong sambit at napanganga na lamang ako sa sinabi nito.

"What? But I'm okay now. Hindi ko na kailangan pang bumalik sa clinic ni Doc Ramon." Tugon ko pero tinaasan lang ako nito ng kilay.

"Don't lie to me, you're still having dreams at night." Sambit nito.

"We're all having dreams at night, maski ikaw." Tugon ko at mukhang hindi ata nito nagustuhan ang naging sagot ko dahil biglang tumalim ang pagkakatitig nito sa akin.

"We're still going. Get up wear your comfortable clothes." Mariing utos ni Zie sa baritonong boses at agad akong tinalikuran. Wala akong nagawa kundi ang tumayo at magbihis.

Makalipas ang halos kalahating oras ay narating namin ang clinic ni Doc Ramon, katulad nang dati ay nasa labas kami at naghihintay na matapos ang naunang session ni Doc Ramon.

"Hey Zie, how's your company? Lately, parang hindi ka na pumupunta sa office mo, baka napapabayaan mo na ang responsibilidad mo dahil sa palaging pagsama sa akin." Mahinang tanong ko humiga sa sofa na kinauupuan namin, inunan ko ang aking ulo sa kanyang malaking binti, sinuklay-suklay nito ang aking buhok.

"My company's doing fine, don't worry." Tanging tugon lang nito.

Ilang sandali pa ay bumukas ang pintuan sa clinic at lumabas si Doc Ramon at isang babaeng mugto ang mata at tila kagagaling lang sa isang matinding pag-iyak. Agad kaming tumayo ni Zie at binati si Doc Ramon.

"Pasok na kayo." Sambit ni doc Ramon at agad kaming nagkatinginan ni Zie.

"Kaming dalawa? Hindi ba ako rito lang sa labas maghihintay?" Takang tanong ni Zie.

"No, sasamahan mo si Ashton this time." Tugon ni doc Ramon na hindi lumingon sa amin at dire-diretsong pumasok sa loob ng clinic. Agad akong naglakad papasok at sumenyas kay Zie na sumunod sa akin.

Hindi ko alam pero kinakabahan ako habang umuupo sa upuan kaharap kay doc Ramon, tumabi sa akin si Zie na prente ang pagkakaupo. Nang mapansin ni Zie ang panginginig ng katawan ko ay agad nitong kinuha ang braso ko at pinagsalikop ang aming mga kamay.

"How are you, Ash?" Biglang tanong ni doc Ramon kaya agad akong nagtaas ng tingin sa kanya.

"I'm doing fine thanks to Zie." Matapat kong tugon at humigpit ang pagkakahawak sa kamay ni Zie.

"That's good to hear. How about your nightmares? Are you still having those nightmares every night?" Muling tanong nito.

"N-No, it's been a week or two na nakakatulog na ako ng maayos." Tugon ko pero hindi ko alam kung bakit kinakabahan ako habang sinasagot si doc Ramon.

"Well, that's a progress." Nakangiting tugon ni doc Roman. Lumakad ito patungo sa harapan ng kanyang mesa at umupo sa may dulo nito.

"Let me ask you a question, Ashton." Sambit ni doc Ramon habang mariing nakatingin sa akin, medyo naiilang ako sa paraan nang pagkakatitig niya sa akin, para kasing hinuhubaran niya ako.

"What?" Kinakabahan kong tanong.

"What if it happens again? What if in few minutes ay bigla kang i-do-double penetrate rito?" Sambit ni doc Ramon na nagpatigil sa aking paghinga. What the fuck does he mean? Napalunok ako ng laway sa sobrang kaba.

Mariin akong umiling-iling. No! I don't like it. Fuck! In an instant, biglang nagbalik sa aking alaala ang nangyari sa akin nang gabing 'yon. How they force me to take them both, kumg paano nila abusuhin ang katawan ko. Hindi ko namalayan na nanginginig na pala ang katawan ko at tumutulo na ang luha sa aking mata.

Makalipas ang ilang sandali ay biglang lumapit sa akin si Zie at niyakap ako ng mahigpit dahilan kaya huminto sa pagnginig ang aking katawan.

"You know what Ashton? Nakatatak na kasi sa isipan mo na kapag i-do-double penetrate ka ay mauulit na naman ang mangyayari sa iyo, feeling mo mararanasan mo na naman ulit iyong naranasan mo nang gabing iyon. The only way I can think of to battle your trauma ay ang iparanas sa iyo ulit ang naranasan mo nang gabing iyon but this time, walang mamimilit sa'yo." Sambit ni doc Ramon, nagkatinginan kami ni Zie.

"I think that is not a good idea, Ramon." Kontra ni Zie at mariing umiling-iling.

"It's actually the most brilliant idea, Zie. What if we'll double penetrate Ashton? Let's take him slowly and carefully, hanggang sa masarapan siya at wala siyang mararamdaman na sakit hanggang sa marealize niyang it wasn't so bad after all. I know you can do it Ashton, you can take me and Zie at the same time, you're just scared na baka maulit na naman ang nangyari sa iyo. Your first encounter was tragic that it makes you think that you're next encounter will also be tragic." Lahad ni doc Ramon. Napalunok ako ng laway, para akong sinampal ng katotohanan sa sinabi niya. Pero hindi ko alam kung handa na ba ako o kaya ko na bang ipagsabay sila ni Zie.

"I'm not ready yet." Mahinang tugon ko. Tumango tango lang si Zie sa akin.

"That's it! That's the end of my assessment. Let's now start the session." Nakangiting sambit ni doc Ramon na nagpakunot sa aking noo.

Anong ibig sabihin nito?

"Okay, tell me about your nightmares." Utos ni doc Ramon. Nagkatinginan kami ni Zie at nang makita ko itong ngumiti na para bang hinihikayat akong sundin ang utos ni dic Ramon ay huminga ako ng malalim at nagsimulang isalaysay ang mga napapanaginipan ko.