REBIRTH: Xyraen's Fate

Episode 17 🌸

Dedicated to: @Ricky_King

Episode Seventeen 🌸

I looked at Rinyue with full of gratitude but also with guilt. Agad ko rin iniwas ang paningin ko. I sighed. Ang lalaking ito, hindi pa man namin gaano kakilala ang isa't isa ngunit trinato nya na ako ng mabuti. Hindi lahat ng pinagkakasundo ay maganda agad ang pagsasamahan. Ngunit katulad ni Anya ay alam kong lubos din syang nag-aalala para saken. Pano kung malaman nya ang ginawa ko noon? Magagalit kaya sya saakin? Kamumuhian nya kaya ako?

"Xia-er?" Agad akong napatingin sakanya ng tawagin nya ako saaking pangalan. I smiled at him sincerely before speaking.

"Thank you, your highness." Buong puso na pasasalamat ko.

Tahimik lamang sya'ng nakatingin saakin. Hindi ko alam kung ano ang reaksyon nya o kung ano bang iniisip nya.

BAKIT BA KASI SYA MAY TAKIP SA KALAHATING MUKHA NYA?

Iniwas ko na lang ang paningin ko sakanya ng maramdamang tumigil na ang karwahe. I sighed. Malamang nandito na kami sa mansyon namin.

Pinagbuksan kami ni Wencheng kaya agad akong bumaba. Nasa labas na rin pala ng karwahe nila ang mga ate ko pati sina Anya at iba pang tagapagsilbi.

"Your highness!" Sigaw ko ng makitang pababa si Rinyue ng karwahe. Taka nya akong tiningnan pero nginitian ko lamang sya.

"Wag ka na pong bumaba, masyado na kaming nakakaabala sa iyo." Pigil ko sakanya. We stared at each other for awhile ng biglang may sumingit.

"Xyraen, don't be rude! After what the prince did for you? At least invite him inside." Sambit ni Ate Lian na ngayon ay nasa tabi ko na.

She faced the prince and smiled at him.

"Your highness, how can we ever repay you for taking care of our sister? Please, at least come inside and have dinner first then we'll talk about how we can repay your highness."

I sighed. Sana ay wag na nyang tanggapin pa ang alok ng ate. Hindi naman sa ayaw ko sya'ng pumasok o makasabay sa pagkain ang aking lang naman ay alam kong marami pang gagawin si Rinyue bilang isang prinsipe at commandant. Masyado na naming inaaksaya ang oras nya.

"I'm afraid I have to decline your invitation, Lady Lian. If my fiancé doesn't want me to then I won't. Besides, I don't need any repayment. I am her fiancé."

Nanlalaking mata ko sya'ng tiningnan at umiling-iling.

"Hindi naman sa ayaw ko. It's just that-" Hindi ko na natapos pa ang dapat sasabihin dahil pinutol na nya ito.

"I know. I'll just visit you next time. Please, recover fast and take care. We shall take our leave now." Tumango na lamang ako at sabay-sabay kaming lahat na yumuko hanggang sa makaalis na ang karwahe nya.

Agad namang lumapit saakin si Anya na malaki ang ngiti.

"Pakiwari ko'y naiintindihan ka ng prinsipe kahit sa tinginan nyo lang, young lady. Nakakilig!" I frowned.

"Anong nakakakilig doon?"

"Hay.. Kunsabagay, sya pa lang ata ang kauna-unahang lalaki na nakakausap at nakakasama mo ng matagal simula pagkabata mo kaya hindi mo pa alam ang mga bagay-bagay pagdating sa pag-ibig." She pouted.