BÜCÜRÜK

PSİKOROMANTİK

Yanımda oturan çocuğa inanamayarak baktım.
Resmen beni sevdiğini iddia ediyordu.

Belki de duygu karmaşası yaşayan biriydi ve bana karşı hislerini aşk zannediyordu.

Belki de psikopat bir insan olarak benim duygularım ile dalga geçiyordu.

Ya da ben salaktım ve hala Baran'ın duygularının gerçekliğini sorguluyordum.

"Bücürük önüne bak!"

Baran'ın uyarı tonlu sesini duyunca hemen ona bakan başımı önüme döndürdüm.

Soğuk bir rüzgar şiddetle estiğinde üşümemek için kollarımı birbirine sardım.

Karşımdaki manzarayı tüm dikkatimle izlerken kollarımda hafif ağırlıkla başımı Baran'a çevirdim.

Psikopat çocuk bu soğuk havada montunu çıkarıp omzuma koymuştu.

"Baran montunu geri alır mısın lütfen?"

Cevap vermedi.

Evet, bu çocuk beni sevdiğini söylemişti değil mi? Ama soğuk davranmayı hiç ihmal etmiyordu.

"Baran manyak mısın? Al şu montu geri!"

"Öncelikle sana karşı sakin kalmaya çalışıyorum Bücürük ama işimi zorlaştırıyorsun." kafasını bana çevirdi. "Benimle konuşurken ses tonuna dikkat et!"

Kaşlarımı çattım.
"Sen beni ne zannediyorsun Baran. Sen nedersen yapacak bir kör mü? Canım ben senin o hükmettiğin kızlara benzemem." dedim sesimi çok az yükselterek.

Baran konuşmadan yüzüme bakıyordu fakat dişlerini sıktığının farkındayım.

Yüzünü yüzüme yaklaştırdı.

"Bücürük, sabrımı sınama bence! Sinirlenirsem çok kötü olur." dedi dişlerinin arasından.

Kaşlarımı daha da çattım.
"Bir de tehdit ha? Bak Baran böyle beni tehdit etmeye devam edeceksen ben gideyim." dedim yüzlerimiz arasında çok az boşluk varken bu sefer sesimi biraz daha yükseltirken.

Baran bana biraz daha yaklaştı.
"Farkındaysan sana bağırmamak için elimden geleni yapıyorum ama bana biraz yardım etsen fena olmaz be Bücürük."

Yüzü bu kadar yakınımdayken bir şey diyemedim. İkimizin de bir şey söyleyemediği birkaç saniyenin ardından kafamı toplamak için ondan uzaklaştım.

"Lütfen montunu giyer misin Baran? Hava çok soğuk." dedim sakince.

Hiçbir şey demedi. Sadece yüzüme bakıyordu ve ben o bana bakarken ne yapacağımı bilemedim.

"Sen üşürsen ben de üşürüm, sen ısınırsan ben de ısınırım. Eğer sen üşümüyorsan şu an burası benim için dünyanın en sıcak yeri."

Baran'ın söylediği cümleler ben de soğuk duş etkisi yarattı. Resmen romantik romantik cümleler kurmuştu di mi o az önce?

Bu çocuk psikopatım teki, manyak, ruh hastası biri,geldi bana şiir gibi sözler söyledi.

Ne diyeceğimi bilemedim. Afallamış yüzüme ona bakarken o doğruldu.
Oturduğumuz yerden kalktı. Kalkmam için bana elini uzatacak zannederken o "Kalk!" dedi.

Az önce o kadar romantik ve hoş sözler söyleyen çocuk, şimdi bana emir veriyordu ve eski soğuk haline geri dönmüştü.

Sinirle ayağa kalkarken "Sen var ya yemin ediyorum manyağın tekisin!" diye bağırdım ve kalktığımda hızlıca Baran'ın beklemeden yürümeye başladım.

Baran sakin sakin peşimden gelirken ben sinirle yürüyordum. Sonunda Baran'ın arabasının yanına geldiğimizde hiddetle kapıyı açıp oturdum ve hızlıca kapattım.

Baran keyifle arabaya binip çalıştırırken ben ona bakmak yerine camdan dışarı bakıyordum.

Hayır yani gönlümü almak için bir çift kelam eder insan değil mi? Ama nerdeeee! Bizim mal öküz olduğu için böyle konulardan anlamıyor!

Evimin önüne gelene kadar hiçbir şey konuşmadık. Evimin önpne geldiğimizde tam kapıyı açacakken Baran konuşmaya başladı.

"Bak Bücürük, ben öyle süslü cümleler kurmayı, romantik sözler söylemeyi beceremem. Zaten ben öyle bir adam değilim. Ama sen istersen denerim. Sadece ben de pek işe yarayacağını zannetmiyorum. Ben seni seviyorum işte bunu bil yeter bana."

Baran'ın yüzüne bakarken şefkatle Gülümsedim. Ya bu çocuk ne kadar tatlı bir şeydi yaa! Yerim lan ben bunu!

" Sen var ya... "dedim." Sen tam bir psikoromantiksin! "

Kaşlarını çattı.
" Dediğinden pek bir şey anlamadım, umarım güzel bir şeydir. Bu arada arabadan inmeden önce yapmamız gereken bir şey var. "

Merakla sordum.
" Ne? "

" Öpüşmek! "

Söylediği şey öksürük krizine girmeme neden oldu.
Kendime geldiğimde sırıttım.
"Peki, öyle ise gözlerini kapat." dedim ve o gözlerini kapattı.

Yavaşça yüzüne doğru eğildim. Dudaklarımı arasında sadece nefesimizin geçeceği bir boşluk kalmışken ortamı değiştirdim ve yanağına bir öpücük bıraktım.

Baran şaşkınlıkla gözlerini açtı.
"Bu neydi şimdi?"

Gülümsedim.
"Kusura bakma Baran. Ben daha on beş yaşında bir kızım ve diğer ülkelerde bu yaş geç kalınmış bir yaş olsa da ben bir Türk kızıyım ve evlenmeden hiçbir erkeği öpmem!" dedim.

O bana sanki çok absürt bir şey söylemişim gibi bakarken ben Kaşlarımı çattım.
" Ya beni böyle kabul edersin ya da bence direk bitirelim. "dedim.

Oflayıp omuz silkti.
" Tamam Bücürük, ıyi geceler. "dedi ve ben de kapımı açıp iyi geceler dinledikten sonra eve yöneldim.

Gençlik haberiniz olsun:
BARAN RESMEN BENİM SEVGİLİMDİ ŞU AN! [Yani umarım;)]