Chapter 17:

237 16 6
                                    

This chapter is dedicated to
diamond_lakspur

Dahil sa araw  na tumatama sakin mula sa bintana. Teka! Ano bang nangyare? Ang pagkakaalala ko ay nasa garahe ako at nawalan nang malay.

Saktong pagtayo ko, ayun naman ang pasok ni Mommy Ria.

"Papasok kana ba iha? Pwede naman kitang i-excuse sa mga prof. mo?" tanong ni Mommy Ria.

"Wag na po My. Kaya ko nanaman po eh," wika ko.

"Nakapag-desisyon kana ba sainyo ni Sandrei anak?" tanong nito.

Noong narinig ko yung mga sinabi ni Sandrei kay ate sa harap nilang lahat, Yung mga payo ni Dad at ni mommy Ria pati nang kaibigan ko. Lahat sila pinaparating sakin na deserve kong maging masaya, Na deserve ni Sandrei na mabigyan nang chance at Mahal ko si Sandrei kaya hindi ko siya kayang bitawan, Mas lalong hindi ko kayang mag-sakripisyo nanaman nang lalaking mahal ko para kay ate.

"Yes po my. After I heard your advice bukod sa advice ng mga friends ko, I realize that I should be happy. Maybe its not really bad to be selfish afterall, I sacrifice alot for them to be happy. This time I want to be happy. And I don't know if I could see Sandrei with anyone else,"

"I am happy for you because you will finally open your heart without thinking about what others will say. I saw how you sacrificed for your sister and mommy so I want you to be happy," wika nito saka hinaplos ang pisngi ko.

"Thank you my. Kahit hindi ko po kayo  tunay na mommy pero pinaramdam niyo po sakin yung pagmamahal na hindi maiparamdam ni mommy sakin, Yung panahon na ayaw nakong pag-aralin ni Mommy nang kolehiyo kayo ang nanjan for me para sabihin kay Daddy na suportahan ako," naiiyak kong wika sa kanya.

"Always remember na nandito ako palagi para sayo at mahal na mahal kita. Anak kita sa mata nang diyos at sa puso ko." saad nito.

"I love you too my,"

"Aga-aga nagdadrama tayo, mag-ayos kana dahil 10am class mo diba?" Pagkatapos ay tumayo siya.

Tumango nalang ako sa kanya saka lumabas na siya nang tuluyan at pumasok naman ako nang banyo.

After 1 hour....

Pagpasok ko nang kusina ay naabutan ko si Dad at Mommy Ria kasama si Drei.

"Drei?" gulat kong tanong.

"Goodmorning Love!" bati nito saka tumayo at humalik sa pisngi ko.

"Good morning din... pati po sainyo dad,"

"Good morning din Princess." Pagkatapos ay uminom muna siya nang tubig. "Sure ka na bang uuwi ka na sa bahay ng mommy mo?"

"Opo dy," bulong ko.

"Princess, Ayaw mo ba talagang dito nalang manirahan? Your Mommy Ria won't mind and even Alvin will happy to know if you stay here," pangungulit nito.

"Dad, Napag-usapan na po natin ito diba?" wika ko.

"I know. I'm just worried! Yesterday,
I saw how your mommy and sister talked and insulted you. And that's probably the reason why Candice and I don't get along because she knows I won't tolerate her," wika nito at mababakas mo ang pag-aalala niya sakin.

"Don't worry about me Dad besides, Nanay Belen is there. Hindi niya ako pinapabayaan,"

"Just always remember that you can live here, ha? This is your home too," pangungumbinsi nito sakin.

After nang ilang minuto nang umalis na din kami ni Sandrei sa bahay at habang nasa byahe ako nang tanungin ko siya.

"Anong plano mo after grad?" panimula ko.

Love Series 1: The Selfless LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon