Love with sacrifice(ON-GOING)

EPILOGUE

Una ko siyang nakita nung nasa school kami.ako yung nakapulot ng I.D. niya

'Marisse Anne Entria
12- diamond ABM student'

"marisse.."

nagulat din ako dahil ex niya pala ang kaibigan ko.

"pinagbigyan na kita liam na dito ka mag stay sa pilipinas para magpagamot,hindi para hanapin ang babaeng iyon naiintindihan mo?"sabi ni daddy,kauuwi lang namin galing states.

"yes dad"tumango nalang ako.

kinabukasan ay pupunta akong mall para bumili ng regalo sa pamangkin kong bata,birthday kasi niya bukas.

habang naglalakad ay tumingin tingin ako sa paligid para hanapin kung saang store ang bilihan ng mga laruan.

"i-i'm so sorry sir"nagulat ako dahil bigla akong may nabunggong babae.tutulungan ko palang sana siyang kuhanin ang mga gamit niya pero nakuha na niya.

hindi ako nakapagsalita nang makita ko ang bracelet na nakasabit sa bag niya.alam kong bastos ang ginawa ko dahil bigla nalang akong umalis sa harap niya at naglakad paalis.anong nangyari?bakit hindi niya ako natatandaan o namumukhaan man lang?

tatlong linggo ang lumipas at naisipan kong mag-aya sa mga kaibigan ko na manood ng sine,pumayag naman sila.

wahh!"

"ayy!"

"shems,nakakakilabot"

"ang ingay,hindi ko tuloy narinig"ani ko.hindi ata sila sanay manood.tch.nakita ko namang lumingon yung babae saamin.narinig ata ang sinabi ko,nung tumingin din ako sakanya ay nagulat ako nang makita si marisse.

lagi na yata magkacross ang landas namin ah.gusto ko magpakilala sakanya pero natatakot ako sa daddy ko,baka bumalik kaming states kapag nalaman niya.

nakita ko ulit siya sa fast-food.
habang kumakain ay nakatingin lang ako sakanya.gumanda siya lalo,ang ganda na rin ng katawan niya at hindi na siopao ang pisngi niya.

"cr lang ako"ani ko saka pumunta na.
bakit gano'n ang reaksyon niya?

nang nagpunta kami sa doctor ay sinabi na bukas ay kailangan ko ng i confine para sa operasyon ko.

kababalita rin pala na nakapasok na daw sa bansa yung sakit na sea-flu.buti nalang at private ang hospital dito.

hindi ko inakala na hanggang sa hospital ay magkikita kami.yun nga lang may virus siya.

habang patagal ng patagal ang pagkikita at pagsasama naming dalawa ay inaamin kong nahuhulog na ako sakanya.

natuwa naman ako dahil gumaling na siya at makakauwi na.kaya kinausap ko yung ate niya.nagpakilala ako sakanya na ako nga yung kaibigan dati ni marisse,kaya pala hindi niya ako matandaan ay dahil sa temporary amnesia niya.

naalala ko naman nung aksidente nung araw na iyon,dun nauntog ang ulo niya.

sinabi ko sa ate niya na gusto ko siya kaya sinabi niyang pipilitin niyang dumalaw ng madalas si marisse dito.natuwa ako dahil mas lalo kaming naging close ni marisse dahil sa madalas niyang pagdalaw.

"tigilan mo na ang pikikipagkita sa babaeng iyon liam kung ayaw mong ibalik kita sa ibang bansa"banta ni dad.

may isang araw na kinuwento ko sakanya yung kaibigan ko no'n.naiyak pa siya at halatang interesado dahil tinanong niya kung sino.

"siya ay si..."bigla namang pumasok ang ate niya"marisse"patuloy ko.

"ha?"pero mukhang hindi niya narinig kaya binalewala ko nalang.wala pa rin akong lakas ng loob sabihin sakanya.alam kong darating ang araw at maalala niya rin ang lahat pero..bahala na.