Limerence | Taekook

2

Merhabalar

İyi okumalar

"Hayır, yapma, beni rahat bırak. Lütfen."

Her zamanki boş bakışları vardı, nefret ettiğim irislerinde. Nefret, nefret, nefret, sonsuz nefret, saf nefret.

Kirli ellerinden kaçıyorum.

Evimin birkaç sokak ötesinde olan karakola gidiyorum. Adını, numarasını, benden istedikleri her şeyi veriyorum. Yeter ki bir daha o kirli elleriyle bana dokunmaya çalışmasın. Darp raporu almak isteyip istemediğimi soruyorlar. Alacağımı söylüyorum.

Darp raporunu alıyorum. 23. darp raporum.

İlgileneceklerini söyleyip beni bekleme yerine gönderiyorlar.

Verdiğim numara ile onu çağırıyorlar. Geliyor. Geliyor ve bana delici gözleriyle bakıyor. Gözlerime diktiği gözleriyle bana tehdit edici bir şekilde bakıyor.

Onlarca kere söylediği sözleri artık gözlerinden anlayabiliyorum.

"Birisine bir şey bahsettiğini duyarsam onları da seni de öldürürüm."

"Aileni gözlerinin önünde öldürürüm."

"Arkadaşlarından kimse kalmaz ve sen onların ölümünü izlersin."

"Demek en yakın arkadaşlarından biri delta. Ne yapacağını biliyorsun. Eğer hakkımda tek bir kelime edersen, ikinizi de öldürürüm. Ve Jungkook bilirsin, ben dediğim şeyleri kesinlikle yaparım."

Polislerle birlikte ifade vermek için içeriye giriyor.

Yine aynı şeyler gerçekleşiyor.

Adıma aldığı 'Deli raporu' ile özgürce dışarıda dolaşmaya devam ediyor.

Her geçen gün beni daha da öldürmeye devam ediyor.

☆

"Okullar tatile girince bir tatile gidelim diyorum." Namjoon hyungun sesiyle dikkatlerimiz ona çevrilmişti. "Çok iyi olur."

Bu yerden bir süreliğine de olsa uzaklaşmak, bana iyi gelirdi. Kafamı toplamak için de tatil çok iyi fikirdi.

"Jungkook son günlerde iyi gözükmüyorsun. Neyin var?" Hoseok hyung, tatlı gülümsemesiyle sormuştu.

"Bir şeyim yok hyung, kendimi iyi hissetmiyorum biraz." Dememle karşımdaki Taehyung tek kaşını yukarı kaldırmıştı.

"Emin misin? Her şeyini bizimle paylasabilirsin." Demişti Jin hyung. Onlara güzel bir tebessüm vermiş, sonra ise artık konuyu konuşmak istemediğimi belirtmek istercesine bakışlarından kaçmıştım.

Onlar da konuşmak istemediğimi anlamış ve başka bir konu açmışlardı. Ancak Taehyung'un bakışları hala bendeydi ve gün boyunca bakışlarını asla üzerimden çekmemişti.

☆

Gece geç saatlere kadar hepimiz birlikte oturmuş, gülüşmüş, bazen üzülmüş ve bazense sıkıntılarımızı birbirimizle paylaşmıştık. Uzun bir sürenin ardından ise evlerimize gidecektik.