Chapter 26

1.1K 40 2
                                    

Chapter 26

MC's POV

"How old are you... when she passed away?"

Napatingin ako kay Kaiden na nag tanong, napangiti naman ako sakanila nang maliit before I answered them honestly. "I was nine." totoong saad ko sakanila and I saw how their shoulders fell.

"It's really okay, don't feel sad about it now, baka mamaya dalawin kayo ni Nanay, ayaw niya kasi ng may nalulungkot sa pagkamatay niya. She left us making sure of our happiness in the future that's why there's no need for you to grieve, mourn neither." I said and showed them a half smile.

Ako ang may lakas ng loob na mag sabi na 'wag silang malungkot but here I am, silently crying inside my mind but then I opt not to show it to them.

I am sad, I am still lost of words because of my mother's death, but what can I do? I can't bring back her life, so I have no other choice to stand up and continue living.

To continue living and doing what I can do the best para lang maahon kami ulit ni Tatay sa kahirapan, para lang mabalik 'yung dati naming buhay. That's fair enough for me.

"It must be hard for you... but don't worry, we're here and we wouldn't let you feel alone now." Jacob said and I smiled at him widely. Feeling contented and happy now.

See mom? I have good friends here.

I wanted so bad to say it out loud but I still chose not to, baka kasi lumaki na naman ang mga ulo nitong mga kasama ko and they tease me more.

Napapeke naman ng ubo sina James at Shaun, Dominic began to scratch his legs and arm kaya kaagad akong napaharap sa bag ko habang nanlalaki ang mga mata.

"Ang daming langgam! Ang kati kati!" rinig kong daing ni Dominic kaya kaagad akong kumuha ng alcohol at ng isang lotion sa bag ko.

"Hala! Wait! Sandali lang!" I told him, panicking.

Nang makuha ko na ang kailangan ko ay kaagad akong tumayo at saka pumunta malapit kay Dominic, I started applying alcohol on his arms at narinig ko naman ang mahina niyang tawa.

I glared at him. "I am kidding MC! Ang slow mo naman baby girl!" Dominic said so I hit him using the bottle of alcohol on his arm.

He groaned because of pain he felt probably because of the hit but I seem to not care. "'Wag kasi kayong mag bibiro ng gano'n, alam ko naman kasi na hindi kayo sanay na ma-expose sa mga ganitong lugar. I know you probably have private chapels for your loved ones who passed away also at hindi dito lang." I told them with full honesty.

Napatango naman sila but then I can still hear Samuel's little laugh. "You're slow e? Anyways, don't mind them. 'yung isa naman kasi d'yan sana sinabi nalang 'yon nang kayong dalawa lang." dugtong niya pa na sinang-ayunan naman ng lahat.

Kaiden started hitting Jacob with his elbow pero sinasamaan lang siya ng tingin ni Jacob, when our eyes met, he just smiled at me at napataas baba nalang ako ng balikat ko.

"You're weird. All of you geez." natatawa kong sabi at saka naman may dumaan na nag titinda ng balot.

Kaagad akong tumayo and grabbed my wallet, pumunta ako duon at saka ako bumili. Napatingin naman ako sa Twilight, I asked them if they want one but Samuel answered for the group and stated that they haven't eat anything like this before.

Hindi ko lang sure kay Wayden, because he isn't allowed to eat egg.

Kaya naman bumili ako ng labing-isang balot, tuwang tuwa pa nga si Nanay dahil ang guwa-guwapo daw ng mga kasama ko na parang mga artista.

Twilight's EmpressTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon