İyi okumalar.✨
Ecmel ÖZKAN
Bir yandan sırt çantamdan kulaklıklarımı çıkartmaya çalışırken diğer yandan da bahçe kapısına doğru yürüyordum.
Nerede bu kulaklık? Sınıfta mı unuttum acaba?
"Aman dikkat!"
Kolumdan tutulup geriye çekilmemle kafamı kaldırıp neler olduğuna baktım. Birkaç adım önümde bir kız grubu yolun ortasında durmuş muhabbet ediyordu. Arkama baktığımda yüzünü hatırladığım kadarıyla karşı sınıftan bir çocuğun kolumu tutulmuş bana gülümseyerek baktığını gördüm. Çocuk beni tutmasaydı büyük ihtimalle kız grubunun ortasına bodoslama dalacaktım.
"Teşekkür ederim." diyerek kolumu kendime çektim.
"Önemli değil." dedikten sonra kaşlarını çatıp, "Ecmel, değil mi?" dedi.
"Evet." dedim gülümseyerek.
"Ben de Deniz, belki bilmiyorsundur." dedi gülerek.
"Yalan söylemeyeceğim, bilmiyordum." dediğimde yüzündeki gülümseme daha da arttı.
"Ben artık gideyim." dedim etraftaki kalabalığın yavaş yavaş dağıldığını fark edince.
"Sana eşlik etmemde bir sakınca var mı?"
Tıpkı ismi gibi deniz mavisi gözleri bu soruyu sorarken parlamıştı.
Önce yengemi düşündüm sonra Buğra'yı düşündüm. Deniz'i yanımda gördükleri zaman nasıl bir tepki vereceklerini az çok tahmin edebiliyordum.
"Şey ben yalnız gitsem daha iyi olur sanırım?"
Çekine çekine söylediğim şeyler gözlerindeki parıltıyı yok etmişti.
"Kötü bir amacım yok Ecmel, sadece..."
"Eminim öyledir Deniz. Seni kırmak da istemem ama böylesi ikimiz için de daha iyi olur."
Şu an yerin dibine girmek istiyordum. En basit, en masum istekleri bile kabul edemiyor oluşum utanç vericiydi.
Ne düşünüyorlardır kim bilir şu yabaniliğim hakkında!
Elini ensesine atıp kaşıdı.
"Anlıyorum," diye mırıldandı. "Peki bahçe çıkışına kadar eşlik etsem olur mu?"
Gülümseyerek kafamı olumlu anlamda salladım. Daha sonra birlikte yan yana bahçe kapısına doğru ilerledik.
"Bir şey itiraf etmem gerekirse seninle konuşmak için fırsat kolluyordum."
Göz ucuyla ona bakıp tekrar önüme döndüm.
"Neden?"
"Senden biraz hoşlanıyor olabilirim."
Gülerek ona baktığımda onun da bana baktığını gördüm.
"Hayatımda duyduğum en sevimli itiraf olabilir diyebilirim."
"Hadi canım! Kızmadın mı şimdi?" diye sordu şaşkınlıkla.
"Neden kızayım ki? Birisinden hoşlanmamız gayet normal bir şey, değil mi?"
"Öyle tabii ama ben şaşırdım. Çünkü pek sosyal bir kız değilsin. Biraz da sinirli bir yapın var gibi geldi bana. Kızarsın diye düşünmüştüm."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALBİME TAHT KUR
Teen FictionHayatı boyunca geçmişinden ve hayatını mahveden adamdan kaçan, kendi ayakları üzerinde durmaya çalışan, kimsesi olmadığı için yalnızlığı kendisine arkadaş edinmiş bir genç kızın; bir gece yarısı evine dönerken bir anda önüne çıkan yaralı adama ettiğ...
