KALBİME TAHT KUR

26. Bölüm / Sezilen Tehlike

İyi okumalar.✨

Medya🌸

Ecmel ÖZKAN

Mutfağa gidip çayımı içtikten sonra odama gittim. Yatağımın üstüne oturup telefonumu elime aldım ve Aslı'yı arayıp telefonu kulağıma götürdüm.

Üç defadan fazla çaldıktan sonra telefon nihayet açılmıştı.

"Hayır, hayır! Onu oraya koymayın, girişi kapatıyor."

"Aslı?"

"Kusura bakma Ecmel, biraz yoğun burası."

"Geleyim mi ben de? Yardımcı olurum." dedikten sonra alnıma vurdum. "Benimkisi de soru mu? Hemen geliyorum." diyerek ayağa kalktım.

"Hayır Ecmel, burada çalışan bir sürü kişi var zaten. Sen zahmet etme, Araf ağabeyle sonra gelirsiniz."

"Ama..."

"Gerçekten gerek yok Ecmel."

"Peki dediğin gibi olsun. Bir eksik yok ama, değil mi?"

"Hayır, yok. Her şey tamam."

Sesine bile yansıyan sevinci beni gülümsetmişti.

"Kına, düğün ne zaman? Karar verdiniz mi ona?"

"Arayı çok açmayı düşünmüyoruz. Belki haftaya kınayı yaparız."

Gülümseyerek, "Bence de açmayın arayı." dedim. "Peki düğün, o ne zaman?"

"Size bağlı."

"Anlamadım!"

"Yani sen ve Araf ağabey ne zaman evlenirseniz biz de ondan sonra evleneceğiz."

"Neden?" dedim kaşlarımı çatarak.

"Çünkü öyle gerekiyor."

"Saçmalamayın Aslı! Olur mu öyle şey? Sen Uğur'u neredeyse çocukluğundan beridir tanıyormuşsun bense Araf'ı daha yeni yeni tanıyorum. Bizi beklemek gibi bir aptallık etmeyin! Çünkü çok beklersiniz!"

"Beklemeyiz beklemeyiz, merak etme sen."

Gözlerimi devirdim. "Aslı, Araf'a yaptığım konuşmanın aynısını sana da yapmak istemiyorum. Lütfen, sen de başlama."

"İstersen hayatının sonuna kadar bu konuşmayı yap. Yarın o da olmadı bir sonraki gün evlenirsin siz."

Gülerek, "Zorla nikah masanın oturtacak değil ya?" dedim.

"Oturtur."

Yüzümdeki gülümseme solarken, "Oturtmaz, değil mi? Oturtmaz de Aslı." dedim.

"İçini rahatlatacaksa öyle derim ama şimdi yalan da söylemek istemiyorum."

"Aslı şu an şaka yapıyorsun, değil mi? Araf yapmaz öyle bir şey. Beni buna zorlamaz."

"Artık o kadarını bilemem."

"Kapat Aslı telefonu." dedim sinirle. "Kabahat bende sana danışıyorum."

"Tamam tamam bir şey demiyorum. Ama Araf ağabey seni zorlamazsa bile sen, benimle Uğur'un evlenmesi için Araf ağabeyle bir an önce evlenirsin, değil mi?"

Gözlerimi kısarak, "Şu an benim iyi niyetimden faydalanıyorsun." dedim.

"Aaa ne kadar ayıp! Ben öyle bir insan mıyım?"

"O kurduğun cümleden sonra öyle olduğunu düşünmüyor değilim."

Karşı taraftan güldüğünü duydum. "Şaka yapıyorum Ecmel, biz bekleriz."