Galaxy of Torn : ALFA

Bölüm 3: Seninle Yüzleşmeye Hazırım

Clara, Phil ve Lily ile evine doğru ilerliyor o takip duygusu hala çevresinde ne kadar kendini korumaya almaya çalışsa da hiçbir etkisi yok, sonunda vazgeçmiş olacak olan her neyse olmasını beklerken sadece o takip duygusundan kurtulmak istiyordu.

Phil ve Lily bir şeyler konuşuyorken Clara sus pus, muhabbete karışmıyor sadece yürüyordu. Düşünmeye çalışıyordu ama düşünceleri dört bir yana dağılmış toparlanamıyordu. Sanki düşünmesi engelleniyor gibiydi.

Clara başını saplanan bir acıyla küçük bir çığlık atarak dengesi sağlamak için Phil'in koluna yapıştı. Clara onların kendisine seslendiğini biliyor ama onları duymuyorken kulaklarında sadece gözünün önünde canlanan büyük bir kalabalığın Kobslıcudo diye bağıran sesleri vardı.

Clara ne zaman kapadığını bilmediği gözlerini açarken sol gözündeki bir damla yaş kendini serbest bırakarak yanağına doğru aktı. Clara kendisine korkuyla bakan Phil ve Lily'ye dönmüş çevresindeki sesleri de yavaş yavaş duymaya başlamışken "Kobslıcudo (Karanlık)" diye bağıran kalabalığın sesleri hala kulağında çınlıyordu.

"Neyin var?" dedi Lily hemen.

Clara gözünden yaşlar akarken başını iki yana sallamış sormamalarını isterken derin nefesler almaya devam ediyordu. Başını Phil'in omzuna yaslamış onun desteği ile dengede eve doğru ilerlemeye devam ederken simsiyah giyinmiş bir sürü insanın görüntüsünden ve sesinden kurtulmaya çalışıyordu.

***

Clara başını yere eğmiş elleri uzun saçları arasında titriyor Phil ve Lily ne olduğunu sormaktan vazgeçmiş onun yanında oturuyorlarken nedensiz bir gözyaşı daha yere, halıya düştüğünde Clara her zamanki ses tonuyla "Bir şey olduğu yok. Galiba annemin kayboluşundan etkilendim. Psikolojim bozuldu. Bana takılmayın siz," dedikten sonra yerinden hızlıca kalktı ve hızlı adımlarla odadan çıktı.

Phil iç çekerek onun arkasından bakarken Lily ifadesiz bir şekilde bakıyor "Onu yalnız bırakmalıyız," dedi. Phil kaşları çatık bir şekilde ona dönmüş şaşkın bir şekilde Lily'ye baktı.

"Sen onun en yakın arkadaşısın Lily. Bunu nasıl söylersin?"

"En yakın arkadaşı olduğum için söyleyebilirim," dedi Lily her zamanki yumuşacık ses tonuyla. "Clara'nın buna ihtiyacı var. Görmüyor musun? Bizim yanımızdayken kendi olamıyor. Çünkü nasıl kendi olacak onu bile bilmiyor. Söylediği her şeye annen yüzünden, annen yüzünden diyoruz ama bu güne kadar hiç fark etmedin mi Clara'nın çevresinde hep farklı olaylar olmuştur. Hiç mi dikkat etmedin Phil? Clara farklı biri ve bunun biraz farkında ama farkının ne kadar büyük olduğunun farkında değil."

Phil şaşkın sadece şaşkın yıllardır tanıdığı Lily'nin mantığını ilk defa şuanda görüyorken "Sen nasıl bunu bilebiliyorsun?" diyebildi sadece.

"Bilmiyorum," diye omuz silkti Lily gülerek. "Sadece tahmin ediyorum."

Phil kısık bir sesle "Peki, o zaman," diyerek kafası karışarak arkasına yaslandı. Clara dakikalar sonra her zamanki Clara gibi sanki annesi diğer odadaymış gibi içeri girdiğinde Phil Lily'ye bakış attı. Lily tebessüm ederek "İyi misin?" diye sordu.

Clara başını sallamış ve Phil'in yanına oturup ona sarılmışken Phil onu kendine çekip sıkıca sardı. Lily Clara'nın rolünde hiçbir kusur bulamıyor sadece onun rol yaptığını anlayacak kadar onu tanıyorken, sesini çıkarmadan oturmaya devam etti.

***

Clara, Phil ve Lily gittikten sonra yukarı çıkmadan salondaki koltuğa kıvrılmış tavana bakıyordu. Phil'in onu yalnız bırakmaya niyeti olmadığını biliyordu ama Lily'nin onu iyi tanımasına bu yüzden minnet duyuyordu. Kendisini çok iyi tanıyan en yakın arkadaşı onun yalnız kalmaya ihtiyacı olduğunu anlamış yanına Phil'i de alarak dakikalar önce gitmişti.