Minnacık bir alıntıyla geldim. Çünkü bölümün kendisi kısa. Uzun bir alıntı atsam tüm bölümü okumuş olurdunuz 😂
Umarım hayatınızda bir sıkıntı yoktur. Olsa da olmasa da yanınızda olduğumu bilin. Mesajlaşma bölümünden dilediğiniz zamanlarda bana yazabilirsiniz. Neticede küçük bir aileyiz ❤
Keyifli okumalar 🥰
~~~
“Yıllar geçse de hep aynısınız.”
İkimiz de gülümserken merakla “İyi gözükmüyorsun. Yine kendinden önce hastalarını mı düşünüyorsun?” diye sordu.
“Öyle olması gerekmez mi zaten?”
“Öyle ama insan olduğunu unutuyorsun bazen. Ayrıca madem hastaların çok önemli, senin hastan olarak da seni böyle görmek beni üzüyor ve kalbime sancı vurmasına sebep oluyor. Bu hastanızın kalbine ağrı olmak istemezsiniz değil mi doktor hanım?”
Kıkırdadım. “Sizin sağlığınız her şeyden önemli Tarık Bey. Bu düşüncelerinizi dikkate alacağım.”.
“Güneş sal beni!” diye bağıran Görkem’in sesi kulaklarıma gelince daha da güldüm.
Üzülerek “Tarık benim gitmem gerekiyor.” dedim.
“Tamam sevgilim. Ben de gideyim kızıma bağıran o zeka yoksunun hesabını keseyim.”
Tekrar güldüğümde vedalaştık. Telefonu cebime koymadan aldığım ekran resmini ona gönderdim ve altına “Dünya’nın en iyi babası olacağınızdan emindim Tarık Bey. Oldunuz da... Size babalık çok yakıştı.” yazdım. Anında mesajımı görürken cevap olarak “Bu noktada karıma teşekkür etmem gerek. Bende bu ışığı görüp evliliğimizi bir çocukla taçlandırdığı için...” yazdı. Gülümsemem mümkünmüş gibi daha da genişlerken telefonu cebime koydum, dinlenme odasından çıktım. Yarını iple çekiyordum.
~~~
Ne yazık ki alıntı bu kadardı. Çarşamba günü bölüm sizlerle olacak. O zamana kadar kendinize çok iyi bakın! Seviliyorsunuz! 🥰❤
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Venüs'ün Afrazesi (Tamamlandı)
Ficción GeneralAklını fütursuzca istila eden düşünceler onu çıldırmanın eşiğine getirmişti. Kalbi, her geçen gün bastırmaya çalıştığı özlemin daha da artarak karşısına çıkması sonucu acıyla kasılıyordu. Dile kolay beş yıldır sevdiği adam yoktu. Yurt dışına bir iş...
