Birbirine benzeyen iki insanın bir geceyi paylaşması sonucu olan olaylar... Yalnız bir anne ve pişman bir baba.
Yağız ve Dolunay sarhoşluğun verdiği cesaretle bir geceyi paylaştı. Birbirlerine karıştıkları o gecenin sonucunu ise kimse tahmin edemed...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
SINIR OLAN BÖLÜMDE YORUMLARI DOLDURAN İNSANLAR BİR ÖNCEKİ BÖLÜME HİÇ YORUM YAPMADI. AÇIKÇASI BU BENİ CİDDEN BAYA ÜZDÜ. BU ARADA BÖLÜM İTHAFLARI BAŞLIYOR. ARTIK YORUMLARA GÖRE İTHAFLAR YAPACAĞIMMM. ASLINDA DİREKT BU BÖLÜME DE YAPARDIM AMA DEDİM BİRAZ DAHA BEKLEYEYİM CANLARIMI. HER ZAMANKİ GİBİ. BÖLÜM BEN DE. VOTE VE YORUM SİZ DE. ELLERİNİZE KUVVET. İYİ OKUMALAR...
🖤
Gözlerim kapalı bir şekilde yatakta uzanıyordum. Ama uyumuyordum. Eve geleli iki gün olmuştu. Yağız ise bebek odasına Gece'yi uyutmaya çalışıyordu. Telsiz olan odamdan onları dinliyor, ve görüntülerini hayal ediyordum.
Yağız kucağında Gece'yi sallıyordu. Ona masal anlatıyordu. Hayır hayır. Hikaye. Bizim hikayemiz...
"Baba anneye o gün yağmurun altında ilk gördüğü an aşık oldu. Ama anne bunu bilmiyordu bebeğim. Anne başkasına aşıktı ve onunla birlikteydi. Bu babayı üzüyordu. Ama baban çok güçlü. Hiç çaktırmadı..." demesiyle suratımda buruk bir gülümseme oluştu. Daha fazla onları kendi kendime dinleyemezdim.
Gözlerimi açıp yataktan kalktım ve gözlerimin birkaç saniye karanlığa alışmasını bekledim. Yavaş adımlarla bebek odasına gittim ve kapıya dayandım. Yağız hayal ettiğimin aksine sallanan sandalyede oturmuştu.
Gece'nin yüzüne bakıyordu. Gözlerini bir saniye bile ondan ayırmazken, ben kapı pervazına yaslanmış ve onları izlemeye başlamıştım.
"Baba anneyi o gece mekanında görünce çok heyecanlandı. Belli etmedi ve sakin adımlarla yanına gitti. Anne sevmediği birini görünce üzülmüştü. Baba ona yardım etmek isterken bir şey oldu. Hem annenin hem de babanın kafası kalmadı. Farkında değildik ve sonra sen oldun. Baba pişmandı. Anne sana hamile olduğunu söylediğinde baba ilk başta kızmıştı. Pişmandı. Anne aylarca benden uzak yaşadı. Sonra senin doğum zamanın geldi ve şimdi burdayız. Baba anneyi çok üzdü. Ama telafi edecek. Bunun için her şeyi yapacak."
Uyumuştu... Gece boyu uyutamadığımız ve en son beni yatağa gönderen Yağız, bizim hikayemizi anlatarak uyutmuştu onu.
Kalktı ve yavaş adımlarla Gece'yi beşiğe yatırdı. Birkaç saniye onu izledikten sonra, "Beni izlediğinin farkındayım." diye fısıldayarak bana döndü. Anlık bir afallasam bile yine de beni gördüğünü anlamak zor değildi. Kabak gibi görünüyordum.
Yavaşça yanına gittim ve beşiğe yaslandım. Her ihtimale karşı yan yatırdığımız bebeğimizin ağzı küçük bir şekilde açılmıştı. Minik vücudunun aksine tombuldu. Özellikle yanakları tam ısırmalıktı.
