THERE YOU ARE

21: Operation Harry

Louis ve Harry'nin birlikte fotoğraflanmasının üzerinden bir haftaya yakın zaman geçmişti ama gündem hiç durulmamıştı. Her gün yeni bir yazı yazılıyordu. İlk gün Harry'nin servet avcılığı hikayesi çıkmıştı, ikinci gün Louis'nin alkolik olması yüzünden sürekli kavga ettikleri iddiası ortaya atılmıştı... Her gün yeni bir şey çıkınca Harry bir an önce avukatıyla görüştü ve haberlerde Marvin'in adının geçmemesi için yasal işlem başlattı. En azından oğlunun adı ve fotoğrafı kullanılmayacaktı.

Hayali hikayeler arttıkça artıyordu, Harry'nin sosyal medya hesaplarına takip istekleri ve iyi-kötü mesajlar yağıyordu. Louis sonunda bunlara dayanamamış, Harry'nin elini tutarken ellerinin bir fotoğrafını çekip sosyal medya hesabında şu notla paylaşmıştı: "Ben aşığım ve mutluyum. Bu kadarını bilseniz yeter. İlişkimi kurcalamayı ve asılsız haberler yaymayı kesin. Avukatımız özel hayatımıza müdahale eden tüm yayın ve basın organlarına karşı yasal süreci başlattı."

Önceki gün paylaştığı bu açıklamadan sonra haberler biraz kesilmişti ama Louis ertesi sabah uyandığında telefonu; televizyon programları, dergiler ve gazetelerden gelen tekliflerle doluydu. Hepsi Louis ile özel röportaj yapmak istiyordu. Önce alkolik ve kavgacı olarak haberlere çıkması, sonra ajansından ayrılması ve son olarak da sevgilisiyle görüntülenmesi onu harika bir reyting malzemesi yapıyordu.

İzlenme için kullanılmak istemezdi aslında ama bir programa çıkıp bu konuda konuşsa iyi olur diye düşünmeye başlamıştı. Bir kez tüm soruları cevaplar, merak edilenleri anlatırdı ve en azından artık daha fazla sahte haber yayılmazdı. 

Yine de böyle bir şeyi Harry'ye sormadan kabul edemeyeceği için kahvaltısını bile etmeden önce üzerine bir şeyler giyip evden çıktı. Hem gidip onu kontrol etmek ve iyi olduğunu görmek istiyordu hem de ona tekliflerden bahsedecekti.

Zile basmak yerine kapıyı birkaç kez tıklattı ve bekledi. Kapı açılmayınca bu sefer zile basmaya karar verdi ama tam o sırada Marvin arkadan "Kim o?" diye seslendi.

"Ben Louis."

"Bir saniye kilidi açmam lazım."

Kapının arkasından gelen tıkırtılar Louis'yi gülümsetti. Küçükken o da üstteki kilide yetişemezdi ve kendi başarana kadar başkasına da açtırmazdı.

Marvin sonunda kilidi açmayı başardı, kapıyı ardına kadar açıp "Hoş geldin ve günaydın." dedi. "Babam uyuyor. Ben de odamdaydım kapı sesini zor duydum."

"Günaydın. Pijamalar güzelmiş."

Sarışın çocuk başını kendi üstüne çevirip güneş gözlüğü takan oyuncak ayılı pijama takımına baktı ve güldü. "Havalı bence!"

"Bence de... İçeri gelebilir miyim?"

"Gel tabi ki!"

Louis ona genişçe gülümsedi, eve girip kapıyı kapattı. Harry'nin odası üst katta olduğu için onun sesleri duyup da uyanma ihtimalinden korkmadı. "Baban bu saate kadar uyumaz pek, bir şey mi oldu? Hasta mı?"

"Hayır, çok iyi. Geceleri geç saate kadar uyumuyor. Biraz uykusuz. Ben de uyanmasın diye gizlice alarmını kapattım."

"Harikasın."

Çocuk gururla gülümsedi ama biraz sonra tebessümü yavaş yavaş soldu. Son günlerde babasını yorgun ve yılgın görüyordu. "Yine üzülüyor." diye mırıldandı. Oysaki ne güzel son zamanlarda Robert için de daha az üzülüyordu ve daha neşeliydi! Her şeyin tam düzelecekken birkaç gün içinde tekrar bozulması çocuğun da canını sıkıyordu.

Louis dolaylı yoldan da olsa Harry'nin mutsuzluğunun sebebinin kendisi olduğunu biliyordu. "Bu sabah yeni bir haber çıkmadı." dedi Marvin ile birlikte salona yürürken. "Yavaş yavaş her şeyi yoluna sokacağım, söz veriyorum. Baban daha fazla üzülmeyecek."