Gaflet Çuvalı ~II~

107 8 22
                                    

O hengame bittikten sonra beni hastaneye yetiştirmek için seferber olmuşlar. Beş mermi girişi çok fazla kan kaybetmeme sebep olmuş.

Şef: Allah kahretsin. Çabuk çabuk çabuk. Acele edin!

Hastaneye gidişimizi, o hengameden nasıl çıktığımızı hatırlamıyorum. Her şey bölük pörçük. Koluma ve omzuma gelen mermiler çok derin ve büyük yaralar açmadığı için kalıcı hasar da bırakmamışlardı. Karnıma isabet edenlerden biri dalağıma saplandığı için dalağımı almak durumunda kalmışlardı. Yaralanmamın ertesi günü öğle saatlerinde kendime geldim.

Gözümü açar açmaz ilk gördüğüm şey abimin yüzüydü. Hayal olduğunu düşündüm, gerçek olamayacak kadar uzak sanmıştım. Her ne kadar gerçekliğini anlamasam da abim karşımda duruyordu. Birkaç dakika geçtikten sonra idrak ettim ki; ne bana bir şey olmuştu ne de ona. Hayattaydı, yaşıyordu ve sapasağlamdı. Başta çok sevinsem de sonrası... Güzel bir fırça bekliyordu beni, gözünden anlamıştım. Bayılır, beni fırçalamaya. (...)

Görkem: Tedbirsizliğin yüzünden ceza alacaksın.

Leşker: Nasıl, niye?

Görkem: Nasıl kendini vurdurursun? Bakma bana öyle. Temkinli ilerleme, operasyona sadık kalma... Sen ne eğitimi gördün?

Leşker: Ciddi misin sen?

Görkem: İyisin değil mi?

Leşker: Turp gibiyim turp. Kalıcı bir şey var mı?

Görkem: İyi gözüküyorsunuz Turp Hanım. Dalağını almak zorunda kaldılar, harici bir şey yok.

Leşker: Oh!

Görkem: "Oh" mu? Dalağını aldılar.

Leşker: Polisliğe devam edebilirim, dalaksız. Sözümüz, borcumuz.

Görkem: Şehit evladıyız, şehit öleceğiz.

Aramızda bir söz vermiştik. Birbirimize, babamıza ve vatanımıza. İki kardeşin minik yemini denebilir. "Sözümüz, borcumuz. Şehit evladıyız, şehit öleceğiz."

"Bu bölüm biraz kısa oldu ama aradan zaman geçecek olduğu için bu bölüme devam etmenin manası yok diye düşünüp yeni bir bölüm yazacağım."

"Yazım ve noktalama yanlışlarım için kusura bakmayın elimden geldiğince düzenlemeye çalışıyorum."

"Bu bölümün de adı 'Gaflet Çuvalı' olacak, şimdi yeni bölümü yazıyorum. Şu an yazacağım bölüm başka bir olayı anlatacağı için buraya eklemek tuhaf olur diye düşündüm."

"Eğer buraya kadar okuduysanız çok teşekkür ederim."

Leşker "Yorgunluğun Mutluluğu"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin