Multi:Alphan 🖤🔐
Kulaklarımda küçük bir melodi dönüp dolaşıyordu.Bu melodi bana tüm evrende ki duyguları bir bir yaşatmayı gaye bellemişti.
Zihnimi işgal eden bir sürü sorun varken ben her şeyi unutmuş gibiydim.
Mesut kelimesinin sözlük halini taşıyordum.
Evlenmek benim için ihlal edilemeyecek bir sınır çizgisiydi.Babaannem vakti gelince kimi isterse hayatıma onu çekecektim fakat öyle olmadı.Hayatımın aşkı beni oyununa davet etti.
Önceleri misafirken,artık ev sahibi bendim.
Birçok engelle mücadele etsek bile eninde sonunda birbirimize kavuşuyorduk.
Tıpkı şu an olduğu gibi.
Kolları beni bir kelepçe misali sarmıştı.
Başım göğsüne yaslıyken huzurun sözlük anlamına kavuşmuş durumdaydım.
"Neden uyumuyorsun ?"
Tam yanımdan gelen sesle hafif irkildim.
Uyanık mıydı ?
Oysa onu rahatsız edecek hiçbir şey yapmıyordum.
Başımı Alphan'a doğru çevirdiğimde karanlığa inat göz göze geldik.
"Nerden anladın ?"
Meraklı sesim ortamı karıncalandırdı.
Her beraber uyuduğumuz da ikimizde gecenin bir yarısı uyanmayı başarıyorduk.
"Neden uyumuyorsun Mihrişah ?"
Sıkılmış çıkan sesi bir an önce cevabını almak ister gibiydi.
Başımı göğsünden kaldırdım ve yatakta kendimi biraz yukarı çektim,başımı tıpkı Alphan gibi yastığa koyduğumda ikimizde göz göze geldik.
"Sanırım...heyecanlıyım.Hatta daha fazlası."
Heyecan kelimesi aslında küçük kalıyordu.
Adlandıramadığım bir duygu içimde
yeşeriyordu.
Biz resmen evlenmiştik.
Ve bir hafta sonrasında düğünümüzün olması da işin çabasıydı.
Bakışlarımı Alphan'a çevirdiğimde yüzünde ki ufacık,varla yok arası tebessümü karanlıkta bile seçebiliyordum.
Gülüşü güzel adamımdı o benim!
"Yerim lan seni."
Kalbim feryatlarını odanın boşluklarına atarken,ruhum Alphan'ın bakışlarında eziliyordu.
Çektiğim her nefes bana bayram havasını solduruyordu.
Onun aksine kocaman sırıttığımda uzanıp yanağını öptüm.
Ve kafamı tekrar göğsüne yasladım.
Onun da kolunun biri eş zamanda belimi kavradığında kendimi tamamen uykunun derin sularına bıraktım.
*********
"Benden önce evlendiğine inanamıyorum."
Hayret eden sesine ve hala şokta olan yüz ifadesine bakıp güldüm.
Kimse evlendiğimize inanmıyordu.
Bu kadar imkansız görünmesi biraz tuhaf hissettiriyordu.
Gerçi insanlar da haklıydı.
Alphan Kurdoğlu'ndan bahsediyorduk.
Adamın en uzun ilişkisi 3 haftayı geçmiyordu.
Ta ki benimle tanışana kadar.
"Her şey o kadar anlık gelişti ki.Ben bile hala inanamıyorum."
Munzur çıkan ses tonuma karşın pes dercesine dudağını büktü.
"Ahsen Hanım'ın tepkisi beni biraz korkutuyor."
Temkinli ses tonuna karşın yüzüm düşecek gibi olsa da hemen geri toplandım.
Alphan'la evlenmiş olmama kızar mıydı bilmiyordum ama çoğu şeyin eskisi gibi olmayacağı kesindi.
Omuz silktim ve umursamaz bir ifade kondurdum yüzüme.
"Düşünmekten yoruldum Pera,sadece akışına bırakmak istiyorum."
Bu konuyu daha fazla konuşmak istemediğimi anlamış olacak ki lafı değiştirdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Küçük Sır
Ficção Adolescente"Bana öyle bakma" dediğinde bakışlarımı kaçırdım. Verdiğim titrek nefes onun dudaklarında can bulmuştu. Bana bir adım daha yaklaşıp,elini belime attı. Ve gecenin kutsal sözcükleri o iki et parçasından fütursuzca döküldü. "Seviş benimle" Zaman durdu...
