Lanet Bilinmeyen /Yarı Texting/Tamamlandı

Özel Bölümmm 💜

İzmir, umarım çok iyi olursunuz... Dualarım sizinle🙏😔

Ya benden istediniz kıramadım...

Bir de Masal'ın hamile olduğu zamanı yazacağım ama ilk bebeği - düşen- olarak yazacağım. 💜

Ve bu arada bunların arkadaşı Mete'yi bazı bölümler Mert olarak yazmışım özür dilerim. Birçok kitap olunca arada karışıyor djdkdkcmdkdk 😅❤️✨

Gözlerimi araladığımda Gök Deniz'i yanımda görememiş oflayarak bedenimi yatağıma gömmüştüm.

İşe gittiğini biliyordum ama yine de

Kısa bir süre sonra yanağımda hissettiğim dudaklar irkilmeme neden olduğunda Gök Deniz'in gülüşünü duymuştum.

"Salak! Ödüm koptu." diyerek ona döneceğim sırada izin vermemiş bu sefer burnunu yanağımda boylu boyunca gezdirmeye başlamıştı.

Yaklaşık iki saat önce yaralı bir köpeğin kliniğe gelmesiyle hazırlanarak gitmiş ardından birkaç haftadır olan yersiz yorgunluğum nedeniyle eve geçerek yatmıştım.

Aslında yorgunluğumun sebebini tahmin ediyordum da regl olmam bu ihtimalimi çürütmüş üşüttüğüme yormuştum.

Onun dışında Gök Deniz saatler önce işe gitmişti.

"Bebeğim ilaç kokuyorsun. Neden senin kokun yerine adını bilmediğim bir ilacın kokusunu alıyorum?"

"Köpek misin sen?" diyerek ona döndüğümde sırtüstü yatağa uzanmıştım, yüzünü boynuma gömmek istediğin uzun boylu olduğu için beceremeyen Gök Deniz yanıma yatarak başını boynuma gömmüştü."Kokunu içime çekmek istediğimde köpek olabiliyorum." dediğinde gülerek göz devirmiştim.

"İlaç dediğin şey vitamin. B vitamini, genelde hastanelerde de olan kokudur bu." dediğimde oflayarak konuşmaya başlamıştı.

"Ben eşimin kokusunu istiyorum, saçma sapan bir vitamini değil. Hadi duş al kokusu gitsin." dediğinde gülerek saçlarının arasını öpmüş nazikçe saçlarıyla oynamaya başlamıştım.

"Üzgünüm ama B vitamini çok önemli, hafızadan tut, kanına kadar oradan kaslarına kadar. Şu herkesin dibi düşen kaslarına!"

Öfkeyle homurdandığımda belime sarılarak boynumu öpmüştü. "Bebeğim sorun yok, o kasları birini etkilemek için yapmadım. Sen hariç..." dediğinde göz devirerek başını boynumdan itmiş başı komodine çarpmasıyla acıyla inlemişti.

"Gerçekten mi Masal?" diyerek başını ovmaya başladığında hafif içim acısa da kıskançlığım ağır basmış ve yataktan kalkmıştım.

"Gerçekten Gök Deniz! Odadan defol, işin yok mu senin? Hani işe gitmiştin? Yalan mı söylüyorsun bana sen!"

Gök kaşlarını kaldırarak şaşırmış bir yüz ifadesiyle bana bakarken "Gittim ama yorgun olduğunu söyleyerek eve geldiğinde bir şeyin olduğunu düşünerek yanına geldim bebeğim. Bugün işe gitmeyeceğim. Birkaç gündür huysuz gibisin, bir sorun mu var?" diyerek ayağa kalktığında kaşlarımı kaldırmıştım.

Ben mi huysuzdum?!

Haspama bak!

"Lan sen git günlerce yoğunluktan eve gelme, ben burada tek başıma uyuyayım. Tek kahvaltı yapayım, tek yemek yiyeyim. Koskoca evde tek kalayım ama sonra huysuz Masal oluyor!"

Gök Deniz derin bir nefes aldığında bana doğru gelmeye başlamıştı. "Bak... Masal... İşlerim çok yoğun biliyorum, sürekli bunu dile getiriyorsun ve bunu sevmediğini de biliyorum. İnan bende sevmiyorum, günlerce eve gelememek benimde sinirlerimi yıpratıyor ya da her gece seni uykunda izlemek artık hoşuma gitmiyor. Sanki kocan değilim de yıllar önceki A geri gelmiş gibi. Sadece bu sefer sana dokunuyorum, bebeğim bak... Seninle vakit geçirmek istiyorum, seninle bir şeyler yapmak gerçekten istiyorum-"