Chapter 12. Twirled

23 0 0
                                    

A/N: Tulisa is pronounce as Ta-li-sa

~~~

Bumaling ang aking tingin sa may bintana, the curtains are dancing with the wind. The breeze of the wind touches my skin, it felt great. My white silky and smooth dress is flowing with the wind, I swirl as I touch the dancing curtains. Sinama ko saaking pag-ikot ang mahaba at manipis na telang siyang suot ko.

The moonlight is touching my bed, the silence gaves me butterflies in my stomach. The cold floor is giving me goosebumps, an unknown source of heat is creeping into my skin. Who is it? Who did it came from?

Sweetheart..

I close my eyes as I swirl between my bed and my open balcony, this feeling is strange, it made me sick, yet it also gaves me different feelings. Warmth, butterlies, goosebumps, and coldness. Who's voice is that? It keeps ringing in my ear. It seems calling for someone, who is that someone?

It's already twelve o'clock in the morning, I was awaken for no reason. Walang ingay, walang kahit na anong tunog sa paligid, tanging ang aking paghinga lamang at ang malakas na simoy ng hangin. This is the first time that I got awaken for no reason in the middle of the night and morning.

Dancing, is one of things that I do when I can't sleep, because it made me feel a different kind of comfort, that I can build my own world by just dancing with the peaceful place, inaantok ako sa ganitong mga pangyayari. Dancing with the cold wind in the middle of the night and day, without music or anything. Panay ang ikot ko habang dinadama ang malamig na hangin.

I love this part of my life, when all the people in our mansion is already sleeping, at ang tangi kong liwanag saaking silid ay ang sinag ng buwan. Tumigil ako sa pag-ikot, hinawakan ko ang magkabilang laylayan ng suot kong mahabang damit, and then I sway my body as the curtains dance with me.

Madilim ang iilang parte ng aking silid, sarado ang aking pintuan ngunit hindi ang balkonahe, I don't know myself, I always unlock the door in my balcony before going to sleep. Hindi ko alam, nakasanayan ko na ang ganoon, buksan ang balkonahe. I don't really feel unsafe when I do it, instead. Mas lalo akong dinadala ng tulog saaking panaginip, mas malalim ang tulog ko kapag bukas ang balkonahe.

"Sweetheart.." I whispered into the wind, I open my eyes and looked at my surrounding, that sweet voice that I heard earlier. Where did it came from?

Nag-iba ang daloy ng hangin, nag-iba ang direksyon nito, sumunod ang aking tingin. Sa hindi malamang dahilan ay kumabog ang aking dibdib, hindi ako kinakabahan, kumakabog ito sa isang dahilan.

Lumabas ang kurtina papunta sa balkonahe, the wind is coming from my room and it is blowing towards the outside of my room. Natigilan ako at napakurap, I saw a man standing in the middle of my balcony. Ang kurtinang tinatangay ng hangin palabas ng aking silid ay bahagyang tumatakip sakaniyang bulto. Kanina pa ba siya nandyan?

Tila mas lalong lumamig ang sahig, nangangatog ang aking mga tuhod habang ako'y mas lalong napapalapit sakaniyang kinatatayuan, his presence is strange and very different, there is something..

Sa tulong ng sinag mula sa buwan ay nasilayan ko ang kulay ng kaniyang buhok, gray. Nakatalikod ito saakin, itim na pantalon at itim na puting long sleeves na siyang nakatupi hanggang sa ibaba ng kaniyang siko. Umabot ang dagundong ng aking dibdib saaking lalamunan, maging ang aking mga kamay ay nanginig.

Sweetheart..

He slowly turned to me, his ash gray eyes bored into me. Tumigil ang malakas na pintig ng aking puso, his eyes is saying something, it's sparkling.. Magulo na ang buhok nito dahil sa malakas na hangin, he slowly smirk at me, and I just saw a daredevil..

MythosWhere stories live. Discover now