𝘉𝘦𝘢𝘶𝘵𝘪𝘧𝘶𝘭 𝘦𝘺𝘦𝘴, 𝘉𝘦𝘢𝘶𝘵𝘪𝘧𝘶𝘭 𝘭𝘪𝘦𝘴

Chapter 26

پ‌ن: این پارت رو از جایی که اسم آهنگ و خوانندشو گفتم با همون آهنگ گوش بدید چون چیزی که باعث شد طرح نوشتنش به ذهنم برسه همونه. (آره باشه می دونم گوش نمی دید:))
***

اون شب ماه قشنگ تر از هر شب دیگه‌ای تو آسمون دلبری می کرد.
از ساکش مداد چشم سیاهشو بیرون آورد و لبخند کم رنگی روی لباش نقش بست. جفت چشماشو با اون‌ سیاهی تزئین کرد و کلاه سوییشرتشو رو سرش کشید.
همه چیز آماده بود. اس ام اسای تاییدشو خوند و بدون اینکه پاسخی ارسال کنه، بعد از آخرین نگاهش به قفس خالی پرنده، از در بیرون رفت.
***

You sent Liam! a song :23:03
23:08 Liam!: قشنگه
23:08 Liam!: اسم قشنگیم داره
23:09 Liam!: Can you hold me...

23:12: حالا من از تو می پرسم لیام
23:12: می تونی منو در آغوش بگیری؟

23:12 Liam!: نباید می ذاشتم دیشب بری

23:13: تنهایی نمی تونم بخوابم
23:13: صداهای تو سرم باز زیاد شدن
23:14: همه چیو خاکستری می بینم

23:15 Liam!: برات آژانس می فرستم بیا اینجا
23:16 Liam!: باشه؟

23:17: باشه

23:18 Liam!: وقتی اومدی باید آهنگی که فرستادی رو خودت برام بخونیش زین
23:18 Liam!: مطمئنم صدای فوق العاده‌ای داری

23:20: اگه بگم سرخ شدم بهم می خندی؟

23:21 Liam!: ...شرقیِ شیرین

***
پسر جوون از در خونه بیرون اومد و بعد از کمی مکث، سوار آژانس شد.

موتورشو روشن کرد و بانداناشو تا زیر چشماش بالا کشید و حرکت کرد.

زین سرشو به شیشه ماشین تکیه داده بود و این بار به قناری آشفته، اجازه می داد آزادانه از شوق دیدن غریبه‌ی آشناش نا آرومی کنه.

سنگینی نگاه راننده اذیتش می کرد. تکیه‌ی سرشو از شیشه گرفت و صاف نشست.

خیابونا خلوت خلوت بود. انگار که کل شهر مرده بودن. مسیر خونه‌ی لیام رو تقریبا چشمی یاد گرفته بود و هر چقدر که حس می کرد نزدیک تر می شن، لرزش دستاش بیشتر می شد.

دلهره‌ی دلچسب....

راننده نگاه دیگه‌ای از توی آیینه به زین انداخت و دنده رو عوض کرد و پاشو رو گاز گذاشت.

زین با تعجب مسیر نا آشنا رو از نظر گذروند و گفت:
"آم... آقا فکر کنم اشتباه اومدید. مگه آقای پین بهتون آدرس ندادن؟"

مرد نگاه رقت انگیزی به زین انداخت و آروم لبخند زد.

دلشوره‌ی دل آزار...

"آقا... متوجه شدید چی گفتم؟ دارید مسیرو اشتباه می رید!"
سکوت

"هی... نگه دار!"
سکوت