23.10.2020
Merhaba Şuursuz ailesi! Bugün Sare'nin hikayesini anlatmaya başlamamın birinci senesi. Şuursuz ile daha çok seneler eskiteceğiz. Bu yolda bana destek olan Şuursuz ailesine,arkadaşlarıma ve en çokta Kitap Seansı aileme sonsuz teşekkürler. Sizler iyiki varsınız,bizler iyiki bu yoldayız. Hepinizi çok seviyor,kocaman kucaklıyorum...
🌹
İki saat önce...
Odamın kapısı tıklatıldığında,yarım saattir bakıp;kara kara düşündüğüm dolabın önünden kalkıp giyinme odasından çıktım. Kapının önündeki E.M.F'den biri olmalıydı. İçime sıkıntıyla derin bir nefes çektim.
"Gelebilirsin." deyip balkona doğru yürüdüm. Kapı açıldığında omzumun üzerinden ardıma döndüm. Ferhat ile göz göze geldiğimde gülümsedim. "Gel canım." Elimle, ardımdan gelmesini işaret ettikten sonra balkona çıktım.
Koltuklardan birine bedenimi bırakıp masanın üzerindeki sigara paketinden sigara çıkardım,seri bir şekilde dudaklarımın arasına yerleştirdim. Ferhat balkona girdikten sonra kaşının altından bana kısa süreli bir bakış atıp yanıma doğru yaklaştı. Yanımdaki kumandayı alıp siyah camların açılması için küçük tuşa bastım. Siyah perde yerini yemyeşil ormana bırakmış,gözümün gönlümün açılmasını sağlamıştı. Çakmağı yakıp dudağımın arasındaki sigaranın ucunu ateşledim.
Ferhat karşımdaki yerini aldıktan sonra bakışlarımı parıl parıl parıldayan ormandan çekip;Ferhat'ın artık ferinin kaybolduğu belli olan gözlerine diktim. Bir şey söyleyeceği her halinden belliydi. Yüzüne derin bir hüzünle bakarken önümdeki sigara paketini parmaklarımın ucuyla ona doğru ittim. "Önce bir sigara yak." dedikten sonra elimde duran çakmağı da önünde doğru bıraktım. Biraz emrivaki olmadı mı Sare? Hani karşındaki koskoca adam falan. Koca falan değil o!
Uslu bir çocuk edasında dediğimi yaptı. Aynen. Koca adam değilmiş,tamam. Ferhat çok masumdu. Her şeyiyle tertemiz bir insandı. Onu çok sevdiğimi ve canının ne kadar çok yandığını hissettiğimde yine
iç çektim. "Akşam." dedi ve duraksadı. "Rıza Çağlar ile mi buluşacaksınız?"
Bunu nerden duyduğunu bilmiyordum. Kaşlarımı çattıktan sonra dudaklarımı araladım. "Evet." dedim ve konuşmasına devam etmesi için sessiz kaldım.
"Özel değilse eğer." dedi ve yine duraksadı. "Sebebi nedir?" Ferhat;ondan özelimin olcağını düşünecek kadar kendinden geçmişti. Ondan veya onlardan gizlediğin bir özelin olmayacak mı Sare? Mesela Poyraz ile ilişkinizde falan? Onu o zaman gelince düşünürüz,dikkatimi dağıtma.
Muzipçe gülümsedim. "Poyraz,Rıza'nın işlerinin ters gitmesine yol açmış." dedim ve biten sigaramı küllükte söndürdüm. "Ve Rıza'da buluşmak istemiş,ne kadar bir neden sayılır bilmiyorum ama;olan biten hakkında bu kadar bilgi sahibiyim."
"Sen gitmemelisin." dedi tedirgin bir tavırla. "Poyraz seni nasıl tehlikeye atar?"
"Sakin ol." dedim ona tezat sakin bir tavırla. "Poyraz her şeyi düşünmüştür."
"Sare kendini tehlikeye atmana izin vereceğimizi sanmıyorsun umarım." dedi ve dudaklarını dişlemeye başladı. "O adama güvenmiyorum kızım." O adamdan kastı Poyraz'dı. Poyraz'a güvenmemeleri ve ısınamamalarını gayet normal buluyordum. Çünkü geriye kalan her şey anormalliğini koruyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şuursuz
Action"Gün batımı çok üzgünken izlenirmiş." dedim iki yıl önce kendimi atmak için geldiğim uçurumda gün batımını izliyorken. "Gün ne zaman batıyor biliyor musun?" dediğinde güneşin kızıl ışığıyla parıldayan yüzüne döndüm. "Sen gözlerini kapattığında;gün...
