Allaria: The Blazing Fire

44 Brother

Pagmulat ng mga mata ni Amara ay bumungad kaagad sa kanya si Alexander na mahimbing na natutulog. Nakaupo siya sa sahig at nakasandal ang ulo sa gilid ng kama. Nakatulugan na nito ang pagbabantay sa kanilang dalawa ni Ezekiel kaya agad siyang nakaramdam ng awa sa prinsipe.

Napatingin siya sa orasan at napabuntong hininga na lang siya ng makitang alas kwatro na pala ng hapon. Tumayo na siya at gamit ang hangin ay pinalutang niya si Alexander at maingat na ihiniga sa kama upang hindi ito magising.

Napatingin naman siya kay Ezekiel na mahimbing ding natutulog. "I love you, my love." Lumapit siya sa bata at hinalikan ang mala-anghel nitong mukha. Kahit sanggol pa lamang ay kakikitaan na agad ito ng kakaibang kagwapuhan na ikinangiti ni Amara.

Itinaas niya ang kanyang kanang kamay at itinapat ito kay Ezekiel bago magsimulang basbasan ito. "Ipinagkakaloob ko sa'yo ang abilidad na magpawalang-bisa ng kapangyarihan ng kahit na sinong nilalang, liwanag man o kadiliman. Nawa'y maging kalasag mo ito sa bagong mundong iyong kagigisnan, aking kapatid." Lumiwanag ang kamay niya at pumasok ang liwanag kay Ezekiel senyales na epektibo ang kanyang basbas.

Nilingon muna uli ang dalawa sa pinakaimportanteng lalaki sa buhay niya bago siya maglaho papaalis. Pagmulat niya ay bumungad sa kanya ang lugar na naging malaking parte ng kanyang buhay bilang Audrianna. The enchanted garden has a gigantic treehouse situated in the sacred tree of life, where she used to go with her brother, Mattheus. Regalo ito ng kanyang kuya noong ika-limang kaarawan niya.

She climbed up the ladder and she can't stop herself from smiling sadly after seeing the place. Wala itong pinagbago. It was still massive and magical. Aakalain mong ordinaryong treehouse lang ito, pero kapag pumasok ka sa loob, mala-mansyon ito sa laki at ganda. She went to the balcony and sat on the wooden chair where they used to chat about random things with her brother.

"Kuya, alam mo ba, when I went to Allaria to observe the people, may nakita akong handsome prince. Can he be my groom someday?" Kita ang kinang sa mga mata ng batang dyosa habang nagkukwento sa kanyang kuya. Hindi niya napapansin na nakakuyom na pala ang kamao ni Mattheus para pigilan ang inis. "Kasi kuya when I saw his smile, I feel like I'm happy too. What is that feeling ba kuya?" Nilingon niya ang kanyang kuya at muntik na siyang mapasigaw ng makita ang masamang tingin nito sa kanya. "Kuya! Why are you staring me like that! You're scaring me!"

"Who the hell is that guy Audrianna? I will rip his head off his body," madiing tanong ni Mattheus na kahihimigan ng pagbabanta. Napasimangot naman si Audrianna sa sinabi ng kanyang kuyang hanep sa pagka-oa. "You are just seven years old for god's sake! And you're talking to me about a guy? And worst, marriage? No. Not in a lifetime, Audrianna."

Napangiti siya habang inaalala ang pagka-overprotective ng kanyang kuya. Nadako naman ang kanyang tingin sa haridn na punong-puno ng mahahalimuyak na bulaklak. May kumikinang din na mga dust sa paligid na ginagawang mas kaakit-akit ang lugar.

Dahil sa pagka-okupado ni Amara ay hindi niya napansin na may padating na palang ibang nilalang sa lugar. "Hoy! Saan ba talaga tayo pupunta ha? Pagtalaga ikaw may masamang balak, babasagin ko yan pagmumukha mo," banta ni Reina habang hatak-hatak ni Mattheus.

"Wag ka ngang maingay," inis na sambit nito na ikinairap ni Reina. Pagdating nila sa hardin ay napanganga na lang si Reina sa kagandahan ng lugar.