Basketçi | Yarı Texting/ Tamamlandı

79. Bölüm

Keyifli okumalar🌸

___

Müdürün odasının önünde stresle bekliyorduk. Eren ve kavga ettiği kişiyi bizden önce almıştı konuşmak için. Dışarıya gelen bağırma sesinden pek konuşma olmadığı belliydi.

Ata ve ben duvara yaslanmış beklerken Kardelen tırnağını kemirerek koridorda yürüyordu. Onun da bundan etkilendiği, bir yandan da korktuğu halinden anlaşılıyordu.

"Bir dur artık başımız döndü" Ata'nın sesiyle irkilip bize döndü. Gözleri bana değdiğinde başımla onayladım. Derin bir iç çekip elini serbest bıraktı. Duvardan sırtımı ayırıp yanına gittim.

"Bir şey olmaz merak etme." Hiç sanmıyorum der gibi baktığında ekledim. "Yani umarım."

"Kavga ettiği kim?"

Ata benim de merak ettiğim soruyu sormuştu. "Hani sana bahsetmiştim ya. Tuna"

O gün aklıma geldiğinde onayladım. "Heee. Hatırladım"

"Kim bu Tuna? Ne diye konuştunuz elalemin herifini siz?"

Göz devirip cevap verdim. "Çocukluk arkadaşı. Komşulardı hatta ama iki sene önce taşınmış. Şimdi de ziyarete geldi herhalde. Öyle yakışıklılığından falan bahsetmiyoruz yani"

Ağzımdan çıkanla dudağımı ısırdım. Aferin Arya aferin. Bir de buna taksın onca olayın arasında.

"Ha yakışıklı da buluyorsun yani?"

"Ya konumuz bu mu?"

"Tam olarak bu"

Tam cevap verecekken kapının açılmasıyla sustum.  "Geçin içeri siz de"

El mahkum içeri girip ayakta dikilen Eren ve Tuna'ya baktım. Kardelen'in gösterdiği resimden daha farklıydı sanırım. Ya da kavgadan dolayı tanıyamamıştım pek. Eren 'in de kaşında ve dudağında kanayan ufak bir yara vardı.

Müdürün bağırmasıyla yerimden sıçradım. Ata' nın yandan bana döndüğünü hissetsem de karşımda müdür bana bakarken başımı çevirememiştim bile.

"Noldu kızım? İyi dövmüş mü diye durum kontrolü mü yapıyorsun?"

Sinir olsam da ters cevap vermemek için kendimi tuttum. "Yok hocam."

"Ya sabır. Oğlum sen böyle kavga eden bir tip değilsin de. Ne zaman bozuldun?"

Bizlerden ses çıkmayınca masasına gidip oturdu.

"Neden didişmiş bunlar bir de sen anlat kızım"

Kardelen'e sorduğunda bizde ona döndük. "Büyük bir şey değildi hocam... Şey yani... "

Kardelen ikisini de yakmadan cevap düşünürken Eren lafa atladı.

"Arkadaşı rahatsız ediyordu."

Hepimiz birden ona dönerken kafaların dönme anını dışarıdan hayal etmekten kendimi alamadım. Güldüğümde bu sefer bana dönmüşlerdi. Aynı sahne yeniden oluşurken daha da gülmeye başladım.

"Noluyor kızım ne gülüyorsun? Komik bir şey mi var?"

Ata elini ağzıma kapatıp gülüşümü bastırmaya çalışırken konuştu. "Ateşi çıktı stresten. Böyledir işte"

Söylediği beni daha da güldürürken bana dönüp kaşlarını çattı. "Sussana kızım! Şimdi sen de ceza alacaksın"

Kafamı sallayıp kendimi toparlamaya çalıştım. Hocanın da hemen Ata'nın ardından aynı cümleyi kurmasıyla yeniden güleceğimi anlayan Ata önce davranıp ağzımı kapattı.