Basketçi | Yarı Texting/ Tamamlandı

42. Bölüm

Keyifli okumalar 🌹

___

Önünde durduğumuz lunaparka bakıp heyecanla ona dönerken tepkimi dikkatle izliyordu. Bir anda mutlulukla boynuna atlarken bunu beklemiyor olacak ki önce bir sarsıldı. Kendi çabuk toparlayıp ikimizin birden düşmesini önlemişken kolları belimdeki yerini almıştı bile.

"Yaaaa! Yerim ben seni ama!" Geri çekilip yanaklarını sıkarken yüzünü hafif buruşturup geri çekmeye çalıştı. "Kızım bir dursana ya! Yanaklarım gitti hissetmiyorum."

Elimi çekmemle gülerek onu izlemeye başladım. Yanaklarına elimi koymuş ovuşturuyordu. Kafasını kaldırıp güldüğümü gördü. "Bir de gülüyor ya."

"Kıyamam sana. Çok mu acıyor?" Kafasını numaradan küçük çocuk gibi sallarken düşünür gibi yaptım. "Hımmm. Ne yapabilirim acaba senin için?"

"Öpersen geçer gibi geliyor bana" Hınzır bir şekilde bana bakarken numara yaptığını biliyordum tabiki. Ama onu öpmek... Düşüncesi bile heyecanlanmama sebep oluyordu. Bana bir adım atıp aramızdaki boşluğu kapatırken yanağını çevirip kafasını bana doğru uzattı.

Heyecanla titreyen elimin biri öteki yanağına koyarken yavaşça yanağından öptüm. Dudaklarım alev almıştı sanki bu dokunuşla. Sıcak yüzü yakıp kavurmuştu beni. Geri çekilip gözlerime baktı. "Eğer hep böyle öpeceksen istediğin kadar sıkabilirsin"

Utanırken kolunu omzuma atıp beni kendi çekti. Yürümeye başlarken dönüp şakağıma bir öpücük kondururken iç çektim. İçeri girip jeton olma bölümüne geçerken arkamızdan seslenilmesi ile durduk. Eren ve Kardelen gülerek bize doğru geliyordu. Gülümseyip önce Kardelen'e sarılırken, Eren'e dönüp nasıl selam vereceğimi pek bilmeyerek durdum. Samimiyetle kollarını açıp sarılırken gülüp karşılık verdim. "Yengem ayıp oluyor ama böyle." Ata'nın onu kolundan ittirmesiyle ayrılırken imalı imalı Ata'ya bakmaya başladı. "Ooo kardeşim. Kıskançlık seziyorum sanki."

"Ne kıskançlığı lan. Bir an önce alalım diye." Hehe der gibi bakarken cevap verdi. "Hayır kıskanıyordan anlarım aşkım. Sonuçta burada benim gibi yakışıklı karizmatik biri var." Eren'in dediklerine Kardelenle ben gülerken Ata sinirlenmiş ona doğru atılmıştı. "Sus lan çarparım bir tane görürsün yakışıklıyı"

Kardelenin yanına gidip koluna girerken erkeklere döndüm. "E hadi siz önden bakayım. Yiyin biraz birbirinizi."

"Sevgilim oluyor mu şimdi böyle?" Kafamı olumlu olarak salladım. "Oluyor oluyor hadi." Onlarda söylene söylene önden yürümeye başlarken aslında yalandan söylendikleri konuşmaya dalmalarından belliydi. Kardelen'e döndüm. "Siz hayırdır bakayım beraber gelmeler falan?" Ben imalı imalı bakarken o önünde yürüyen Eren'e baktı. 

"Yani... Mesaj attı işte. Müsait misin ne yapıyorsun diye."

"Eeee?" Gülümseyip onu dinlerken bir yandan da Ata ile Eren'in yine atışmasını izliyordum.

 "Bende evet neden falan dedim. Gel bizimkileri basalım dedi. Öyle işte ya" 

Gözlerini nihayet Eren den alıp bana çevirirken güldüm. "Bizim araya yapmamıza gerek kalmadan siz olacaksınız galiba he."

Dediğimle şaşırmıştı. "Yaaa! Yok öyle bişey. Alt tarafı yanınıza geldik."

"Ya ya. Sevgilisi de yok zaten gelecekti eniştemin. Önümüzde bir engel de yok hani. Onunda önünde güzelim kız var. Ohoooo. Oldu bu iş merak etme sen" Saçımı çektiğinde acısıyla ağzımdan bir ses kaçtı. Ata sesimle bana dönerken sordu " Ne oldu?"

Elimi bir şey yok dercesine sallarken emin olmak istercesine bana bakıyordu. Gülümseyip gözlerimi kapatıp açarken kafasını sallayıp jetonlar için görevli ile konuşan Eren'e döndü. Onlar elinde jetonlarla gelirken önce birlikte çarpışan arabaya binmeyi seçmiştik. Tabii ki de tam bir faciaydı. Biri bana aniden arkadan çarptığı için savrulurken Ata sinirlenip neredeyse çocuğun yanına gidecekti. Gitmemesi için uğraşırken bu sefer gitmemiş ama durmadan çocuğa çarpmış en sonunda dışarı çıkarttırmıştı. Gerçekten pes demiştik bu kadarına da. Şimdi de birlikte elimizde dondurma Ata'nın o halini konuşup gülüyorduk.