Basketçi | Yarı Texting/ Tamamlandı

18. Bölüm

Keyifli okumalar 🌸

___

Beraber okula beş dakika uzaklıkta olan durağa yürürken hiç farkında olmadan birbirine uyumlu olan adımlarımıza baktım. Yere bakarak yürürken kolumdan çekilmemle kafamı kaldırıp yanımdan geçen çocuğa çarpmaktan son anda kurtulmuştum.

 "Dalmışım" 

Kolumu bırakıp tekrar yürümeye başlarken önemsiz dercesine kafasını salladı. Bu sefer önüme bakarak yürürken durağa gelmiştik bile. İkimiz de sessizce duruyor ve öylece minibüsü bekliyorduk. Sessizlikten sıkılıp oflarken bana döndüğünü fark ettim. Gülerek bana bakarken bende ona döndüm. Neye gülüyordu bu şimdi ya? Ne oldu dercesine kafamı iki yana sallarken konuştu. 

"Sıkıldın herhalde"

 Yanlış anlamasını istemeyerek hemen cevap verdim "Yok. Yani şey. Ya muhabbetine de doyum olmuyor şimdi."

En sonunda açıkça söylenince tekrar güldü. Ne çok gülmüştü bugün bu böyle. "Kusura bakma. Aklımda başka bişey vardı." 

"Eğer istersen. Anlatabilirsin." 

Derin bir iç çekip gelen minibüse bakarken cevap verdi. "Belki sonra anlatırım. Ama şimdi minibüs geldi. Hadi." 

Elini önüne doğru uzatıp minibüse binmem için yol verirken çıkış saati nedeniyle baya kalabalıklaşan minibüste güç bela ayakta duruyorduk. O üstten demire tutunurken ben yandaki demire tutunuyordum. Sanki özellikle olur gibi durmadan Ata'ya doğru savrulurken düşmemek için büyük bir çaba sarf ediyordum. 

Ani bir frenle ona doğru savrulurken bir elini refleks olarak belime attı. Titrek bir nefes verirken benim de bir elim fark etmeden onun beline gitmişti. Elimi çekip geri çekilmek isterken daha sıkı tutuşuyla olduğum yerde kaldım. "Düşeceksin."

Kafamı kaldırıp yüzüne bakamazken yüzümün yandığını hissettim. Kızarmıştım işte yine. Birbirimize bu kadar yakın durmak kalbime zararlıydı. İneceğimiz durakta minibüs dururken onun yönlendirmesi ile kimseye çarpmadan inmeyi başarmıştım. Evlerimizin arasında bir sokak varken tekrar beraber yürümeye başladık. 

Temiz havayı içime çekerken yavaş adımlarla bizim sokağın ayrımına gelmiştik bile. Durduğumda o da benimle birlikte durdu. "Teşekkür ederim. Yani her şey için." 

Gülümseyerek konuştuğumda o da aynı şekilde cevap verdi. "Önemli değil. Ayrıca ne çok teşekkür ediyorsun sen ya." 

Bir şey demeyip istemsizce saçımı kulağımın arkasına sıkıştırdım. Çantamı düzeltip tekrar ona döndüğüm de artık ayrılmamız gerektiğinin farkındaydım. 

"Görüşürüz o zaman." Ellerini cebine sokarken konuştu. 

"Görüşürüz Arya." 

Arkamı dönüp eve doğru ilerlerken sırtımda bakışlarını hissediyordum. Eve girerken o tarafa döndüğümde aynı yerde durduğunu gördüm. Hafif bir baş hareketi yaparken bir elini cebinden çıkarıp o da aynı şekilde karşılık verdi. Kapıyı kapatıp hızla odama çıkarken çantamı da kendimle beraber yatağa fırlatmıştım bile.

 
Akşam yemeğinden sonra odama çıkıp biraz test çözdüğümde telefonu tekrar elime aldım. Bildirimleri hızla geçerken biri dikkatimi çekip yerimde doğrulmama sebep oldu. 

"atademir seni takip etmek istiyor "

Hızla instagrama girerken gerçekten de istek attığını gördüm. Bir yandan ss alıp Kardelen 'e atarken bir yandan da isteğini kabul edip geri takip yapmıştım. Tabi onun hesabı açık olduğu için istek kabul etmesini beklememe gerek kalmamıştı. Normalde bu duruma sinir oluyordum fakat fake hesaptan onun profiline girip attığı fotoğrafları rahatça görebildiğim için iyi de oluyordu. Artık buna da gerek kalmamıştı. Gözüm sandalyemde asılı hırkasına kayarken gülümsedim.

🌙