YİNE YENİ YENİDEN

6

MEDYA : Alisa

Ashnikko - Daisy

Konuşmalardaki italik kısımlar İngilizce

Sabah kalktığımda her zaman yaptığım gibi ilk iş olarak telefonumu kontrol ettim. Bildirimlerden dolayı telefon ard arda titreşmeye başlarken sadece tek bir bildirim ilgimi çekmişti. Bir mesaj.

"Hey,merhaba. Ben Alisa. Alanya'dan ,otelden. Beni hatırladın mı?"

Yaşadığım şaşkınlığı atlatmaya çalıştım bir süre. Daha sonrasında alt katımda uyuyan Ceylin'e seslendim.

"Ceylin," dedim. Ses gelmeyince tahtayı yumruklayarak tekrar denedim. "Ceylin kalk. Kalk, kalk ,kalk." Merdivenleri hızla inip yatağa zıpladım.

"Ne var Hilal?"

"Alisa mesaj atmış." Gözlerini hızlı açıp yatakta doğruldu ve telefonu elimden aldı.

"Ne diyor?" Mesajı açıp ona gösterdim.

"Ne yapacağım ben şimdi? Notu yanlış kişi üzerine alınmış." Ceylin kocaman bir kahkaha atarken içeriden annemin sesi duyuldu.

"Kahvaltı hazır!" Banyoya gidip yüzümü yıkadıktan sonra mutfağa geçip oturdum. Ceylin arkamdan gelirken hâlâ gülüyordu.

"Neye gülüyor bu kız ?" dedi halam, ben Ceylin'e kötü kötü bakarken.

"Hilal'in notu yanlış kişiye gitmiş," dedi Ceylin kahkahalarının arasından.

"Sus," dedim elimi ağzına kapatıp. "Notu Alisa bulmuş, o kadar," diye açıklama yaptım annemle halama. Onlar da kahkaha atmaya başlayınca bakışlarımı üzerlerinde gezdirip neyin komik olduğunu anlamaya çalıştım.

"Sen de artık Alisa'yla iletişim kurarsın." Gülmeye devam etti. Bir süre sonra aklına bir şey gelmiş gibi gülüşü yavaşça durdu.

"Hilal aslında bu mantıklı geldi." Ağzıma attığım salatalığı çiğnerken cevap vermek için hiç acele etmedim.

"Mantıklı gelen ne?" dedim umursamaz bir tavırla.

"Alisa üzerinden yürüyebilirsin. Önce onunla arkadaş ol, kaleyi içten fethet."

"Operasyon planı mı yapıyoruz?"

" Ya ciddiyim ben!" Elimdeki çatalı gürültüyle masaya bıraktım.

"Maxim'e ulaşmak için kızı mı kullanayım yani?"

"Kaba bir tabirle evet. Ama hiçbir şey olmazsa Rusya'da bir arkadaşın olmuş olur." Bir şeyler yapmak, harekete geçmek istediğim için dedikleri mantıklı gelmeye başlamıştı. Düşününce vazgeçeceğimi bildiğim için hiç düşünmeden telefonumu elime alıp bir cevap yazdım.

"Hey, evet hatırladım. Notu bulmuşsun, çok sevindim." Birazcık yalan...

Mesajı gönderip telefonumu hemen masaya bıraktım. Gergin hissediyordum.

Biz kahvaltının ortalarındayken telefon titreşti ve mesaj geldiğini belirten ışık yanıp sönmeye başladı. Anında Instagram'a girip mesajı okudum.

alisa_alexandrovna: Evet, dün odaya girdiğimde okudum ama mesaj yazmaya vaktim yoktu.

alisa_alexandrovna : Nerede yaşıyorsun, kaç yaşındasın?

Bir anda bu kadar çok sorgulaması garip hissettirmişti.

akarhilal28 : İstanbul'da yaşıyorum. 17 yaşındayım. Peki ya sen?