YİNE YENİ YENİDEN

4

MEDYA : Maxim
                  TNK - Yine Yazı Bekleriz

Yorum yorum yorum. Bol bol yorum 🤗

 Yerime geçerken sarhoş gibi hissediyordum. Bu an gerçekten yaşanmış mıydı? Biz beraber şarkı mı söylemiştik? Yapmayı en çok sevdiğim şeyi onunla mı paylaşmıştım?

 Sandalyeme otururken hâlâ başım dönüyordu.  Daha önce kimse için hoşlantı gibi duygular beslememiştim. Bu benim için bir ilkti. Henüz bu konularda nasıl tepki vereceğimi ya da vermem gerektiğini bilmiyordum ama içimde tarif edemediğim bir rahatlık vardı. 

 Annem, halam ve Ceylin'in bilmiş sırıtışları yüzlerinden eksik olmuyordu. Hele Ceylin... Benimle eğlenebileceği bir konu bulmuştu ya, değmeyin keyfine.

"Ben odaya gidiyorum bi'  dakikalığına," dedi annem. "Hilal sen de gel benimle hadi." İtiraz etmeden kalktım, bir şeye ihtiyacı olabilirdi. 

"E biz de gelelim madem," dedi halam , kendi ve Ceylin adına konuşarak. 

"Mina uyudu, ben de onu odaya çıkarayım bari ," dedi yengem de ve yanımızdan ayrıldı. Annemin koluna girmiş odamıza doğru yürürken halamlar da bizi iki adım arkadan bizi takip ediyorlardı. Kafamı annemin omzuna koydum ve gördüğüm şeyle kafamı geri kaldırmam neredeyse bir oldu. O, yani Maxim ve ailesi de odalarına çıkıyorlardı!

"Anne," dedi sesimi incelterek. "Bilerek kaldırdın beni, değil mi?" Hafifçe güldü ve yürümeyi durdurmuş beni elinden geldiğince sürüklemeye çalıştı. 

"Ama onları takip ediyormuşuz gibi olacak bu sefer, yanlış anlayacaklar."

"Aman ne olacak be, odaya da onlar için çıktığımızı düşünmezler herhalde. İşim var benim, o yüzden çıkıyorum." Sıkıntıyla iç geçirdim ve merdivenleri çıkmaya devam ettim. Koridora çıktığımızda çok sessiz olduğunu fark ettim, her adımımız duyuluyordu.

Maxim ailesiyle aynı hizada yürürken sesimi duyunca bana bakmış, sonra da yavaşlamış ve ailesinden geride kalmıştı. Hatta o kadar yavaşlamıştı ki annemle ben de onu geçmiştik. Bizim ve halamların arasında yürüyordu.

Annem aklına fikir geldiğinde yüzünde oluşan ifadeye büründüğünde korkmuştum, umarım beni utandırmazdı. Ama dileğimin boşa olduğunu biliyordum.

"Hadi sen Ceylin'le beraber gel," deyip beni olağanca gücüyle arkaya ittirdi.  Biraz uzaklaştım ve tam Maxim'in yanına geriledim. Daha ben ne olduğunu anlayamadan halam ve Ceylin de yanımdan koşar adım geçtiler ve annemin yanına gittiler.

Çıkardığımız şamatanın nedenini öğrenmek isteyen Maxim'in babası arkaya bakıp bizi gördü. Dudağının kenarı yukarı kıvrılırken önüne dönüp karısıyla kızına Rusça bir şeyler söyledi ve onlar da hızlandılar. Ikimiz de çaresizce ailelerimizin arkasından koşarken iki kapı da yüzümüze kapandı.

Onun da duyabileceği şekilde derin bir nefes aldım ve kollarımı göğsümde birleştirdim. O da alnını kapıya dayamış bekliyordu.

Bir şey yap!

Elime bir daha böyle bir fırsat Allah bilir ne zaman geçerdi. Bu anı ilginçleştirecek  bir şey yapmam lazımdı.

Ona dönüp izlemeye başladım. Bakışlarımın onda olduğunu hisseden Maxim de bana baktı. Düşünmeden hareket ettim ve kolunu tutup onu bizim kapıya doğru çekmeye çalıştım. Ben de onun kapısının önüne geçtim.
Sadece birkaç saniye daha beklememiz gerekti.

Önce bizim kapımız açılırken kısa bir süre sonra da onların kapısı açıldı. Durduğum yerden bizimkilerin yüzlerini izleyebiliyordum. Gerçekten görülmeye değerdi. Onun ailesinin de benimkinden bir farkı yoktu. Ikimiz de onların bu hallerine kahkaha artık ve kendi yerlerimize geçtik.