You Are the Reason [ ON-HOLD ]

Chapter 5

"What the hell are you saying?!" Yan lang naman yung narinig ko, bago ako makalapit ng tuluyan sa lalaking matangkad na nakatalikod na'to at feeling ko yung kinakausap niya ay nasa cellphone na hawak niya parin ngayon

"Ano bayan bad trip payata to baka sapakin ako kapag nilapitan kopa, anong gagawin ko" sabi ko naman habang tinitingnan 'tong lalaking nakatalikod pero bahalana subukan lang naman

"Excuse me," sabi ko habang tumitingin sa lalaking nakatalikod na'to at nakaformal suit din and sa tingin ko employee siya dito "Excuse me," nung hindi parin siya humaharap e akona nagadjust ako na humarap sakanya "Excuse me po Sir, tanong kolang po sana kung nasaan yung place ng secretary ng CEO dito?"

"What the hell are you doing?" Tiningnan ako simula ulo hanggang papa ng lalaking to Syet ang gwapo niya masasabi ko nalang super

napailing ako sa iniisip ko at tiningnan din sa mata ang lalaking to lord my eyes hindi ko maiwasan maattract sa kulay brown na mata niya maging ang mga pilikmata niya at kilay na  mas nagbigay ng attraction sakanya, hindi rin nakaligtas sakin ang matangos niyang ilong at hanggang sa madako ang paningin ko sa mapulang labi niya Hala Ember umayos kanga chill kalang okay sabi ko sa utak ko Sabay iling ulit sa ulo ko

"Hey!What are you doing here?" sabi ng lalaking nasa harapan ko ngayon na mas matangkad ng konti saken

"Uh,ano kase,ha--Uh yung place sana nung secretary tatanong ko sana sayo kung alam mo" bakit ganun ako makapagsalita sakanya kainis

"Why don't you find it!" pagkasabi niya non ay literal na napaawang ang bibig ko  at napatingala sakanya 

Tama ba pagkakarinig ko sakanya, masyado siyang pilosopo kung ganon

"Ah kaya nga po ako nagtanong sayo kase hindi ko alam " sabi ko naman sakanya at siya naman etong tumingin saken na parang hindi nagustuhan ang naging sagot ko

"What did you say woman!?" Irita naman sinabi neto sakin pero tiningnan kolang siya

"Hindi mo ba narinig yun sinabi ko?" naiinis ako sobra hindi ko alam kung bakit kaagad nalang ako nainis dito

"Tsk, you're not allowed to come here!" may kung anong awtoridad sa pagkakasabi niya non pero hindi ako papasindak sa isang to

"At bakit naman hindi?Sino kaba para sabihin na hindi ako pwede pumunta dito?" tinaasan ko siya ng kilay at tiningnan ng diretso pero kitang kita ko ang pagbabago ng reaksyon niya

"You don't know me?"

"Kailangan ba kilala kita?" sagot ko dito ayy bakit konga ba pinagaaksayahan ng panahon ang lalaking to kung wala naman akong makukuhang matinong sagot dito  kaya naman tumalikod nako at akma ng aalis ng magsalita pa siya

"Sinabi kobang pwede kang dumaan dito?" pinasok niya ang isang kamay niya sa bulsa niya tska diretsong naglakad papalapit saken kaya naman eto ako naglalakad paatras para lang makalayo sakanya

Patuloy paren siya sa paglapit saken habang ako ay paatras kaya naman nagsalita ulit ako "Tss daan to kaya pwedeng daanan naimbento pa yung salitang " daan" kung hindi pwedeng dumaan,ha?!"

"You don't really understand me or you're just pretending, huh? ngayon naman ay sobrang lapit na niya saken dahil yumuko pa siya at iniharap ang mukha niya saken 

" tss siraulo kapala e " yun nalang ang nasabi ko at kumilos na sa kinatatayuan ko sabay tingin ng masama sakanya dahil hindi kona matansya ang isang to

"Arghh siraulo 'ata yung lalaking yun, kainis" sabi ko habang naglalakad dito sa loob ng company na'to at ng may mga makita nakong tao ay kaagad ako lumapit sa isang babae na nakatayo sa tabi ng elevator

"Yes, what can I do for you?" naunahan niya ko

"Ah, gusto ko lang itanong saan banda makikita yung secretary ng CEO dito?May itatanong lang kase ako"

"She's not around dahil may pinuntahan siya" tiningnan ako nung babaeng 'to mula ulo hanggang paa "Ano bang itatanong mo?"

"Ah, nagapply kase ako dito and nahired ako gusto kolang sana itanong kung pwedeng shirt and pants muna ang susuutin ko habang wala pakong uniform,yun lang naman"

"Pumunta ka all the way here para lang itanong yan?" sa pagkakasabi niya ay parang hindi siya makapaniwala saken

Naalala ko tuloy yung lalaki kanina bakit parang makapag react sila ay parang hindi ako pwede pumunta dito,tss  "Bakit hindi ba pwede 'yon?"

"Hindi naman, but you can ask through mail or chat," tumahimik nalang ako "Okay, anyway pwede naman its just for temporary." yun nalang ang nasabi niya nung tumunog yung cellphone niya kaya naman umalis narin ako parang nawalan ako ng gana bigla

Pero pinagpatuloy ko nalang ang pagiikot sa building na'to " ang laki nga " sabi ko naman habang pinagmamasdan yung paligid kung saan makikita mo rin ang mga employee na nagmamadali, nagtatrabaho sa kanya- kanya nilang posisyon, mga employee na labas pasok sa kung saan-saan pinto at di magka ugagang pagpunta sa mga pupuntahan nila.

Makikita mo rin kung gaano kataas ang building na'to lalo na kung pagmamasdan mo sa labas kahit dito sa loob ay makikita mo ang ibaba at ang mga nagtataasan na building sa labas "Talaga ngang napakalaki ng Manila" sabi ko habang pinagmamasdan ito mula sa glass window na'to, malayo sa lugar ng Pampanga bagaman may pagkakatulad naman dahil sa klase ng estado ng pamumuhay ng mga tao at  ang pinagkaiba lang ay pinaka Capital City ang Manila kung saan ito ang pinaka malaking industriya ng Pilipinas at maraming mapupuntahan at ibapa.

Masasabi kong ang  building na'to ay halos gawa sa glass na nagkikintaban dahil sa linis ng mga 'to at sa mga madadaanan mo ay may mga ibat-ibang picture at mga ilan lang sa disenyo na nagbibigay buhay din sa loob ng building na'to

Ngayon lang ako naglibot sa ganitong uri ng lugar dati pangarap ko lang makapasok sa ganito at maexperience ang feeling sabi kopa nga no'n ay imposible mangyare saken yun at hindi kailan man mangyayare, pero ngayon nangyare na ay posible din pala na magkatotoo ang pangarap na iyon ,ang tanong makakatagal kaya ko dito? o panandalian lang din...