You Are the Reason [ ON-HOLD ]

Chapter 10

"Good Morning President Althea” sabi ko sakanya nung makita siya dito sa hallway papunta sa office namin, halatang kakadating lang din niya at papasok palang.

Ng marinig niya ko ay bumaling siya saken at agad din ibinalik ang kanyang paningin sa parehong dinadaanan namin.

Nangunguna siya habang ako ay nasa bandang likuran niya.

“Good Morning Everyone!” bati ni President Althea kapasok na kapasok niya sa pintuan nagsitayuan naman saglit yun mga co-workers ko

“Good Morning President Althea”bati ng mga kasama namin maliban kay Sir Clark tumingin lang ito atsaka muling bumaling sa computer niya

“We have a new project kaya magready kayo” pagkasabi no’n ni Presdent Althea ay awtomatikong kaming lahat ay napaangat ang tingin sakanya pero muling bumaling ulit sa mga ginagawa namin

“Starting from tomorrow ay mag-isip na kayo ng mga ideas na puwedeng ishare niyo para makaisip tayo ng dapat mga gawin para sa gagawin natin project” sabi naman ni Sir Clark.
“Okay sir…” sabay sabay na sabi namin lahat sakanya ngumiti naman ito para ipakita na masaya siya na naiintindihan naming ang sinabi niya

I fast forward kona, sa two months na pananatili ko sa Scott Company ay unti-unti akong natututo sa takbo ng mga trabaho, sa mga rules, sa mga pasikot-sikot ng building na’to pati narin ang ibang mga workers dito ay nakilala ko pero hindi lahat,yung dito lang sa department namin dahil sa sobrang laki ng Scott Company at dami ng employees dito ay imposibleng makilala ko sila.

Sa una ay sobra akong nahirapan dahil mayroong pagkakataon na may inu-utos sakin na hindi ko maintindihan dahil hindi ako pamilyar pero sa loob ng two months ay kahit papaano ay may natutunan ako pero may mga pagkakamali parin akong mga nagagawa sa ngayon pero masasabi kong hindi katulad nung una.

Naranasan ko din na uutusan ako upang bilhin ang gusto nila, halimbawa ang pagbili ng kape sa cafe,lunch or dinner sa restaurant at iba pa halos takbuhin ko iyon para lang makarating at hindi malate.Hanggang ngayon din naman ay ginagawa ko.Sinusunod ko nalang dahil ayokong may masabi pa sila na puwede kong ikasira at baka alisin pako dito.

“Ano ba iyan hindi ba sobra na yata sila?”sabi ni Shantel.

Oo, sa loob ng two months ay palagi ko ng nakakasama si Shantel tinutulungan niya ko minsan, at kung minsan naman ay sabay kami sa pagkain okaya naman kapag umaalis.Nagpupunta rin ako sa bahay nila at minsan ay siya din sa amin.

“Hayy, may magagawa bako? Hayaan muna wag kang mag-alala saken kaya ko pa naman” ngumiti ako sakanya habang hawak hawak ang isang box na puno ng bondpaper

“Kung hindi muna kaya magpahinga ka Camilla”

“Oo  na, parehas kayo ni Sir Clark pero wala din naman kayong magawa dahil ako narin ang kusang nagsabi na kaya ko pa naman”natatawang sabi ko sakanya

Sa loob din ng two months ay si nakilala ko si Sir Clark palangiti talaga siya nagkamali ako ng isipin noon na baka trip niyako sadya lang pala talaga siyang ganoon.

Friendly naman siyang tao pero may pagka masungit minsan.Seryoso din lalo napag sa trabaho.Marami din ang nagkakagusto sakanya dahil sa ganoong ugali niya atsaka kahit naka salamin siya ay kitang kita dito na gwapo siya.

“Ewan ko sa iyo Camilla” umirap ito at pinagkrus ang mga braso niya natawa nalang ako kaya naman lumapit ako sakanya para yakapin siya

“Sabay tayong kumain mamaya ha?Mauna nako baka mapagalitan ako sa President slush Leader slush mataray na babae na si Althea” tatawa tawang sabi ko kay Shantel
Sa loob din ng two months ay nakilala ko si President Althea sino ba naman hindi siya lang naman ang unang babae na nagpahiya agad saken sa unang araw ko kahit alam ko naman na ako yung may kasalanan kung bakit ako late pumasok noon.Wala parin nagbago ganun parin siya bukod sa madalas niya kong pinapahirapan.Hindi konga alam kung bakit siya ganyan sakin.Pero bahala siya kung ayaw niya saken edi wag.Pero kailangan ko pa rin makisama.

“Sige bilisan molang ha?Pupuntahan din kase ako ng boyfriend ko mamaya”

Napangiwi ako bago nagsalita “Okay,sana all nalang” natatawa kong sabi bago kami maghiwalay ng landas

“Hey Ramirez” naglalakad nako papunta sa table ko pero napa atras ako nung tawagin ako ni President Althea “Lumapit ka saken” kaya naman naglakad ako papunta sa table niya “Sabi ko lumapit ka saken”

“Gaano po kalapit ba yung gusto niyo?” nagulat din ako sa lumabas sa bibig ko kaya awtomatiko akong napatingin sakanya na salubong na ang mga kilay tumingin din naman ako sa mga co-workers ko at nakita kong napa angat din ang kanilang mga ulo at napatingin saken pero muli nilang ibinaba ang kanilang ulo hudyat para manahimik sila

“Nang aasar ka ba huh?Ramirez?”

“Hindi po President Althea”

“Kapag sinabi kong lumapit ka,lumapit ka!”asik niya pa “Lapet!”
Kaya naman lumapit ako sakanya yung malapit na malapit

“Ano ba?!Lumayo ka nga!”asik niya

“Sabi niyo po kase lumapit ako President Althea” sabi ko habang nakayuko narinig ko naman na napatawa ang ilan sa mga co-workers ko higit na si Sir Clark

“Arghh bwisit ka talaga!”asik niya ulit nagulat naman ako sakanya pero yumuko ako ulit “Kayo hindi ko sinabing tumawa kayo diyan walang nakakatawa dito!”asik niya sa kanila atsaka siya iritadong umalis at ako naman naiwan na nakatayo dito

“Lagot nabad mood si President Althea” sabi ng isa sa mga co-worker ko

“Nabwiset si Mayora” tatawa tawa na sabi ni Sir Clark

“Pero natawa talaga ko sainyo Ramirez” isa patong co-worker kong babae

“Tama nga naman kasi sabi lumapit kaya lumapit itong si Camilla tapos pinalayo naman ang gulo din niya”natatawang sabi rin ng isa sa mga co-worker ko

“Tama na iyan,bumalik na kayo sa mga ginagawa niyo kung ayaw niyong mag alboroto ang bulkan mamaya” sabi naman ni Sir Clark na tumatawa parin nadala naman kami sakanya kaya tumawa narin kami.

“Ayan na sasabog na,”sabi ko naman ng matanaw ko na si President Althea

“Anong sasabog?”tanong ng isa sa mga co-workers namin,hindi ko naman siya pinansin agad dahil ang slow niya

“Yung nag-aalborotong bulkan”dugtong naman ni Sir Clark napatingin naman ang lahat sa kanya at saka bumaling sa glass na office namin

“Hala! Lagot na” sabi naman nung isa sa mga co-workers ko

“Ayan na!Ayan na,bilis!”tila natatarantang sabi pa ng isa

“Nandiyan na siya” sabi ko at bigla naman kaming nagsi upo ng maayos ng makapasok siya ay nagsitahimik kami at nagpanggap na parang walang nagyare.