Chapter 6

33 24 0
                                    

Eto na yung araw na hinihintay ko, araw ng Lunes ngayon at kailangan ko na naman maghanda para sa pagpasok, pagpasok sa panibago kong trabaho , trabaho na hindi ko sure kung hanggang saan ang itatagal ko. Sa bawat paglipas ng mga araw, linggo, buwan ay unti unti akong natututo at the same time napapagod din yung tipong mapapasabi kanalang na nakakasawa pala dahil sa tingin mo paulit ulit nalang ang mga nangyayare sa buhay mo pero naisip kodin na ' its part of our life ' yung ganoon talaga kase kung walang challenges, obstacles, struggles or problems then your life is boring walang ka-thrill -thrill kaya kailangan mo gumising sa araw araw para bumangon at gawin ang kailangan dapat gawin at magpatuloy lang.

"Whoee!" bumuga ako ng hangin atsaka huminga ng malalim tska humarap sa salamin " Kaya mo yan Ember ikaw pa" I said while cheering myself

"Papasok kana ate Ember?" sabi ng bunso kong kapatid na nasa pinto ng kwarto "Pwede pumasok?"

"Sige pasok ka" tiningnan ko siya sa hanggang sa makapasok siya dito sa kwarto at saka ako humarap sa salamin at doon siya tiningnan "Bakit?Napano ka?"

"Ate may project kase kami"

"Oh ano naman nangyare?Bakit hindi mo gawin?"sabi ko sakanya habang sa salamin paren ang tingin ko

" Ihh ate hindi, kase ganito yan Ate kailangan namin sumama sa field trip namin papunta sa mga lugar na may kinalaman sa pinag aaralan namin at yun yung project namin Ate" pagpapaliwanag niya

"So bakit mo sinasabi saken ako ba yung pupunta?" alam kona ang ibig niyang sabihin pero niloloko kolang siya ganyan kase kami

"Ihh ate naman"

"Joke lang, kailan ba yun?"

"Sa next month pa ate pero sinabi kolang sayo ng maaga"

"Ganun ba sige gagawa ako ng paraan,okay?" sabi ko sakanya at humarap sakanya

" sige ate..." alam kong kakasimula kolang kaya wala pa akong maiibigay agad sakanya kaya naman kailangan kong gumawa ng paraan para may maibigay ako sakanya para makasali siya sa fieldtrip na'yon  naalis ang pagiisip ko 'non nung nakita kong ngumiti siya kaya ngumiti nalang din ako


"Ang traffic naman" sabi ko habang titingin tingin sa bintana ng jeep na'to.Ang haba haba kasi ng pila ng mga sasakyan dahil sa traffic,ilan oras na pero sobrang bagal parin ang daloy ng takbo ng mga sasakyan "male-late ako nito,e" bulong ko

"Ganyan talaga palaging traffic dito" narinig 'ata ni ale yung sinabi ko

"Oo nga po e, late napo ako sa trabaho ko"

"Malayo paba ang trabaho mo?Takbuhin mo nalang kung medyo malapit kana mas mabilis 'yon ineng" pagkasabi niya non ay naisip kodin na bumaba nalang at maglakad

"Patay na! Late na yata ako," nandito nako sa harap ng building na'to ngayon at kinakabahan nako dahil unang araw palang ay late nako

Habang naglalakad ako napansin kong nakatingin saken ang ibang nakakasalubong ko nagtataka naman ako kaya nung muli kong tingnan ang iba sa mga nakakasalubong ko ay sigurado nako na ako yung tinitingnan nila kaya naman tiningnan ko yung sarili ko


  Lorenzo's Pov

I'm on my way in my office when my secretary wants to talk with me

"You have appointment to CEO Winston later at 10 am in Creamie Cafe,Sir"

I stood properly in front of her and put my both hands in my pocket and look at her with my blank face

"What's next?"

"You have appointment to CEO Madrigal at 11:30 am at Lucious Restaurant"

"Next?"

"You have appointment to the new Vice President of Commers Company,Sir"

I don't know about that "new Vice President?"

"Yes, sir."

"Meron pa ba?"

" As of now, wala pa po Sir Scott."

"Okay,then." I'm was about to go to my office ng may mapansin ako sa kabilang side ng hallway

"look at her"
"What happen to her?"
"She's full of sweat"
"Anong ginagawa niya dito?"
"Baka nagtatrabaho dito,"
"Na ganyan ang ayos?"
"Baka may nangyare lang sakanya anobakayo,Tara na nga"

I heard what they're talking about and I think that girl is their topic.I walk again but I suddenly stop when I remember something I look again at the girl who's still walking that woman? Yeah, I remember she's the woman that I encounter and I think it was last week.

I'm wondering why she's here again kaya lumapit ako sa secretary ko to ask her

"Secretary Herrera?"

Then she walk faster papalapit saken "What is it,Sir?"

"Do you know that woman?"

"Woman?Who's woman?Sir?" Nagtataka niyang tanong

"D*mn it!" napamura nalang ako ng mahina dahil hindi ko akalain that she's slow  sometimes kaya naman lumingon ako kung saan yung tinutukoy ko sakanya

Sinundan niya naman kung saan ako nakatingin "Oh,I think she's one of the new hired to work in your company Sir Scott"

"So she's new, huh?" I look again to that woman before I left my secretary and decided to come to my office.

   Camilla's Pov

Nakakahiya yun lang ang iniisip ko dahil hindi ako ganon katanga para hindi mapansin ang iba sakanila.Tiningnan ko yung sarili ko atsaka medyo inayos yung damit ko, tinali kodin ulit yung buhok ko habang naglalakad ako atsaka kinuha ang panyo ko sa bulsa para punasan ang pawis na halos tumulo na saken dahil sa traffic nayun at pagtakbo papunta dito.Kaya nung medyo maayos nako ay pumasok nako sa isang malaking kwarto kung saan sabi nila ay doon ang mga kasamahan ko sa trabaho.

"Excuse me po,"

"Who are you?" sabi nung babae parang siya yung mataray na babae na nakita ko no'n nagapply at interview ako dito

"Ako po yung new hired na employee"

Biglang napalitan ang hitsura ng mukha niya pagkasabi no'n, "Do you know what time is it?" nakataas ang isang kilay niya at sabay patong ng dalawang kamay niya sa mesa

"I'm sorry po" yun nalang sinabi ko dahil alam kong late talaga ko

"Sorry?Tapos sa susunod,ano?Sorry ulit?"

"Natraffic lang po kase"

"Ha?Na traffic?Ano ba dapat ang gagawin mo para hindi ka malate?" pero nanatili lang akong tahimik "I'm talking to you!"

Humigpit ang hawak ko sa panyo at pilit na kinakalma ang sarili ko  " I'm sorry po, hindi na po mauulit "

"First day late!" sigaw niya "When it happens again you will have a punishment!"

Nakakainis talaga pero wala akong magagawa, nakakahiya.Sa harap ba naman ng iba ka pagalitan.Naupo nalang ako sa bakanteng upuan at nasa harap kami ng mahabang mesa na'to at may mga kanya-kanyang black na folder.

"Okay, you can go to your respective places now" tumayo na siya sa kinauupuan niya kaya naman tumayo na din kami.

"Hey you, come here." awtomatiko akong napahinto sa paglalakad at makikisabay na sana lumabas sa office  na'to sa iba nung tawagin na naman ako ng mataray na president slush leader ng team daw ng Scott Company...






You Are the Reason [ ON-HOLD ]Where stories live. Discover now