You Are the Reason [ ON-HOLD ]

Chapter 13

    Lorenzo’s Pov

It’s already late in the evening pero hindi pa rin ako tapos sa mga ginagawa ko.I need to finish all of this today. I don’t feel any tiredness in my body kaya naman kaya ko pa.Hindi ako sanay sa pagpupuyat but I can manage.

When there is someone knocking my door. “Come in,” I said.Then secretary Herrera came in. “What do you need?” I said and still looking at the papers that  I’m holding on

“Sir Scott, It’s already late in the evening.Hindi ka pa ba uuwi?” nag-anag ako ng tingin sakanya it looks like na ready na siya sap ag-uwi because she’s now holding her bag.

“Hindi pa, I need to finish this.You can go home” I said and look back at the paper contracts

“Okay,mauna nako sayo Sir Scott.Ingat.” sabi nito at tumalikod na para lumabas ng office niya.Then I look at my watch

“It’s really late in the evening huh?” talking to myself.

Tumayo ako para silipin sa labas kung may mga employees pa ba “It looks like na umuwi na halos” talking to myself again.

I look again in the other side and I saw President Althea “It’s late but still here huh?” mahinang sabi ko sa sarili ko. Then I saw the second leader of their team Clark Martinez “It looks na sabay pa sila”  I’m talking to myself again habang tumatango-tango.

”What I’m doing?tsk” I go back to my office to finish everything…
After an hour.I’m done…Kinuha kuna yung coat ko and the key for my car…Pagkalabas na pagkalabas ko ay may nakita akong isang babae.Tumingin ako kung san siya galing and I saw that she came from the department na pinanghahawakan ni President Althea.It looks like na late silang lahat umuwi…I saw her going in a room kaya naman sinundan ko kung anong gagawin niya.

Napangiti nalang ako bigla nung makita ko kung sino.That woman again…She’s making a coffee in the coffee maker.Nung makita ko na umupo siya ay pumasok ako.I saw her sipping her coffee.

“Hmm,ang sarap” after she said that ay napangiti nalang ako hindi niya namalayan na nakapasok ako.Kaya naman lumapit ako sakanya saying that

“Mas masarap ako,”

“Hayy, anak ka ng nanay mo!”kita ko ang pagkagulat sa kanyang mukha “Ikaw!”sigaw niya I just look at her for a seconds

“Shock,huh?” nakangisi kong sabi sakanya and nakita ko naman na tumayo siya ng maayos

“Bakit ka ba kasi nang-gu-gulat!?”asik niya

“Sorry,I didn’t mean to” nakita ko naman na mag-angat siya ng tingin

“Tss,sorry din hindi ko naman sinasadyang masigawan ka.Nagulat lang kase ako sayo”

“I saw you coming here kaya pumasok ako dito.I just want to know why you’re  still here.I mean nakauwi na ang lahat.”

“Ahh yun ba, ano kase “ putol niya at tumingin saken “Ano kase hindi pa ko tapos sa mga ginagawa ko kaya kailangan kong magstay dito para matapos ko”

“What?So you’re not done yet?” umiling naman siya “sa team ka ni President Althea?” nakita ko naman na parang bahagya siyang nagulat

“Ah, oo.Paano mo nalaman?”

“I told you,nakita kita kanina at doon ka galing” tumango-tango naman siya

“E, ikaw bakit nandito kapa?”

“Like you I need to finished my works” then she grab her coffee para uminom so I remember what she did yesterday. “Nalaman ko to that pun-“ hindi ko natuloy ang sinabi ko nung mag-angat siya ng tingin saken “I mean nalaman ko to my friend that you help him t-to carry me” nag-iwas ako sandali ng tingin and look again at her “I was drunk yesterday.But I just want to say Thank you”

“Ah, wala iyon.Bakit ka nga ba uminom?Tska nagtatrabaho ka rin dito diba,ang aga mo naman yata nakalabas kahapon nung nakita ko kase kayo kahapon halos uwian palang ng lahat?”

So she really don’t know anything about me?Seriously? sabi ko sa utak ko. “Yeah…”yun lang ang sinagot ko sakanya I saw her like she’s waiting na may sasabihin pako “Malapit ka na bang matapos?” pagiiba ko sa usapan

“Ahh, oo malapit na din.Bakit?”

“Nothing.I just…wait you to finish your work…”

“Ha?Bakit mo naman ako hihintayin matapos sa ginagawa ko?”

She’s right.Bakit ko nga ba siya hihintayin?What is the real reason?Why I’m doing this? Ilan beses ko din tinanong ang sarili ko kung bakit pero hindi ko rin alam.I just feel like I want to do…
“It’s because it’s late.Ikaw lang mag-isa baka mapano ka sa labas”

“Kaya ko naman.Wala naman sigurong masamang mangyayare saken”

“But still…Mas siguradong mas safe ka saken.”

“Huh?Pero hindi nga rin kita kilala e” napa-angat naman ang tingin ko dahil sa sinabi niya

“Seriously?”bahagya akong natawa this girl is really something sabi ko sa utak ko.”Nagtatrabaho ako dito diba..Just call me Lorenz.”

“Ah pero,”

“No but’s.”

“Sige.I’m Camilla.” sagot niya at inilahad ang kamay niya saken, I just look at it for a second before I accept it.Kaagad din naman niyang inalis ang kamay niya kaya naman ipinasok ko na rin ang kamay ko sa isang bulsa ko

“Let’s go.Samahan na kita sa department mo”

“Baka mainip ka sa kakahintay ha.Tska baka hanapin ka na sainyo”

Natawa naman ako sa sinabi niya. “I didn’t know that your cute” nakita kong napatingin siya agad saken and I laugh again “Kahit hindi ko sabihin sakanila,iisipin lang nila na may trabaho ako”

“Ganon?Pero dapat nagsasabi ka din sa family mo kung late ka makakauwi para alam nila at hindi sila mag-aalala sayo” ngumiwi siya saka bumaling sa mga ginagawa niya

Hinayaan ko muna siya sa ginagawa niya habang ako ay iniikot at tinitingnan ang hitsura ng office nila.At maya-maya ay umupo ako sa isang table I think kay Clark Martinez ito dahil sa linis ng table at ayos ng mga nakalagay.I get my phone to check anything that I can see.

I’m getting bored because of waiting then I look at Camilla,she’s just really focus on what she’s doing.So I decided to take a photo to post it in my ig story.I just post the picture kung saan ang mga empty tables lang ang makikita and put a caption ‘it’s late in the evening’ dahil hindi puwedeng i-story ko ang nakatalikod niya na picture.But I decided to take one photo of her and post it wala naman sigurong makakapansin.It’s been a long time since I came in this office.And ngayon lang ulit ako nakapasok dito and it’s because of Camilla…

“Sabi ko sayo mabobored ka sa kakahintay saken e” sabi niya kaya naman napatingin ako sakanya

“It’s okay as long as na ikaw ang kasama ko.” nakangiti kong sabi sakanya, nakita ko naman na nag-iwas siya agad ng tingin napangiti nalang ulit ako.