ASİL ŞEYTAN

❄️"ARTIK BENİMLESİN"❄️

"O kadar insan arasından sende kaybolmak nedir bilir misin?"

~Buğra Kandemir~

Yaşadıklarımı düşünürken bu öğrendiklerimin ne sonuçlar doğuracağını da düşündüm.
"Cehennemime hoşgeldin."
Yumruklarımı sıktım. Nefes alışverişimi düzene sokmaya çalıştım.

Artık onun cehennemindeyim. O cehennem meleğiydi. Bende onun günahları...

Odamda kafayı yemek üzereyim. Korku ve heyecan karışımı bir duygu kafamı karıştırıyordu. Sessizce yatağıma girdim. Yorganı kafama kadar çektim. Zihnimdeki düşünceler karnıma vuruyordu. Komidinin üzerindeki telefonumdan saate baktım gece 01.30 du. Sessizce kalkıp mutfa indim. Kimse beni duymamıştı. Birde bunlar yetmezmiş gibi yarın nikah vardı. Daha ne giyeceğimi bile bilmiyordum. Sessizce odama çıktım ve yorganın altında yavaşça kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Sabah telaşla uyandım. Bugün babam Aysel Hanımla evleniyordu. Düğün olmayacaktı. Aile dostlarıyla sade bir kutlama olacaktı. Sabah Güneş'i bana çağırdım. Ne giyeceğimize karar verecektik.

Güneş bir heyecanla dolabını açtı ve dolabımda ki elbiselere memnuniyetsizce baktı.
"Bunları düğünde giyemezsi. Neyse ki senin benim gibi mükemmel bir arkadaşın var." Söyledikleri karşısında yüzüme bir gülümseme yayıldı. Dalga geçercesine konuşmaya başladım,
"Aynen. Sen olmasaydın ne yapardım bilemiyorum."
Gülümsedi ve tekrar kıyafetlere gömüldük. Nihayet bana giyecek ve birşeyler bulduk.

Turna

Elbiseyi giydiğim. Tam üzerime oturdu. Güneş bana çok yardımcı olmuştu. Beni elimden tuttu ve makyaj aynasının önüne otutturdu.
Saçlarımı elledi.
"Aklında ne var Güneş?"
Gülümsedi. Aklına güzel bir şey geldiği belliydi.
"Bana bırak kankacım. Seni Gecenin yıldızı yapacağım. Gelin bile yanında sönük kalacak."
Sanmıyorum.

Saçım bittiğinde aynaya döndüm ve şaşkınca saçlarıma baktım. Güneş çok güzel yapmıştı saçlarımı. Merakla sordum,
"Sen nasıl yaptın bunu?"
Demiştim. Der gibi baktı.
"Ben yazları kuaförde çalışırım. Yani övünmek gibi olmasın bu işte iyiyimdir." Gülümsedim ve Güneş'e sarıldım.
"Teşekkürler"

~Buğra Kandemir~

Zaten bu adamın gelmesi yetmezmiş gibi birde kızıyla uğraşıyorum.
Sanki herşey yolundaymış gibi bir de düğün eksikti. Odamda sipariş verdiğim smokinin gelmesini beklerken ne yapacağımı düşündüm.
"Acaba Turna beni ispiyonlar mıydı?"
İşimi şansa bırakamam. Onu bir şekilde engellemem lazım.

Düşüncelerimi kapı zili böldü.
Kapıyı açtığımda karşımda aptal bir sırıtışla bana bakıyordu.
"Siparişiniz efendim."
"Teşekkürler. Fatih Bey'le selamlar."
Odama çıkıp smokini giydim. Tam istediğim gibi olmuştu.

Buğra

Smokini çıkardım ve yarım kalan işimi tamamlamaya gittim.

Makyaj da yaptık Düğüne yaklaşık 2 saat vardı. Aysel iyi bir kadındı. Ama bir türlü ısınamamıştım ona. Ama biliyordum. Annemin veremediği sıcaklığı ve şefkati o verecekti.
Güneş'e ne kadar ısrar etsem de hazırlanmaya eve gitti. Ben de düşünmeye başladım.

Kapı çaldı ve içeriye Buğra girdi,
"Hazırsan gidelim."
"Hazırım."

Yolculuk boyunca hiç konuşmadık.
Ben sessizce yolu izlerken o da dikkatlice arabayı kullanıyordu. Nihayet sessizliği bozan o oldu,
"Ne yapacaksın?" Öğrendiklerimi soruyordu.
"Bilmiyorum." Yüzüme bakmadan konuşmaya devam etti,
"Bu konu kapanmadı. Konuşacağız."
Konuşacağız, konuşacağız...

Nikah solununa vardığımızda, henüz çok kişi yoktu. Etrafta fır dönen garsonlar içecek dağıtıyordu. Buğra Yanımızdan geçen garsonun tepsisinden hızlıca bir şampanya kaptı. Garson bunu farketmedi bile.
Gözlerim şaşkınlıkla büyümüş olacak ki bunu farkedip gülümsedi.
Birlikte nikah masasının yanına yaklaştık. Benim gözlerimde Güneşi arıyordu.

Bir süre sonra konuklar çoğalmaya başladı. İçeriye Uygar ve ailesi geldi.
Onlar da mı gelmişti?
Kafamı Buğra'ya çevirdiğimde sinirlendiğini ve çenesinin kasıldığını gördüm. O sırada Uygar'ın bakışları beni buldu ve gülümsedi. Anlaşılan bu gece çok uzun olacaktı...

Canlarım uzun süredir yoktum. Hastaydım. Artık bölümler düzenli gelecek. İlginiz için teşekkürler.🤍