Sino?

ONE

September 2020

(Steph's POV)

Ang hirap mo naman kalimutan.

bulong ko sa sarili habang humihigop ng mainit na kape.

sus aga aga ang drama!
tara na kanina pa sila naghihintay satin.

masama kong tiningnan ang kaibigan kong si Natasha.

Grace we have to go na.
please wag kang magpapapunta ng kahit na sino dito sa condo ko!

tinalikuran lang ako ng 20 years old kong kapatid ng sabihan ko ito.

napailing nalang ako at nagmamadaling sumunod na kay ash.

tsk! late nanaman tayo nito stephanie e!

hindi nalang ako umimik dahil alam kong naiinis ito sakin dahil tinawag nya nanaman ako sa buo kong pangalan.

nakarating din kami agad sa dapat naming puntahan.

paki kuha bes ng mga gamit sa likod ha mauuna na ako sa taas.

tumango lang ako dito.

habang kinukuha ko ang gamit ko ay biglang nag ring yung phone ko kaya nabitawan ko lahat ang hawak ko dahil sa gulat.

bwisiiit!

mas nainis ako ng makita ko kung sino ang tumatawag.

ang tagal ko itong tinitigan.

hindi mo ba sasagutin yang tawag ni tita?

nilingon ko ito at busy itong nagpupulot ng mga nalaglag kong gamit.

tita ka dyan?
FC!

tiningala ako nito at nakakunot ang noo.

what's FC?

inirapan ko lang ito at tsaka inagaw ang mga gamit na hawak hawak nya at pumasok na sa loob.

tulungan na kita steph.

ano ba?
close ba tayo para tawagin mo ako sa nickname ko?

nakatingin lang ito ng diretso at halata kong natatawa sya pero pinipigilan nya.

anong gusto mong itawag ko sayo?
stephanie or maria?

lalo namang nag init ang ulo ko dahil sa sinabi nya.

umakyat nalang ako at tinalikuran siya.

hoy maria stephanie hintayin mo ko.

bago ko pa man buksan ang pinto ay sinalubong na kami ni ash.

bes let's go na in less than a minute mag iistart na sila.

natapos nadin namin silang ayusan.

wala naman akong mairereklamo dahil madalas ay nakaayos na sila at konti nalang ang gagawin namin.

mga 3 months nadin kaming stylist and wardrobe ng bandang the juans pero medyo nag aadjust padin kami dahil hindi talaga kami ganun kasanay sa ayos at taste ng mga lalaki.

hindi din naman mahirap sila pakisamahan lalo na't medyo close ko na noon pa si kuya amiel dahil pinsan ito ni ash.

at isa pa may dahilan talaga kung bakit ginusto ko ang trabahong ito kahit na malayo naman ito sa tinapos kong kurso.

nakaupo kami sa gilid ng studio juan ni ash habang nagrerecord sila para sa bagong vlog.

bes i'm sorry kanina ha?
bago palang din kasi tayo e tapos palagi na tayong late.