Chapter 12

76 23 119
                                    

WARNING: This chapter contains scene and statements that are not suitable to those readers who are under 13. If you are willing to read the whole chapter, then it's your choice. This is just a notice for everyone to avoid negative feedbacks from the readers.

***

Malamig ang simoy ng hangin, tahimik na kapaligiran at magandang gising ang bumungad kay Glenn nang imulat niya ang kanyang mga mata.

"5:30 a.m..." he whispered with his husky voice. He yawned and rubbed his eyes.

Maagang nagigising ang magkapatid dahil lagi silang nagja-jogging tuwing Sabado sa loob ng isang oras. Nagmuni-muni siya nang ilang minuto at saka lamang tumayo mula sa kama niya.

Dinig niya ang kalabog sa pinto ng kuwarto nang lumakas pa ang pagkatok. "Kuya, gising na. Awat na, kuya. Awat na." Glenn grumbled and took a deep breath before opening the door.

"Antayin kita sa baba, kuya."

Tango ang naging sagot niya kay Blake at muling isinara ang pinto. maya-maya bago pa niya buksan ang cabinet, muli siyang nakarinig ng katok sa pinto.

Nang buksan niya ang pinto, nagsimulang magsalita si Liam, his third sibling. "Kuya..."

"Bakit? Ano'ng kailangan mo?"

"Wala lang, kumatok lang po ako," Liam simply replied.

"Narinig kita kagabi, kuya. Nananaginip ka ata."

"May pangalan kang sinasabi. Alisa ata, kuya." Napalunok si Glenn.

"Hindi p-pa ako... tulog no'n..." bulong niya sa sarili niya na may halong pagtataka.

"Ha? Hindi ka pa po tulog no'n, kuya? E, ano'ng ginagawa mo? Bakit puro ka Alisa o Alisha?" Hindi alam ni Glenn kung papaano siya sasagot. How to explain the situation happened last night.

Hindi kasi masyadong magandang pakinggan, ngunit sinundan pa ng kapatid niya ang pagpapaliwanag. Paliwanag na ayaw niyang marinig at mas lalong ayaw niyang pag-usapan.

"Tapos nagtatago ka pa po sa kumot mo. Pero nakabukas 'yung ilaw, kuya." Glenn started to breath heavily, his chest began to pound quickly. His cheeks turned red after realizing what he did last night.

Sa sobrang hiya nito ay nagmadali siyang isara ang pinto, hinarang ang sarili niyang katawan sa pintuan habang nanlalaki ang mga mata niya. Hind makapaniwala sa sinasabi ng kapatid niya.

"Nakita ko pa kuya, ang dami pong tissue sa sahig tapos—" bago pa man matapos ng kapatid niya ang sasabihin niya, sinigawan niya ito.

"Tama na! Ayoko na marinig 'yan!" he yelled causing Blake to hear him from downstairs, but he didn't bother asking what was happening.

"Groan po ata 'yon—"

"Liam, ano ba?!" Napaupo na lang si Glenn sa sahig at napatakip sa magkabila niyang tainga.

"Tapos sinasabi mo pa po pangalan nung babae, Alisa? Alisha? Al—"

"TAMA NA!"

***

"Next time kasi, isara ang pinto at hinaan lang ang boses," payo ni Blake kay Glenn.

Umupo si Blake sa tabi ng kuya niya, binuksan ang bote ng tubig na binili nila at ininom ng kalahating tubig sa bote. Huminga nang malalim si Glenn at nainis nang muli niyang maalala ang mga paliwanag ni Liam sa kanya. Wala siyang kamalay-malay na nakabukas ang pintuan niya at dinig na dinig pala ang boses niya.

When Destiny Plays (Soon to be Published under Grenierielly Publishing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon