BATAKLIK || SehYam

0.1

Hayat neydi? Peki hayat ve kaderin arasında ki bağ nedir? Biz hayatı mı yaşarız, yoksa kaderi mi? Birinden kaçarken, birine mi tutunuruz?

Hayatta kaybettiğimizi, kadere mi yoğururuz? Hayat ve kader bir olunca acılar artar mı, yoksa hafifler mi?

Genç kadın, tüm dikkatini çırptığı keke vermişken, çalan telefonu ile dikkati dağılmıştı. Elindekileri bırakıp, telefonunu aldı eline.

Arayanı gördüğünde, hemen cevap vermişti.

"Alo, Selim?"

"Sevgilim, n'apıyorsun?"

Genç kadın, gülümseyerek konuştu.

"Kek yapıyordum. Bak ne diyeceğim, piştikten sonra keki de alıp yanına geleyim hım?"

"İşte duymak istediğim şey! Harika olur, bekliyorum seni."

"Tamam. Akşama kadar hazır olur."

"Tamam, bende evdeyim. Birkaç saat sonra lokantaya geçeceğim."

"Peki."

diyip telefonu kapatmıştı Seher. Tekrar büyük bir özenle kekini yapmaya koyulmuştu. Fakat aklına gelen fikirle, yüzüne yan bir gülüş yerleşmişti.

Erken gidip, sözlüsüne sürpriz yapıcaktı. Daha da hızlanıp, heyecanla devam etti kekine.

Seher, sonunda istediği gibi erken bitirmişti işlerini. Pakete koyduğu kekide alarak, evden çıkmıştı.

Bir süre yürüdükten sonra,
Yolda karşıya geçeceği sırada  çantasından düşen anahtarlığı, yolun ortasında durmasına neden olmuştu. Yolda, hiç arabanın olmamasını fırsat bilerek, yerde ki anahtarlığı almak için eğildi.

Anahtarlığı eline aldıktan sonra gelen araba sesi ile hızlıca doğrulmuştu. Köşeden gelen araba ise, birden doğrulan kadını yeni fark etmişti.

Genç kadının iri ve yeşil gözleri korkudan kocaman açılmıştı. Dayanamayıp, gözlerini sıkıca kapattı ve arabanın kendisine çarpmasını bekledi.

Fakat beklediği olmamıştı. Araba son anda, tamda bacağına değdiği anda durmuştu. Ama genç kadın, şokun etkisi ile yere düşmüştü.

Yola aniden çıkan ve çarptığı kadın, zaten sinirli olan halini daha da, sinirli yapmıştı. Kemerini hızlıca çözüp, arabanın kapısını sertçe açıp inmişti genç adam. Hızlıca yerde olan, kadının yanına ilerledi.

Seher, hala nefes aldığını fark edince, sızlayan avuç içi ile gözlerini açmıştı. Hafifçe doğrulup, oturur hale gelmişti.

"Neden durduk yere, arabamın önüne atlıyorsun?!!"

Yanı başında gelen, oldukça sert ve sinirli sesin sahibine çevirmişti  bakışlarını.

Siyah takımı, özenle taradığı saçları ve oldukça sert ve yakışıklı yüzü ile, sıradan biri olmadığını anlamıştı.

Fakat adamın az önce söyledikleri onu da, sinirlendirmişti. Hızlıca ayağıya kalkıp, başını dikleştirip konuştu.

"Ne diyorsunuz siz? Ben mi atladım arabanın önüne?"

Adam kızın bu dik başlılığına şaşırmıştı. İlk defa kendisine böyle kafa tutan birini görmüştü. Fakat bu onu aynı zamanda da, sinirlendirmişti.

Karşısında ki kadına birkaç adım daha yaklaşıp, sert sesi ile konuştu.

"Bana bak kızım, niyetin kendini öldürtmekse git belanı başka yerde ara!" dedikten sonra, tekrar arkasını dönüp arabasına ilerledi.