BATAKLIK || SehYam

3.9

Bölümü, Hirai Zerdüş'ün Kanat Verin Turnalar türküsü ile okumanızı tavsiye ederim 🕊️Ve bölüme türkünün sözlerinin başladığı yerden başlayın 🖤

Hirai Zerdüş - Kanat Verin Turnalar

İnsan, acını ne kadar gizlerse o kadar güçlüdür. Çünkü insan acısını gizleyerek, ona dayanmayı öğrenir.

Peki, gizlenilmeyen acılarla da güç kalınır mı?

...

"Yaman!"

"Efendim güzelim?"

Seher, Yaman'ın elini avuca alıp parmaklarına dokundu tek tek.

"Biliyorsun, çok mutlu olmadık biz... Sürekli acı çektik..."

Yaman, yaşadıklarını düşündü uzun uzun. Doğruydu çok şey yaşamışlardı. Sıkıntılı bir nefes verdi.

"Evet..."

"Ama ben yinede, seninle acı çektiğimiz anları kolay kolay değişmem..."

Yaman, hafif tebessüm ederek sorarcasına baktı Seher'e.

"Gerçekten mi?"

"Evet, çünkü ben senin kederini de sevdim... Seni severken, her şeyinle sevdim."

Başını kaldırıp, Yaman'ın gözlerine baktı Seher.

"Zaten aşk, onu herşeyi ile gerek sefası, gerek cefası ile kabul edebilmektir."

Yaman, Seher'i iyice kendine çekip sıkıca sarıldı. Ardından saçına öpücükler kondurmaya başladı.

Bir süre durduktan sonra, nefesini verip konuştu Yaman.

"Ölüm bile gelse senden, o bile lütuftur bana... "

Seher, kocaman gülümsedi Yaman'a.
Ama aklına gelen şeyle, kaşlarını çatıp hüzünlü sesi ile konuştu.

"Ölüm uğramasın sana. En azından benden önce..."

"O ne demekmiş?!"

Dedi Yaman, kaşlarını çatarak. Hafif sinirle.

"Çünkü sensiz yaşayamam ben..."

Diye yanıtladı Seher.

"Ben yapabilir miyim ki, sensiz?"

Diye karşılık verdi Yaman. Oda asla yapamazdı Seher'siz. Seher'de onsuz.

"Eğer gelecekse ölüm ; ya hiç gelmesin, ya da ikimize aynı anda gelsin..."

İkisi de başka birşey demeden sarıldılar birbirlerine. Bir süre daha öyle sarılı kaldılar.

"Peki ya şimdi gelse ölüm, daha yaşayacağımız onca şey varken?"

Diye sordu Seher, sesine yerleştirdiği özlemle.

"Gelsin, sen yanımdasın ya... Senin yanımda olman, onca yaşanılacaklara bedel..."

Yaman'ın, aşk dolu sesi Seher'i çok mutlu etmişti. Tekrar sarıldılar, ve gelecek olan ölümü bekleyeme başladılar.

"Peki ya, Yusuf ?"

Yaman, durup düşündü bir süre Yusuf'u nasıl bırakırlardı tek başına? Daha doğrusu bırakabilirler miydi?

"Haklısın, onu bırakmayız."