Bazen sözlerimizle ya da yaptıklarımızla sevdiklerimizi kırarız. İstemeden de olsa, yaparız bunu. Sonra, pişman oluruz ve hatamızı telafi etmek isteriz.Peki, geri dönüşü olmayan hatalar yapıldığın da, ne yapılmalıdır? Kaçmak mı gerekir, yoksa yüzleşmek mi?
Seher, şaşkın bakışlarını Selim'e çevirdi. Selim onu aldatmamıştı. Defalarca söylemeye çalışmıştı üstelik.
Selim ise, çok mutluydu. Seher gerçekleri öğrenmişti. Artık aralarında bir engel kalmadığını düşünüyordu.
Selim, elini uzatıp masanının üzerinde ki Seher'in elini tuttu. Seher, düşüncelere daldığı için fark etmemişti. Fark ettiğinde elini hemen geri çekti Seher.
Selim, Seher'in elini çekmesini umursamadan yüzünde ki gülümsemesi ile, konuştu.
"Seher, artık gerçekleri öğrendin. Artık aramızda hiçbir engel kalmadı."
Seher, bakışlarını çekti Selim'den. Yere baktı bir süre. Selim'in tekrar konuşmasıyla, ona çevirdi bakışlarını.
"Seher, ben seni seviyorum hala. Biliyorum sende beni seviyorsun. Tekrar bir araya gelebiliriz."
Seher, derin bir nefes alıp konuştu.
"Selim, ben Yaman'ı seviyorum!"
"Ne?"
"Duydun Selim, Yaman'ı seviyorum. Ona aşığım!"
"Seher, yapma böyle bak bırak o adamı gel tekrar eski hayatımıza dönelim."
"Selim, artık eskisi gibi olamayız asla. Üstelik Yaman'ı bırakmam, onu seviyorum. Ve benim bir yeğenim de var. Onu da bırakamam. Ben onlarla mutluyum."
"Emin misin Seher?"
Seher, tek kaşını kaldırıp cevapladı Selim'i.
"Eminim Selim. Üstelik iki gün sonra Yaman'la gereiçekten evleniyoruz. Artık aramızdan çekilsen iyi olur."
Selim, alt dudağını ısırıp başını öne eğdi. Durdu bir süre. Düşündü. Sonra Seher'e baktı tekrar.
"Tamam, çıkıcağım hayatınızdan. Eğer sen mutlu olacaksan."
Seher, başıyla onayladı.
"Tek istediğim senin gerçeği bilmendi. Sonra eğer hala beni sevseydin, eski hayatımıza dönecektik. Ama sen o adamı seviyorsun ve onunla mutlusun."
Bir süre durup tekrar devam etti Selim.
"Hayatınızdan tamamen çıkacağım. Ama gerçekleri öğrendiğin için beni kötü hatırlamayacak olman, benim tesellim."
Seher, gülümseyerek onayladı Selim'i. Evet, onu kötü hatırlamayacaktı artık. Artık Yaman'la aralarında hiçbir engel kalmamıştı. Hep mutlu olacaklardı.
Seher, gitmek için hareketlenip ayağıya kalktı. Çantasını omzuna aldıktan sonra Selim'e döndü. Selim'de kalkmıştı.
"Ben artık gideyim Selim. Kendine iyi bak, umarım çok mutlu olursun."
Selim, dolu gözleri ile gülümsedi Seher'e. Mutlu olmaya çalışacaktı.
"Bugüne kadar yaptıkların için, yanımda olduğun için çok teşekkür ederim."
"Bende, hakkını helal et!"
"Sende!"
Diyip, hemen Seher'e sarılmıştı Selim. Seher ne olduğunu bile anlamamıştı. Kendini hemen geri çektiği sırada Selim bırakmamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BATAKLIK || SehYam
FanfictionHayatı bataklıktan farksız olan bir adamın, bataklığın da çiçek açtıran bir kadında aşkı bulması... Sürekli can alan bir adamın, onun için canını vereceği bir kadında aşka inanması... Aşka ve sevgiye inanmayan bir adamın, uğruna mecnun olacağı bir k...