Çaresi olmayan dertlerin üstüne, dert ekleriz bazen. Onca derdin üstüne, başka bir dert daha. Onca yükün üstüne, bir yük daha.Peki, bilmez miyiz o dertleri nasıl taşıyacağız? Gücümüz yeter mi?
"Ne diyorsun lan?!"
"Karını diyorum Kırımlı! Özlediysen haber vereyim dedim, yanımda çünkü."
Yaman, kanının çekildiğini hissetti adeta. Korku, endişe ve sinir sardı tüm bedenini. Soygiraydı bu. En büyük düşmanlarından.
"Dur sana sesini dinleteyim de, emin ol!"
Adam, bakışlarını önce Seher'e çevirdi. Ağzında ki bandı açtı sertçe. Ve telefonu uzattı.
"Kocan!"
Dedi eğlenir sesi ile. Seher, konuşup bu adama koz vermek istemiyordu. Yaman'ın sesi duyunca, sabahtan beri tuttuğu yaşları akmaya başlamıştı.
"Seher?"
"Yaman..."
Yaman, içine çektiği nefesi tuttu. Doğruydu. Soygiray, karısını kaçırmıştı. Endişeli sesi ile tekrar konuştu.
"Seher'im, korkma tamam mı? Seni kurtaracağım!"
"Yama-"
"Yeter bu kadar Kırımlı!"
"Ne istiyorsun lan it?!!"
"Ne istediğimi sana birazdan söyleyeceğim Kırımlı!"
Dedikten sonra telefonu kapatmıştı Soygiray.
Yaman, telefonun kapamasından sonra tekrar aynı numarayı aradı. Ama ulaşılamadı. Sinirle önünde duran arabasının tekerine, sert bir tekme attı.
Seher'in ağzı tekrar bantlanmıştı. Ardından Soygiray son bir bakış atıp, ayrıldı ordan.
Seher avukattan çıktıktan sonra, takip edildiğini anlamıştı. Panikle ilerlediği sırada, kimseye haber veremeden ağzını kapatan ellerle arabanın içine çekilmişti.
Elleri ve gözleri bağlanmış ardından bu depoya getirilmişti. Ve kendisini kaçıran adamların, Yaman'ın düşmanı olduğunu anlamıştı. Ve bu yüzden güçlü kalmıştı. Hiç ağlayıp, yalvarmamıştı bu adama. Taki, Yaman'ın sesini duyana kadar...
Yaman, adeta deliye dönmüştü. Onun yüzünden yine Seher'e bir zarar gelecekti. Bu nasıl dayanacaktı bu sefer?
Üstelik, çok da pişmandı. Daha yaptıkları bile unutulmamıştı.
Arabasına binip, yola koyuldu. Adamlarına haber verdi. Ve Seher, aranmaya başladı.
Bir süre sonra, Soygiray tekrar Seher'in yanına geldi.
"Kocana ne istediğimizi söyleyeyim mi?"
Diyip, iğrenç bir şekilde gülmüştü. Seher, iğrenir gibi baktı karşısında ki adama.
"Seni çok seviyor belli! Nasıl deliye döndü ama."
Bu sefer kahkaha atmıştı Soygiray. Seher gözlerini devirdi. Evet, Yaman'ın kendisini sevdiğini biliyordu. Ama o, yaptıkları ile o sevgiyi paramparça etmişti.
Soygiray telefonu çıkarıp, tekrar aradı Yaman'ı.
Yaman, telefonun çakması ile hemen sesini açıp yan tarafına koydu telefonu. Araba kullanıyordu.
"Kırımlı!"
"Ne var it?! Ne istiyorsun söyle çabuk, sonra da karımı bırak!"
"Bir saat sonra, sana vereceğim adrese gel Kırımlı. Orda senden istediğimi alıp, karını bırakacağım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BATAKLIK || SehYam
FanfictionHayatı bataklıktan farksız olan bir adamın, bataklığın da çiçek açtıran bir kadında aşkı bulması... Sürekli can alan bir adamın, onun için canını vereceği bir kadında aşka inanması... Aşka ve sevgiye inanmayan bir adamın, uğruna mecnun olacağı bir k...