BATAKLIK || SehYam

3.5

İnsan, bazen ölümü unutarak yaşar. Bazende yaşama inanmadan, ölümü bekler.

Peki hangisi gerçek, Ölüm mü? Yaşam mı?

Konağa geldiklerinde, Yaman hızlıca eve girip odasına doğru ilerledi. Seher'de beklemeden ardından gitmişti.

"Yaman!"

Yaman, çeketini çıkarıp koltuğun üstüne fırlattı. Elini ensesine götürüp ileri geri seri adımlar atmaya başladı.

"Yaman, sakin ol lütfen."

"Ne sakin olması Seher?!!"

Diye bağırdı Yaman. Adımlarını Seher'e çevirip aralarında birkaç adım kalana kadar yanına ilerledi.

"Aklım çıkıyordu!! Size birşey olacak diye, sana birşey olacak diye aklım çıkıyordu!!"

Seher, dolan gözleri ile baktı Yaman'a. Haklıydı, ona haber vermeliydi.

"Haklısın, özür dilerim."

Yaman, başını dikleştirip gözlerini kapattı. Ve derin bir nefes aldı.

"Ben haklı olmak istemiyorum! Ben sadece sizin iyi olmanızı istiyorum."

Seher, Yaman'a yaklaşıp elini tuttu. Ve üzgün sesi ile konuştu.

"Biliyorum... Özür dilerim, gerçekten özür dilerim. Yemin ederim bir daha böyle birşey tekrarlanmayacak."

Yaman, Seher'e kızgın kalmaya daha fazla dayanamamıştı. Seher'i kollarından tutup kendine çekti. Ve sarıldı hemen.

Seher'de beklemeden sarmıştı kollarını Yaman'a. Onunla küs kalmaya dayanamadı. Birbirlerini çok seviyorlardı.

Yaman, Seher'in saçını okşarken yumuşak sesi ile konuştu.

"Tamam. Bende abarttım biraz, özür dilerim."

Seher, başını kaldırıp küçük bir tebessümle baktı. Bu küslüğün uzun sürmemesi ikisini de çok sevindirmişti. Birbirlerinden ayrı kalmaya dayanamazlardı.

...

4 ay sonra...

"Yaman!"

"Efendim, güzelim?"

Seher, Yaman'ın göğsünden başını kaldırıp Yaman'a baktı.

"Şey..."

Yaman, başını hafif yana yatırıp sorarcasına baktı.

"Ne?"

Seher, nasıl diyeceğini bilmiyordu. Kızar mı diye düşünüyordu. Ama dayanamamış, söylemişti.

"Benim canım erik çekti."

Yaman, kaşlarını havaya kaldırıp şaşkınlıkla konuştu.

"Bu mevsim de?"

Seher, dudaklarını büzüp başını evet anlamında salladı.

Yaman, Seher'in bu tatlı haline ufak bir kahkaha attıktan sonra yataktan doğruldu.

"Peki başımın tatlı belası, peki."

"Hayır yani, rahatsız olmak istemiyorsan gidip almak zorunda değilsin."

Dedi Seher arkasına doğru yaslanarak. Yaman, kaşlarını kaldırıp hayretle baktı Seher'e.

"Bak sen!"

"Evet, sonuçta ben istemiyorum. Oğlumuz istiyor."

"Haklısın, hayatım."

Dedi Yaman, yumuşak sesi ile. Eğilip elini Seher'in şiş karnına koydu.