He Is His Creation

CHAPTER SEVENTEEN

WEDNESDAY. 5:45 na pala ng hapon nang I-check ni Iuhence ang oras. Alas-tres ang uwi niya dapat ngayon pero nag-stay siya ng school para makasabay ang kaniya Kuya Myrrben sa pag-uwi. Naubusan kasi ito nang pera dahil sa sobrang pagkain. Kahit na ilang oras ang kaniyang hihintayin ay tiniis niya para may manlibre sa kaniya ng pamasahe.

Naisipan niya na munang tumambay sa Library ng TNHS. Pero para hindi magbasa. Kilala siya ng librarian dahil madalas siyang mag-stand by sa library para mag-type ng kaniyang mga stories magmula noong grade nine pa lamang siya.

Hindi niya namalayan ang oras kaya naman kaagad siyang nag-check out sa log book ng library at dali-daling lumabas. Pero kaagad sin siyang napahinto nang makita niyang makulimlim na sa labas at malamig ang simoy ng hangin dahil sa lakas ng ulan.

Napahinga siya nang maluwag nang maalala niyang wala siyang dalang bag. Kaya naman sumugod na siya sa lakas ng ulan para mapuntahan na ang kaniyang kuya.

Ngunit nang makarating na siya sa nasunog at ginibang Francisco S. Macabulos building, napatigil sya nang makakita siya ng mga lalaking tila nagbubug-bugan--no, may binubugbog.

Kaagad niyang nakilala ang isang lalaki nang umatras ito.

It was Korunuma Takahashi.

Kilala niya ang kaibigan ng kaniyang kuya bilang isang member ng parang fraternity sa labas ng school. His older brother mustn't approach violent people like him but Takahashi pledged that he will not harm Myrrben.

"HOY! Tumigil kayo!" sigaw niya dito kaya naman napatingin ang pitong lalaking bumububog sa isang lalaking nakahandusay sa sahig.

"I-Iuhence?" nauutal na tanong ni Takahashi dahil hindi ito makapaniwala.

"Kuya Ash alam ko namang sigain ka pero sana respetuhin mo naman ang reputasyon ng school. Kung may seremonyas kayo ng karahasan, sa labas ng lang." sermon niya dito kaya naman hindi na lang nakasagot si Takahashi at kaagad na tinawag ang kaniyang mga kasama para umalis.

Naiwan ang dalawa sa ilalim ng malakas na ulan.

Kaagad na dinampot ni Iuhence ang bag na nasa semento na alam niyang pagmamayari ng lalaki.

The guy couldn't stand from the injuries he got from being harshly battered.

"Malapit lang yung clinic, dadalhin na kita, kuya. 'Buti na lang pala ay may good samaritan na napadaan." Iuhence said as he approached the guy.

The guy groaned as he forced himself to atleast sit. Tutulungan na sana ni Iuhence ito para makatayo nang magulat na lang siya nang tapikin ng lalaki ang kaniyang kamay na dumantay sa kaniyang braso.

They guy harshly snatched his bag from Iuhence's grip and stood up while trying to ignore the bruises that he just got.

Hindi namalayan ni Iuhence na mapairap sa inasta ng lalaki habang nakatalikod ito sa kaniya.

"Ang laki laki mo naman palang tao, hindi mo nilabanan yung mga 'yon." pangiinsulto ni Iuhence. She can't help her sharp tongue from this rude guy.

"Alan Watts said that we cannot be more sensitive to pleasure without being more sensitive to pain. Revenge is sweeter and more reasonable when you didn't take any actions of defending your self against people who trap you just to satisfy their blood thirst. Just like the velociraptors who attack by group just to corner their prey. Avenging is more satisfying when you came back dragging a tyrannosaurus along."

She was shocked on how the guy responded to her insulting remark.

His dark, deep and manly voice added to the coldness of the atmosphere. Bigla tuloy siyang nanginig.