Bölüm 14

1.9K 125 3
                                    

Bölüm 14: Yanlış Bir Hayat
'Kendinizi bir katil olarak da görüyorsunuz, değersiz bir kız çocuğu olarak da.'

Kaya'nın fazla kıskanç ve paylaşmayı sevmeyen bir insan olduğunu düşünüyordum. Bu yüzden onlarla yanlız kalmama ve vakit geçirmeme izin vermiyor diyordum hep kendime. Aslında tek amacı beni korumaya çalışmakmış.

Öz abilerinden beni korumak. Babamın Kaya'ya bağırdığını duyunca odamdan çıkıp onların yanına gitmiştim. İyi ki de gitmişim. Zaten benden hemen sonra Toprak ve Rüzgar da gelmişti. Kaya'nın dolu dolu olan şaşkın gözlerini unutmayacağım. Unutamayacağım galiba. Bilemiyorum. Üstünde bir şey yoktu. Giyeceği t-shirti elinde tutmuş babama bakıyordu. Zaten sonrasında Toprak - ona abi demiyorum çünkü haketmiyor.- babamı alıp dışarı çıktı. O zaman dikkatimi çekti Kaya'nın vucüdunda ki izler.

Toprak'ın hemen arkasından Rüzgar'da çıktı. Bende Kaya'nın yanına gidip ona sarıldım. Oda bana sarılınca vucüdunun soğuk olduğunu hissettim. Ondan ayrıldığımda bana korku ile bakıyordu. Bakın o zaman anlamadım neden öyle baktığını. Şimdi anlıyorum. Gitmemden korkuyordu. Bense hemen dolaba yönelip ona bir kazak çıkardım. Sonra giymesine yardım edip yatağa onunla beraber yattım. Biraz saçlarını okşadım. Ne olduğunu sormadım. Kendimden biliyorum. Kötü hissettiğin zaman bir şeyleri anlatmak değil birinin yanında olduğunu hissetmek istiyorsun. Bu yüzden onunla konuşmayıp sadece yanında olduğumu hissettirmeye çalıştım.

Zaten bir kaç dakika sonra uyuyakaldı. Saçını öpüp salonda ki konuşmaları dinledim. Gerçekten her şeyi o zaman anladım. Kaya'nın bu denli güven sorunu yaşamasını, en ufak şeyde dahi mutlu olmasını ve bu kadar korumacı olmasını.. Bu karakteri o istememiş ki. Bu kadar güçlü olmayı. Çocuk yaşta kendi ayakların üstünde durmayı o istememiş. Ona bu karakteri zorla vermişler. O da kabullenmiş. Yanlış insanlara güvenmiş, yanlış bir hayatı yaşamış.

En kötüsü de hep yanlızmış. Kalabalığın içinde yanlızmış. Kapının eşiğinde babam ve onların konuşmalarını dinledim. Fark etmediler beni. Çocukken de öyle olurdu değil mi? Her şeyi bilirdiniz ama söylemezdiniz. Çünkü korkarsınız. Siz çocuksunuz, güçlü değilsiniz. Ve onlarda bunun farkında.

Ne bildiğinizi düşünürseniz düşünün aslında onların istediklerini biliyorsunuz. Onların istedikleri sizin doğrularınız oluyor. Sizin düşünceleriniz onların düşünceleri oluyor. Kendinizi bir katil olarak da görüyorsunuz, değersiz bir kız çocuğu olarak da. Önemli olan farketmek. Zaten sonrası çorap söküğü gibi geliyor.

Onlar evden giderken babama sarılıp destek olmaya çalıştım. Biraz onunla durduktan sonra hava almak için dışarıya çıktım. O sırada onu gördüm. Rüzgar'ı. Yanıma gelip bana
"Merak etme. Seni buradan alıcam ve biz bir daha ayrılmayacağız." dedi. Eğer bir şeyden emin olmam gerekiyorsa bu da Rüzgar'dan uzak durmam gerektiği.

"Merak ettiğim bir şey yok. Ben burada kalacağım ve seninle hiç bir yere, hiç bir zaman gelmeyeceğim!"

"Ne? Ne, hayır. Benime geliceksin. Şuanda sadece yanlış düşünüyorsun. Sen benim kardeşimsin ve benimle geliceksin. Şimdilik gidiyorum ama gelicem. Gelicem ve sen kendin benimle gelmek istiyeceksin. Görüşürüz kardeşim." diyip ilerlerken belki anlar diye son bir umut arkasından

"Seninle hiç bir yere gelmiyeceğim. Cehenneme kadar yolun var!" dedim. Tabi ilk başlardı bunu babama veya Kaya'ya söylemeyi düşünmesem de babamın yanına gidip ona anlattım ve o da hemen abimi aradı. Benim ki var ya hani. Meriç. Onunla konuşurken bende Kaya'nın yanına gittim. Yanına uzandım ve saçlarını okşadım.

Onunla ikinci kez yan yana uyuyacağız. İlkinde film izledikten sonra uyuya kalmıştık. Hatta sabah Kaya uyanıp 'Ben namuslu bir erkeğim. Lütfen bir dahakine haraketlerimize dikkat edelim.' diyip yorganı sanki saçıymış gibi savurup gitmişti. Şaka yaptığını biliyorum. Çünkü daha kapıdan çıkmadan gülmeye başlamıştı.

Şimdi ise ben onun kulağıma doğru "Namuslu bir erkek olduğunu biliyorum ama ben uslanmaz bir kızım." dedim.

Sabah uyandığımda yanımda Meriç abimin de olmasını diliyerek, Kaya'ya sarıldım ve kendimi uykuya bıraktım.

Selaaam!

Bu bölümü 3 defa yazdım. Şuan 3 tane 14.bölüm var. İkisinin sonunu getiremedim. Biri Mehmet Bey'den diğerini 3.kişi ağzıyla yazdım bunu işte Kayra'nın ağzından olan. Bi bunu tamamlaya bildim.

Normalde dün sabah yayınlayacaktım ama dediğim gibi 2 bölümü de bitiremedim.

Neyse şimdilik gidiyorum umarım beğenmişsinizdir.

Yorumlarınızı bekliyorum görüşürüüüüz!

Yanlış YaşamlarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin