Bölüm 18: Mutlu
"Peri kızı gibi..'
05**
Az kaldı abicim.
05**
Yakında yanında olacağım.
05**
Yakında beraber olacağız.
Bir haftadır olduğu gibi telefonumu elime alır almaz gözüme bilmediğim numara tarafından atılan numaralar geldi.
Babam bunun için endişelenmememi söylese de artık rahatsız edici olmaya başladı. Kim olduğunu biliyorum. Rüzgar. Engellememe rağmen sürekli farklı numaralardan mesaj atıyor. Sanırsın numaralar sadece ona çalışıyor.
Elime telefonumu almaya korkar oldum. Tıpkı dışarıya çıkmaya korktuğum gibi. En son dört gün önce dışarı çıktım. O zamandan bana benim fotoğrafımı attı. Hemde tam arkamdaydı. İşin kötüsü ben o gün tek başımaydım. Babam o günden beri tek başıma dışarı çıkmama izin vermiyor. Ki zaten bende o günden beri dışarı çıkabilecek cesareti kendimde bulamıyorum.
Yanlış anlamayın yapacağı en büyük şey beni kaçırmak olur. Ama hem babam hem de abim varken bundan korkmam. Polis denilen bir şey var. Elinde sonunda kurtulurum. Ama o garip bir psikoloji de sanki ona karşı koyarsam bana zarar verir gibi. Yani kısacası büyük sorunları var. Yoksa ondan korkmuyorum ama şu kesin ölmek istemiyorum. Bu yüzden ne kadar az dışarı çıkarsam o kadar rahat olurum.
Bela araya insanlar gibi 'En fazla ne yapabilir kiii' diyecek değilim. Tek kurşunla ölen insanlar var. Tek bıçak hamlesi yüzünden kan kaybından ölenler var. Ben ölümsüz değilim. Ve o da normal değil. Bu yüzden tedbirimi almak zorundayım çünkü yaşamayı seviyorum.
Tabi bunlar yüzünden abim ve Kaya'da fazlasıyla gergin. Kapı çaldığında bile ben değil onlar açıyor. Neyse ki bahçeye çıkmama bir şey demiyorlar.
"Kayra hadi kahvaltıya." abimin sesiyle kalkıp üstüme hırkamı giydim. Beraber dışarı çıktığımızdan beri abim ve ikizimin arası çok iyiydi. Hatta bilmesem öz kardeşler ve yıllardır beraber yaşıyorlar diyebilirim. Bu beni tabiki de mutlu ediyor. Artık beraber film izliyoruz, yemek yapıyor ve basketbol oynuyoruz. Basketbolu Kaya hepimizden daha iyi oynadığı için abim oyun esnasında çoğu kez onun boynunda ki tikiyle oynuyor. Bu yüzden oyunun sonunda kimse kazanamıyor.
Bazen beraber kahvaltı hazırlıyoruz. Daha doğrusu ben ve Kaya oturuyoruz abim marifetlerini konuşturuyor.
Sonra mesela babam, ben, Kaya ve abim beraber bahçede futbol oynuyoruz. Ki ben kötü bir oyuncu olduğum için genelde ben kiminle oynuyorsam diğerleri kazanıyor.
Ama en güzeli filmler. Çünkü film izledikten sonra o film hakkında konuşuyoruz ve derecelendirme yapıyoruz. Ben Marvel hayranı olduğum için abimle her süper kahraman filmi sonrası dalaşıyoruz. Çünkü o DC hayranı. Kaya ise her ikisinide sevdiğini söyleyip aradan çekiliyor. Ama bir gün herkes Marvel hayranı olucak. Çünkü adamlar çok iyi.
Bunun dışında ilk gün yani buraya geleceğim gün dediğim onca şey artık umrumda değil. Değil üç, otuz üç yıl sonra bile buradan gitmem. Çünkü gerçekten eksikliğini hissettiğim babamı buldum. Onun yanında bir de beni anlayan, saçları yumuşacık ve hala çocuk gibi olan bir ikiz de buldum. Ve abimde hala yanımda. Sanırım bunca yıllık sorunlar bu kadar güzellik içindi. Ama iyi ki, iyi ki o gün abim o eve erken gelmiş. Ya da benden bir daha uzağa gitmemiş. O iyi ki benim abim olmuş.
Bazen eskiden baba dediğim adamın neden beni sevmediğini anlamazdım. Veya arkadaşlarımın anneleri varken benim baba dediğim adamın bana anne dediğim için vurduğuna anlam veremezdim. Onunla yaşadığımdan beri aslında benim çocukluğumu sonra da geriye kalan hayatımı almaya çalıştı. O gün bana elbise verdiğinde mutlu olmuştum. Bembeyaz elbise peri kızı gibi olduğumu düşünmüştüm. Sonra ise her şey çok kötü oldu. O günden beri hiç bir zaman beyaz bir elbise giyemedim. Ne zaman üstümde beyaz bi elbise olsa aklıma yediğim tokatın acısı ve dinmeyen göz yaşlarım geliyor.
Şuan iyi dahi olsam hala daha çocukluğum da yaşadığım şeyler peşimi bırakmıyor. Bazen kabuslar bazense üzüntüden uyuyamıyorum.
Şu da bir gerçek tüm bunların bir rüya olmasından deli gibi korkuyorum. Tıpkı ölmekten korktuğum gibi.
Merhaba!
İki gün önce falan duyuru olarak bölümün geç gelme sebebini söyledim.
Ve cidden kitaplarda duyuru bölümü paylaşılması aşııırı sinirimi bozuyor. Bu yüzden profilimden paylaşıyorum.
Neyse bölüm geç geldiği için özür dilerim. Şuandan itibaren Rüzgar'ı gerçekten göreceğiz. Lakin şunu diyeyim Rüzgar, Kayra'yı kaçırmayacak. Hani bu baya olduğu için böyle bir şey yapmak istemiyorum. Ama eğer öyle bir şey olursa onu bulan polis olur. Çünkü polis var. Yani polislik denilen bir meslek.
Ayy neyse ben şimdi gidiyorum yeni bölüm ne zaman gelir bilmiyorum.
