Owned By The Mafia Boss - On Going.

OBTMB 004

---> Inside the car while driving with Erza, she's on the shotgun seat, he can feel how amazed she is inside while secretly looking everywhere the moment he opened the door for her until now that they are at the middle of the road while she's looking at the window to see outside.

'Nasaan kaya kami? Ang ganda naman ng kalsada dito! Una malaking bahay, pangalwa swimming pool at ngayon kotse! Tapos mag momall kami! Grabe! Nakakaexcite!' napabuntong hininga siya. 'Pero sana kasama ko ngayon si Karim.'

"Your first time riding a car?" basag ni Levi sa katahimikan. Napansin niya kasing parang may kung anong nag padown kay Erza at nakakairita iyon makita.

"Po?" Napatingin siya kay Levi at tumango siya. "Opo."

"I see." Levi nodded. "So earlier, at the pool, its your first time too, right?" naalala nanaman niya ang nangyari sa kanya at sobrang nahihiya siya sa sarili.

Bahagyang namula ang pisngi ni Erza. "Opo." 'Nakita ako ni sir kanina. Para akong tanga... Nakakahiya.'

"I see." Levi glanced at her. "Is this your first time to go to a mall?"

Tumango ulit siya. "Opo."

Tumango si Levi at ilang segundong natahimik bago muling magsalita. "I want to know kung paano ang naging trato sayo ng papa mo sayo. I want every detail."

"Ahm.." she sighed. "Every detail po?"

"Oo."

Ilang segundong napalunok si Erza. 'Ayaw kong masaktan pero ayaw ko ng ganito..' Napalunok siya. "Sir?"

"Hmm?" 'Anong iniisip mo, Erza?"

"Sa totoo lang po... Nakokonsenya po ako kasi sinabi ko po sa inyo kanina na hindi po mabunting ama si papa." she sighed. "Ayaw ko nalang pong mag salita. Opo. Hindi po siya naging mabuting ama pero ayaw ko nalang pong ipagkalat na ganoon po siyang klaseng tao. Hindi po siya naging mabuti sa akin pero hindi naman po siya ganoong kasamang tao dahil..." mapait siyang napangiti. "Mabuti po siya sa ibang tao. Sa mga kaibigan po niya at mga kapitbahay. Ayos na po ako doon." napalunok siya. "Sorry po." 'Mas pipiliin ko pang mabugbog kesa ganito... Hindi kakayanin ng puso ko.'

"Even so. Ikaw ang anak niya. Dapat mabait din siya sayo." humigpit ang hawak niya sa manubela dahil sa inis. "Sinasaktan ka ba niya? Binubugbog ka ba niya?"

Napayuko si Erza. "Sir.."

"Pwedeng pwede kong ipakulong ang papa mo--"

"Sir wag po!"

Levi greeted his teeth. "Wag mo kong pinuputol kapag nag sasalita ako."

Natigilan si Erza. "Sorry po.." agad niyang ibinaba ang mga kamay at pinagsiklop iyon habang nakayuko. "Hindi ko na po uulutin."

Glancing at her, Levi felt guilty. 'Damn it.'

"Pero nag mamakaawa po ako. Wag niyo pong ipapakulong si papa. Hayaan nalang po natin siya. Ayos na po akong maging katulong niyo sa bahay niyo po. Ayaw ko na po ng gulo." lakas loob na wika niya.

'Its not that! He abused you!' "Hahayaan mo nalang na ganoon? Pinagtatanggol mo pa?" pigil niyang mag taas ng boses.

"Ganoon naman po diba? Kahit ang pinakamasamang tao sa mundo ay may tao din silang tinatratong mabuti. Sa lagay ko po, sarili ko pong ama ang may ayaw sa akin." mapait siyang napangiti. "Mas ayos nga po iyon eh. Hindi na po ibang tao ang napag iinitan niya. Sakin lang po siya galit. Hindi na po siya napapahamak. Mas masakit po kung ganoon." 'Tumahimik ka na Erza. Wag kang sumagot... Mag sorry ka nalang at tapos ang usapan. Wag mo siyang galitin.'