Araf

24. BÖLÜM

" Ne zaman ki bir gülüş, farklı gelirse sana ;işte o zaman aşık olmanın vaktidir. "

Larin geldikten sonra abisinin aradığını ve onu aramasını istediğini söyledim. Larin masanın üstüne koyduğum telefonu alıp yanımdan uzaklaştı.

Bu sırada bende Larin'in yukarıdan getirdiği siyah ceketi giydim. Hava tam anlamıyla kararmıştı ve bahçenin ışıklarını yakmışlardı.

Larin abisi ile konuşurken evin kapısından hazırlanmış bir şekilde Emine teyze çıktı. Larin'in de gözleri oraya kaydı. Bildiğim kadarıyla geceleri burada kalıyordu. Nereye gidiyordu ki acaba?

Garajdan çıkan son model siyah araba evin önünde durdu ve ismini yeni öğrendiğim Mete arabadan inip Emine teyzenin kapısını açtı. Emine teyze arabaya bindi ve araba bahçenin kapısının açılmasıyla bahçeden çıktı.

Hala neler olduğunu anlamamıştım. Larin'in sesi ara sıra yükseliyor sonra tekrar alçalıyordu. 

Birkaç dakika sonra Larin sinirli bir şekilde yanıma geldi ve sert bir şekilde koltuğa oturdu. 

" Ne dedi abin? "

" Emine teyze nereye gitti? "

" Ve neden gitti? "

" Ne oluyor Allah aşkına? "

Larin art arda sıraladığım sorular karşısında gözlerini kocaman açtı ve oturduğu yerde doğruldu.

" Abim babaanneme gitmemi istiyor. Emine teyzeyi de evine yolladı. Sanırım seninle yalnız kalmak istiyor. " 

Son söylediği cümle ile dudakları hafifçe kıvrıldı. 

Kıp kırmızı olmuştum. Nasıl yani Pars benimle yalnız kalmak için evdekileri mi yolluyordu? 

Kalbim olabildiğince hızlı atmaya başlamıştı. Larin'e belli etmemeye çalışsam da ellerim titriyordu. Aklıma kötü şeyler geliyordu. Saçmalama Tan?

Larin ayaklandı ve masanın üzerindeki telefonunu aldı ve Mete'ye seslendi.

" Mete arabamı hazırla. Birazdan çıkacağım. " dedi ve tekrar bana döndü.

" O zaman ben gidiyorum. Size iyi eğlenceler. "

Son söylediği cümlede yine bir vurgu yapmıştı. Sinsice sırıtarak eve doğru yürümeye başladı.

Oturduğum yerden kalkıp üstümdeki ceketi çıkarttım. Sıcak basmıştı. Bahçede bir ileri bir geri yürümeye başladım. İçimde değişik bir his vardı? Mutluluk? Heyecan? Ya da korku? 

Pars'ın ne yapmaya çalıştığını anlamamıştım.

 Belki de artık konuşmak için kendini hazır hissediyordu. Bunun içinde baş başa olmamızı istediği için evdekileri gönderiyordu. Aklıma gelen en masum seçenek buydu. 

Garajdan gelen ses ile bu sefer beyaz bir Porsche Panamera çıktı. Benim arabamın aynısıydı. Babam üniversite hediyesi olarak almıştı bana. Bu sırada aklım arabama gitti. En son barın biraz ilerisindeki otoparkta kalmıştı. Acaba hala orada duruyor muydu? Benim için çok değerliydi.

Larin elinde küçük bir valiz ile evden çıktı. Mete hemen arabadan inip Larin'in elinden valizi alıp bagaja koydu. Larin bana doğru gelmeye başladı. 

Ayağa kalktım ve kollarımı açtım. Larin açtığım kollarıma girerek sımsıkı sarıldı. Gitmesini istemiyordum. Uzunca bir sarılmadan sonra ayrıldık.