BERGÜZÂR (Mahalle Serisi - I) TAMAMLANDI

BERGÜZÂR - 3.Bölüm

Bölüm: 3 – Harmandalı

*
"Sen önden git.." elleriyle kavradığı yüzümü o kadar detaylı inceliyordu ki, sözlerimi yutasım geldi biran "Dur biraz.. bir şey olmaz.. Bade oyalar onları" boynuma doğru kaydırdı başını, durdu, soludu, iç çeker gibi..

"Cennet kokulum.."

"Yadigâr.."

"Söyle gülüm" sakallarına çıkarttım ellerimi, gülümsedim, "Ben.. bir gören olacak"

"Korkma, Banu biliyor yanımda olduğunu.."

"Hııı"

"Şaşırma, dedim ya gülüm sen hariç herkes biliyordu diye"

"Anlamadım ben.." kavradı yüzümü, "Neriman teyze izin verir mi Badede kalmana?"

"Nası?"

"Verir mi vermez mi gülüm, de hele sen bana.."

"Verir.. yani zorlarsak Badem ile verir.."

Kavradı yüzümü, o kadar derin bakıyordu ki anlamlandıramıyordum.. çok hızlıydı bu olanlar, kalbim nasıl dayansındı benim. Olan şuncacık aklım da kayacaktı, az kalmıştı.. "Zorlasın gülüm, bu gece seni bırakmaya niyetim yok.."

Dokundukça bırakamazsın derdi Sibel yengem, dibe inme arzusu dolar içine derdi hep.. elektriklenmeyi bedenlerde hissedersin, ruhlar birse eğer; asla ayıramazsın onları hep birleşir. Yolunu bulur, gene birleşir derdi, birleşmişlerdi.

Biz peki? Birleşecek miydik? Nasıl olacaktı.. off!

"Hız..lı değil mi?"

"Hayır, değil! Ben yıllarca seni beklemişken, tek bir gün bile beklemeye gücüm yok benim gülüm, anla beni.."

"Tamam.. derim ben Bademe.."

"Banuya söyle, idare etsin annenleri. Abinlerle konuşacağım ben, takma kafana gülüm."

"Ya kızarsa?"

"Ali Bayram kızmaz, biliyor seni sevdiğimi.." şaşkınlıkla irileşti gözlerim, "Yavaş.. bugün çok fazla şey öğrendim.." yutkundum, "Normal mi?"

"Geç bile kaldım, çok zor dayandım Bergüzâr sana nasıl anlatayım bunu ben.. iki sene evveldi, askere gitme kararımı almamıştım henüz ben, Ali Bayram geldi"

*İki Sene Önce*

"Derdin ne lan senin! Ne bu haller, sürekli sinirleniyorsun"

"Bir şeyim yok benim, bak işine!"

"Lan! Sıçtırtma suratına, anlat adam gibi" omuzlarımı kavrayan elleri itekledim, "Neyi lan neyi! Anlatsam anlayacak mısın beni! Bıktım be! Bıktım hepinizden!"

"Oğlum derdin ne senin?" içeriye girip aramıza dalan Alp ve Mustafaya baktım sadece, sadece bakabildim.

"Kapat kapıyı" Mustafa'nın söylenmesiyle kapı kapandı sonra, "Anlat." Çekti sandalyeyi geçti önüme, ellerimle yüzümü sıvazladım,

"Sevdalı mısın oğlum sen"

Kaldırdım başımı, onayladım yavaşça. "Kimden çekiniyorsun lan, bizden mi?"

"Ali.. özür dilerim kardeşim.."

Kararmış gözleriyle bakmaya devam etti bana, "Söyle lan, ne bok yedin söyle! Yoksa kıracağım ağzını yüzünü az kaldı.."

"Kimi seviyorsun oğlum sen, neden özür diliyorsun"

"Olmadı Ali, çıkartamadım yüreğimden Allah benim belamı versin çıkartamadım Ali!"